ล้างหมี่กึง
ล้างหมี่กึง(หมี่กึน)
แป้งหมี่ที่นวดเพื่อปั้นเป็นก้อนแป้งหมี่กึง
เทแป้งลงใส่กาละมัง ค่อยๆรินน้ำใส่กลางแป้งนะคะ แล้วเคล้าเข้าด้วยกัน ใช้น้ำน้อยๆพอแป้งเริ่มจับตัวกันจนเป็นก้อน ให้หยุดการเคล้า เทน้ำใส่ แล้วทิ้งไว้อีกหนึ่งชั่วโมง
ครบหนึ่งชั่วโมงให้นวดเล็กน้อย
แล้วรินน้ำทิ้ง(น้ำแรกนี้เรียกง่ายๆว่าน้ำล้างมือ)
จากนั้นเทน้ำใหม่ลงไปให้ท่วม
คราวนี้นวดก้อนแป้งที่เริ่มจับตัวให้เหนียว วิธีการคือนวดโดยรวบก้อนแป้งตรงขอบๆมากองใส่ตรงกลาง ทำไปเรื่อยๆจนแป้งเหนียวขึ้น น้ำจะเป็นสีแป้งขุ่นเข้มแยกออกมา จนมั่นใจว่าเป็นเริ่มเหนียวพอเป็นก้อนได้
ให้รินน้ำแป้งออก (น้ำที่สองนี้สามารถนำไปปรุงอาหารได้)เก็บใส่ภาชนะ
เทน้ำสะอาดลงไปแช่ให้ท่วมก้อนแป้งที่นวดนี้
แล้วตั้งไว้อีกหนึ่งชั่วโมงให้ก้อนแป้งจับตัวเหนียวมากขึ้น
ครบอีกหนึ่งชั่วโมงให้นวดซ้ำ นวดครั้งนี้น้ำจะใสกว่าน้ำที่สอง
แล้วนำมาตัดแบ่งเป็นชิ้น
ม้วนใส่ตะเกียบให้เป็นรูป แล้วดึงออก
ทอด
จะเลียนแบบกระเพาะปลาทอด
เก็บไว้ประกอบเป็นอาหารในเวลาที่ไม่ต้องการกินอาหารเนื้อสัตว์ได้
(ถ้าปั้นให้ออกกลม แล้วทอด จะเลียนแบบลูกชิ้นทอด
หรือนำมาม้วนใส่ตะเกียบคู่ แล้วใช้เชือกกล้วยมัดไว้ ต้มจนแป้งสุก จากนั้นนำไปทำเป็นพะโล้เลียนแบบพะโล้ไส้หมู)
นี่เป็นขั้นตอน วิธีการ การนวดแป้งที่แม่สอนไว้...แม่ว่าหากลงมือทำจริงๆอาจพบอุปสรรคบ้าง ...ให้ค่อยๆเรียนรู้ไป เพราะว่าต้องอาศัยการลงมือปฏิบัติจนมีทักษะชำนาญ
เพื่อนๆ สมช.บ้านสวนฯ ลองทำไว้ปรุงอาหารได้ ซึ่งอาจมีบางวันที่อยากเลี่ยงเนื้อสัตว์บ้าง...
พบกันในโอกาสต่อไปนะคะ...ด้วยการปรุงอาหารจากแป้งหมี่กึงที่ทอดเสร็จแล้ว
- บล็อกของ สายพิน
- อ่าน 13598 ครั้ง
ความเห็น
น้อย สวนบุรีรมย์
25 พฤศจิกายน, 2010 - 20:07
Permalink
ไม่เคยรู้เห็นมาก่อนเลย
ไม่เคยรู้เห็นมาก่อนเลย อิอิ
แปลกมากครับ ลูกชิ้นที่มีแต่แป้งก็คงคล้ายกันนี้ คือนวดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็หนึบเอง
สวนเกษตรบุรีรมย์การเกษตรแบบเสาร์เว้นเสาร์ เน้นที่เราปลูกเองกินเอง
บริการจัดทำและดูแลเว็บไซต์ ถูก ดี มีประสิทธิภาพ
สายพิน
26 พฤศจิกายน, 2010 - 09:38
Permalink
นวดแป้ง
คุณน้อย ต้องนวดแบบเหนียวหนึบกำลังกิน หากหนึบมากไปเหนียวมากน่าจะเคี้ยวยากนะคะ
สาววาริน
25 พฤศจิกายน, 2010 - 20:11
Permalink
อยากทำบ้าง
ขอบคุณหลายๆนะคะ ชอบและอยากจะทำ รอโอกาสความพร้อมก่อนค่ะ
สายพิน
26 พฤศจิกายน, 2010 - 09:40
Permalink
ยอดเลย
คุณสาววาริน พร้อมทำเร็ว ได้กินเร็วน่ะค่ะ แต่อาจต้องทำน้อยๆก่อนนะคะ ลองดูก่อน เพราะว่าล้างไม่เก่ง แป้งไม่ใช่ชนิดที่ทำ ก็จะละลายไปกับน้ำไม่ได้เป็นหมี่กึนนะคะ
ลูกข้าวเหนียว
25 พฤศจิกายน, 2010 - 20:30
Permalink
ของชอบค่ะ
สายพิน
26 พฤศจิกายน, 2010 - 09:58
Permalink
ชอบ
ชอบเหมือนกันค่ะ แต่ไม่คอ่ยจะขยันทำสักเท่าไร รอแต่ชิมน่ะค่ะ
เจ้โส
25 พฤศจิกายน, 2010 - 21:11
Permalink
เจ๊สาย
กินเป็นแต่ทำไม่เป็น แหะ แหะ ขอบคุณนะคะที่บอกเคล็ดลับความอร่อย
garden_art1139@hotmail.com
สายพิน
26 พฤศจิกายน, 2010 - 09:14
Permalink
คุณ เจ้โส
บันทึกไว้ เผื่อว่ามีเวลาและอยากลองทำอะไรที่ต่างจากเดิมด้วยค่ะ หากว่าอยู่บ้านติดกันจะรีบส่งข้ามรั้วให้เลย
ยายอิ๊ด
25 พฤศจิกายน, 2010 - 22:37
Permalink
น่ากิน อยากทานค่ะ
สายพินค่ะ น่าทานมากเลย อยากทำเป็นจังค่ะ เพราะตอนนี้ไม่อยากทานเนื้อสัตว์เลยค่ะ แต่ไม่ทราบเรื่องแป้งเลยค่ะ แล้วกว่าจะเป็นก้อนหละทำอย่างไรค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
สายพิน
26 พฤศจิกายน, 2010 - 09:12
Permalink
คุณ ยายอิ๊ด
อนุโมทนากับความตั้งใจเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ แต่อาจหมุนเวียนเป็นพวกถั่วก็ดีนะคะ เพราะว่า ส่วนนี้เป็นแป้งซะส่วนใหญ่ ถ้าเป็นถั่วที่เพาะงอกเขาจะมีพลังชีวิตที่เสริมสุขภาพ(ตามแนวความเชื่อของนักธรรมชาติบำบัด)
หมี่กึงอาจทดลองทำแต่น้อยๆนะคะ ส่วนขั้นตั้งแต่เริ่มต้น ถ่ายไม่ทันคุณแม่ทำ วิธีการตามขั้นตอนที่เขียนไว้นะคะ เอาใจช่วยให้เลี่ยงเนื้อสัตว์ได้สำเร็จด้วยค่ะ
หน้า