….............ที่มา ๒๗ ขอแลก....................

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

ในยุคของสังคมเครือข่ายที่สามารถติดต่อกันได้อย่างรวดเร็วทันใจข้ามซีกโลกได้ภายในเสี้ยววินาทีแบบนี้ บางทีผมเองซึ่งร่ำเรียนมาทางสาขาวิชาอิเล็กทรอนิกส์ยังอดตื่นตะลึงไม่ได้

อาจเพราะเติบโตมากับกลิ่นโคลนสาบควาย ควันไฟจุดปรนเพื่อปลูกไร่ข้าว  ห้วย คลอง ภูเขา และโตรกธาร ไม่กี่วันที่ผ่านมาเพิ่งได้นั่งคุยกับดอกเตอร์หมาดๆ ซึ่งเกิดจากถิ่นเดียวกับผม เติบโตมากับเรื่องเล่าอันพิสดาร ดวงไฟยามพลบค่ำซึ่งลอยต่ำไปที่นั่นที่นี่ชวนให้ขนหัวลุก การเผาศพกลางแจ้งอุดจาดตา ความป่วยไข้ของผู้คนในยุคที่หยูกยาและหมอเป็นเรื่องห่างไกล

ดอกเตอร์หนุ่มเกิดในยุคโบราณร่ำเรียนในยุคสมัยใหม่ ใช้บีบีเป็นเครื่องมือสื่อสารประจำตัว - โลกเปลี่ยนไปแล้ว


ตอนนี้เป็นแบบไหนก็เป็นอย่างที่เราๆ ท่านๆ เห็นอยู่เป็นอยู่ ใครตั้งรับทันก็เป็นสุข ตั้งรับไม่ทันก็ทุกข์ถม

ต้นไม้หลายต้นในสวนผมถูกส่งมาจากถิ่นไหนแสนไกล มางอกงามเติบโตบ้าง ตายไปบ้าง ต้นไม้หลายต้นจากสวนผม ไปงอกงามในถิ่นไหนบ้างจำไม่ได้แล้ว

 

 

วันนี้ผมเห็นความเชื่อมร้อยกันของสมาชิกในสังคมเครือข่ายต่างๆ  ในระยะห่างที่พึงมีต่อกันได้ ก็ถือเป็นเรื่องงดงามอย่างหนึ่งของสังคมแบบนี้ ที่ได้เอาด้านดีมาสมานกัน

ชีวิตประจำวันของผมเปลี่ยนไปพอสมควร ทุกครั้งที่ถึงเวลาของหน้าน้ำ ผมจะเดินดูริมคันนา ดูต้นข้าวที่จมหายไปในสายน้ำ วันนี้ผมนั่งๆ เดินๆ อยู่ริมเตาเผาเหล็ก บางครั้งก็ปลีกเวลาไปปรุงยาสมุนไพรไว้ใช้เองบ้าง ขายบ้าง บางเวลาก็สะพายเครื่องตัดหญ้า ออกไปตกแต่งผิวโลกในสวน บางทีขุดดินปลูกต้นไม้ที่เพื่อนส่งมาให้

 

หลายครั้งที่การซื้อข้าวของจำเป็นบางอย่างเพื่อการประกอบอาชีพเป็นเรื่องไกลเกินฝัน จึงใช้ช่องทางของสังคมเครือข่ายในระบบอินเตอร์เน็ทป่าวประกาศถึงเพื่อนว่าใครที่สามารถส่งของที่ผมต้องการมาให้ผมได้ ผมจะขอแลกกับมีดซึ่งผมทำเอง

 

ขึ้นป้ายบอกไว้ไม่นานก็มีเพื่อนบางคนก็นำเสนอมาให้ ผมก็แลกไปตามสัญญาในถ้อยคำ  หลายครั้งที่หลายอย่างในชีวิตไม่อาจซื้อหาได้ด้วยเงิน

 

แน่หละ..ทั้งสุขและทุกข์

 

ใช่หรือไม่ที่ว่าการบริการ การซื้อ การขาย จุดจบอยู่ที่ความพึงใจของสองฝ่าย ที่ตกลงร่วม...การแลกเปลี่ยนก็เฉกกัน  

 

นี่ไม่นับเป็นเรื่องที่งดงามดอกหรือ? หากเราสามารถสร้างสังคมการแลกเปลี่ยนโดยความพอใจ ไม่เกี่ยวกับมูลค่าที่นับเป็นตัวเงิน หากแต่นับด้วยความพึงใจของคนที่เราแลกเปลี่ยนด้วย

 

พอใจ – จบ

 

 

 

ผมแลกต้นไม้บางต้นกับเมล็ดไม้บางสายพันธุ์

 

อยากได้เตาอบเพื่อนมาใช้ในการอบมีดในบางกระบวนการ ผมแลกด้วยมีดเล็กๆ เล่มหนึ่ง

เพื่อนพึงใจ ผมพึงใจ - จบ

 

ที่แถมมาคือมิตรภาพที่ต่อเนื่องยาวนาน

 

ตอนนี้ผมอยากได้น้ำยาล้างจานอเนกประสงค์ ผมจะขอแลกด้วยอะไรดี?

 

 

                  ........................................................................





ความเห็น

นี่ก็แรงค์อีกคนแระ...

 

แหม..

ออกปากรุนท็อกที !!!

ไม่มีน้ำยา .... มีแต่เส้นหนมจีนแลกได้ป่ะ  คริ  คริ  

แรงค์ - เอิ๊กๆ

ออกปากรุนท็อกที !!!

หายไปนานกลับมาอีกด้วยความคม(มีด) ไม่มีน้ำยาให้แลกครับ มีแต่ความจริงใจครับ

ยินดีครับ

ออกปากรุนท็อกที !!!

คิดถึงนะค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

เช่นกันครับ

งานการในสวนในนาดีไหมครับ...

ออกปากรุนท็อกที !!!

มูลค่า...ที่ถูกตราตรึงด้วยราคาข่มทับ


หรือคุณค่า ที่เรียกใช้หาตามความพอใจ


มูลค่า อยู่ที่คุณค่า แล ราคา...


เป็นเรื่องของความพอใจ...ยอมรับซึ่งกัน


ผมหยิบใช้ทั้งสองอย่างนั้น แล้วแต่อุปทานใจ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

คม

ออกปากรุนท็อกที !!!

ระบบที่เคยเกิดมาในสมัยก่อน ย้อนมาถึงสมัยนี้หาได้ยากยิ่งนัก เอาหมูไปเอาไก่มา แต่ยังอยากให้เกิด ชอบระบบนี้มาก ๆ ใครมีอะไรเอามาแลกเปลี่ยนกันตามระดับความพอใจ....


สังคมออนไลน์ก็ยังหาน้ำใจงดงามจากกันได้...


มาถึงวันนี้ มีดจากสายลมลอย มีตรา...มียี่ห้อแล้ว.... ลูกชายบอกว่าทำไมวาดควายได้ง่ายจัง เพิ่งนึกออกว่ามันคือตราอะไร.....

หน้า