เก็บดอกไม้มาฝากจากเขาสอยดาวใต้
หยุดมาฆบูชาสามวัน เพื่อนๆ ชวนไปเดินป่าเขาสอยดาวใต้ อ.โป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี เก็บบรรยากาศป่าเขาและดอกกล้วยไม้ป่ามาฝากค่ะ
รูปแรกๆ นำเสนอเป็นกล้วยไม้ป่าดอกจิ๋วๆ ส่วนมากกล้วยไม้ป่าจะดอกเล็กๆ ไม่น่าดูเท่ากับพวกลูกผสมที่ขายอยู่ทั่วไปนะคะ ต้องเลนส์มาโครถึงพอจะถ่ายได้ แล้วความที่มีขนาดเล็กมาก ก็จะไหวไปมา Slowlife อดทนถ่ายมาได้เท่านี้แหละค่ะ
ภาพแรกไม่ใช่กล้วยไม้ค่ะ แต่เป็นดอกไม้ป่าระหว่างทางที่เดินผ่าน
ภาพนี้เป็นกล้วยไม้ป่าชนิดนึงนะคะ จำไม่ได้ว่าเป็นอะไร
ตระกูลสิงโตค่ะ
สภาพป่าของเขาสอยดาวใต้ นับว่ายังอุดมสมบูรณ์มาก เราค้างในป่ากันสองคืนค่ะ คืนแรกนอนริมลำธารเล็กๆ ต้องผจญกับน้องทากกันนิดหน่อย คืนที่สองนอนบนหน้าผา คราวนี้ไม่ใช่ทากค่ะ แต่เป็นเห็บลม มีตามกลับมากรุงเทพแจ้งเกิดกันคนละหลายๆ ตัว
ริมหน้าผา บรรยากาศพระอาทิตย์ตก...กับกาแฟหอมกรุ่นสักแก้ว...
บรรยากาศคุ้มค่าเหนื่อยกับการเดินทางเข้าป่า 2 คืน 3 วัน
ที่พักคืนที่สองของเราริมหน้าผาลิบๆ นั่นแหละค่ะ กลางคืนลมแรง
เล่าให้ฟังพอสนุกๆ นะคะ การพักแรมในป่า มีศัพท์ที่ใช้เรียกการพักอยู่ 3 แบบ อย่างแรกคือ"การนอนเต็นท์" คงคุ้นเคยกัน อย่างที่สอง เรียกว่านอนเปล ถ้าผูกเปลสองหลังซ้อนกันอย่างในรูปจะเรียกว่า "การนอนเปลแบบคอนโด" อย่างสุดท้ายอย่างที่สามจะเรียกว่า "การนอนแบบปลาทู" นอนบน ground sheet เรียงๆ กันไป แล้วแต่ใครชอบนอนแบบไหน
ในภาพเรียก การนอนเปลแบบคอนโดค่ะ ส่วนมากจะสองชั้น สูงกว่านี้ไม่ไหวค่ะ คนข้างบนขึ้นเปลยาก Slowlife ชอบนอนเปลมากว่าเต็นท์ค่ะ เพราะในป่าหาที่เรียบๆ ยาก นอนเต็นท์แล้วเจ็บหลัง บางทีพื้นเอียง นอนแล้วไหล เปลสะดวกสุด ปลอดภัยจากสัตว์ต่างๆ เพราะจะกางสูงกว่าพื้นดินพอสัตว์เล็กๆ รอดได้ ฝนตกก็ไม่ต้องกลัวน้ำไหลนองพื้น เพราะเรากางสูง น้ำไหลเท่าไหร่ก็ไม่กลัว วิธีการผูกสายเปลกันฝนก็มีหลายแบบค่ะ ถ้าลมแรงก็ผูก fly sheet ให้แคบลงมาอีก ว่างๆ จะโม้ให้ฟังนะคะ
ภาพนี้เป็นการพักแรมในป่าแบบกางเต็นท์คงคุ้นเคยกันดี ถ้านอนปลาทูก็ นอนใต้ fly sheet เลย ไม่ต้องมีเต็นท์ เรียงๆ กันเป็นปลาทูในเข่ง แล้วก็ก่อไฟ รมไว้ทั้งคืน
อาหารการกิน เราไม่ได้กินมาม่า ปลากระป๋อง แต่ต้องดื่มน้ำจากลำธาร ปกติแล้วเราจะรวนเนื้อสัตว์ เช่น หมู /ไก่ ผักหญ้าก็ซื้อเข้าไปตามปกติ บางอย่างก็หาเอาจากในป่า นำเสนอสักสองเมนู
เมนูแรกเป็น ผัดเนื้อกับหนอกระวาน ซึ่งขุดระหว่างทางเดินแหละค่ะ จันทบุรีมีกระวานเป็นเครื่องเทศขึ้นชื่อ ทำนองเดียวกับ ระยองมีใบชะมวง
น้ำพริกกะปิแล้วกินกับหนอแดงภาพข้างล่าง ขุดหาระหว่างทาง
ภาพสุดท้าย ฝักเม็ดหย่องค่ะ ลักษณะของเม็ดหย่องคล้ายลูกเนียงของทางใต้ รสชาติฝาดๆ กินกับน้ำพริกอร่อยเด็ดค่ะ กลิ่นไม่ฉุน
