ใคร ... หุ้ม ... ใคร ฤๅ..?

ท่านได้นั่งรถไฟฟรี จากภาษีประชาชน หรือยัง? 

      ข้าพเจ้าได้นั่งแล้ว ....  บนรถไฟฟรี มีชีวิตให้มองหลายๆ มุม 

วันนั้น ข้าพเจ้าออกเดินทางจาก นครศรีธรรมราช สู่ สุราษฎร์ฯ .... นั่งรถไฟฟรี เป็นช่วงหนึ่งของการเดินทาง ... ขึ้นรถไฟที่สถานีทุ่งสง

      รถแล่น เลยสถานีนาบอน มาได้หน่อยเดียว ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเพลิดเพลินกับทัศนียภาพ ซึ่งมองออกจากหน้าต่าง  พลันรู้สึกว่ามีเสียงมีผู้หวังดี Delivery บุญ

      ข้าพเจ้าหันมามองทันที สิ่งแรกที่เห็น คือบาตรซึ่งมีแผ่นกระดาษที่เรียกกันว่า “ฎีกา” แปะอยู่ ยื่นมาตรงหน้า พร้อมเสียงอธิบาย “ทำบุญทอดผ้าป่า วัด ..... สร้างโบสถ์ ค่ะ จะได้ขึ้นสวรรค์”

      ข้าพเจ้าไม่ได้สนใจ บาตร และกระดาษแผ่นนั้น แต่มองเลยไปหลังบาตร เห็นคนสวมชุดสีขาว แบบที่แม่ชีสวมกัน มองไล่ขึ้นไป ... เอ๊ะ... ไม่ใช่แม่ชี ก็ผมยาวเฟื้อยออกอย่างนั้น

      และ ... ที่สะดุด สะดุ้งใจ คือใบหน้านี้ ข้าพเจ้าจำได้ว่าเดินอยู่ที่ชานชาลาสถานีทุ่งสง เพราะเธอเดินผ่านข้าพเจ้าหลายรอบ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คือเครื่องนุ่งห่ม ตอนที่ข้าพเจ้าเห็นที่สถานี เธอนุ่งผ้าถุงสีน้ำตาลแดง สวมเสื้อลายดอกเล็กๆ คละสี

      นี่  ... เธอแปลงร่างเป็นผู้จัดทัวร์ มาจำหน่ายตั๋วสู่สวรรค์ ไปแล้วกระนั้นหรือ

            แถม .... ค่าขึ้นสวรรค์ ถูกกว่า ค่ารถไฟชั้นสาม ขึ้นกรุงเทพฯ ซะอีก

                   “นี่บุญนะ ... ไม่ทำหรือ?”  ข้าพเจ้าถามตัวเอง

      ยังไม่ทันได้ตอบตัวเอง โดย ... อัตโนมัติ ข้าพเจ้ายิ้มให้เธอ พร้อมส่ายหน้า ปากมุสา (ละเมิดศีล 5)ออกมาอย่างไม่ตั้งใจ “ไม่มีตัง”

      เธอเลิกสนใจข้าพเจ้า หันไปเรี่ยไร คนที่นั่งตรงข้ามข้าพเจ้า ...  แต่เห็นเขานั่งเฉยๆ ไม่ทำบุญ และไม่พูดใดๆ ดีกว่าข้าพเจ้าที่มุสาไปแล้ว เธอจึงผละไปเรี่ยไรคนอื่นๆ ต่อ ข้าพเจ้าไม่ได้ตามสนใจ

      แต่ .... ตั้งสติ ... น้อมเข้าตั้งคำถามตัวเองว่า ระหว่าง ข้าพเจ้า กับ เธอคนนั้น “บุญ ... กับ ... บาป” ใครหรืออะไร หุ้ม ใครหรืออะไรกันแน่ ...?

      รึ .... มันจะเข้าทำนองที่ว่า .......

                        “รู้ธรรมเทียมเท่าผู้   ทรงไตร

         เจนจัดธรรมภายใน           ลึกล้น

         กล่าวแก้สิ่งสงสัย              เลอะเลื่อน

            รสพระธรรมอั้นอ้น  ว่ารู้ใครชม ฯ”