สายใยภูมิปัญญา

อีก 1 กิจกรรมในช่วงวุ่นๆ..คือเป็นที่ปรึกษาให้น้องนักเรียนในการทำโครงงานเกี่ยวกับภูมิปัญญา..เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมามีน้องๆนักเรียนมาขอคำแนะนำในการทำยาหม่องขมิ้น...เพื่อทำโครงงานส่งครูเลยสอนน้องๆและนำวิธีทำมาแบ่งปันบ้านสวนด้วยค่ะ..

ยาหม่องขมิ้นชัน

อุปกรณ์และสารเคมี

เมนทอล  100 กรัม วาสลิน  80 กรัม ขี้ผึ้ง 100 กรัม การบูร  70 กรัม น้ำมันสาระแหน่ 50 กรัม น้ำมันยูคาลิปตัส 50 กรัม น้ำมันกานพลู 50 กรัม สารสกัดขมิ้น  10 กรัม

หลังจากชั่งสารตามสูตรแล้ว นำมาตั้งไฟโดยผ่านน้ำเดือด..โดยใส่ขี้ผึ้งลงไปคนให้ละลาย

หลังจากนั้นเติมวาสลินลงไปคนให้เข้ากันจนละลาย..

นำการบูร เมนทอล น้ำมันยูคาลิปตัส น้ำมันสาระแหน่ น้ำมันกานพลู  มาผสมในกะละมัง.... แล้วคนให้เมนทอลและการบูรละลายจนหมด

แล้วนำมาเติมในขี้ผึ้งที่ละลายหมดแล้วคนให้เข้ากันและเติมสารสกัดขมิ้นชันลงไปคนให้เข้ากัน

     ระหว่างรอ..ให้ส่วนประกอบทั้งหมดละลาย..สาวๆก็เริ่มซน..เล็กน้อย..

    เมื่อละลายหมดแล้วนำลงมาบรรจุขวดแล้วปล่อยไว้ให้เย็น แล้วปิดฝา..เป็นอันใช้ได้เลยค่ะ       ยาหม่องสูตรนี้ใช้ทาแก้ผดผื่นคันด้วยสรรพคุณจากขมิ้นชัน..และแก้หวัดคัดจมูกวิงเวียนศีรษะด้วยน้ำมันยูคาลิปตัสรวมทั้งบรรเทาอาการปวดเมื่อยด้วยสรรคุณของน้ำมันกานพลู...เห็นมั้ยเอ่ยขวดเดียวสารพัดประโยชน์...

ก่อนกลับ..โดนน้องๆลากถ่ายรูปที่ระลึก..ไม่ได้ผัดหน้าทาแป้งเลย..มานั่งดูรูป..แก่ไปเยอะเลยเรา..เหมือนแม่กะลูกเลย..

ล่าสุดเมื่อวานน้องๆเข้ามาขอตัวอย่างการทำฉลาก..พร้อมกับของฝากชิ้นนี้...นี่ก็เป็นอีกหนึ่งน้ำใจที่ได้รับโดยไม่ได้คาดหวังเพียง..อยากช่วยให้น้องๆทำงานสำเร็จ..และอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น..ของขวัญไม่มีค่าเท่า..คำพูดที่ฝากไว้ก่อนกลับ..ว่าพี่น้อยดูแลตัวเองด้วยนะคะ..ทำเอาอึ้งเลยค่ะ..ทั้งๆที่เจอกันครั้งแรก..เค้ายังรู้จักเอื้อาทร...คงเห็นน้อยขอบตาเป็นหลินปิงแน่เลย..

 ด้วยรัก...สาวน้อยบ้านสวน..