ช่วยกันอนุรักษ์ป่าเมืองไทยนะคะ....Slowlife เข้าป่าแล้วมีความสุข สงบ สบายใจ อยากให้เมืองไทยมีป่าที่อุดมสมบูรณ์ ป่าเขาสอยดาวใต้ กลางวันเดินแทบจะไม่มีพระอาทิตย์ส่องให้ร้อนเลยสักนิด บ่ายสามโมงมืดครึ้มพอกับๆ หกโมงเย็น ช่วยกันอนุรักษ์ป่า พืชพันธุ์และสัตวป่าไว้เป็นมรดกลูกหลานเรานะคะ
ป่าคือต้นกำเนิดแหล่งน้ำ และ น้ำคือชีวิตของสรรพสิ่งค่ะ
....เจอกัน blog หน้านะคะ.....
- บล็อกของ Slowlife
- อ่าน 9878 ครั้ง
ความเห็น
ann
22 กุมภาพันธ์, 2011 - 23:55
Permalink
บรรศยากาศ
ในออ้มกอดธรรมชาติ จริงๆ ......
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
Slowlife
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 13:48
Permalink
คุณแอน
แถวๆ บ้านคุณแอนป่าก็สวยดีนะคะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
ดาวเรือง
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 01:04
Permalink
อิจฉาคุณ Slowlife มากได้ไปเที่ยวในที่สวยๆ
ธรรมชาติงดงามมากเลยค่ะ คุณจะต้องมีสุขภาพแข็งแรงมากถึงได้ไปลุยในป่าได้ น่าอิจฉาเป็นอย่างแรง ดิฉันคงไม่มีวาสนาไปเที่ยวอย่างนั้นได้ สุขภาพไม่อำนวยเลยค่ะ ยังจำภาพที่คุณถ่ายมาจากธิเบตได้ดี สวยเหมือนสวรรค์บนดิน ที่นี่ก็เช่นกันค่ะ สวยมากเลย.......
Slowlife
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 13:21
Permalink
ดีใจที่ชอบนะคะ
ลองหัดๆ เดินป่าใกล้ๆ เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติก็ได้ค่ะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
ป้าเล็ก..อุบล
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 03:23
Permalink
ยากเป็นง่าย
ลำบากเป็นสบาย หากินก็เก่ง อาหารก็ง่ายๆ ตอนที่บอกว่า นอนพื้นแล้วไหล ชอบนอนเปล คำบอกทุกคำ รู้สึกได้ถึงว่า เป็นคนที่ปรับตัวเก่งมาก แบบนี้ มีความสุขได้ทุกที่ เห็นน้ำชุบภาพนั้น ทำให้นึกถึงตอนที่แม่พาไปเก็บพริกบนเขา
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
Slowlife
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 13:22
Permalink
เผ็ดมากๆ
น้ำชุบเผ็ดจังหู้เลยค่ะ ป้าเล็ก กินแล้วน้ำตาซึม...
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
ครองขวัญ
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 03:24
Permalink
ขอบคุณที่พาเที่ยว
ขอบคุณที่พาเที่ยว และดีใจด้วยค่ะ ที่ได้มีโอากาสเปลี่ยนบรรยากาสและหาสิ่งใหม่เข้ามาในชีวิตเรื่อยๆ ทำให้ชีวิตได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ อยู่เรื่อย ๆ มีส่วนทำให้สมองและชีวิตยืนยาวค่ะ
WHITELAND
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 07:55
Permalink
นึกถึงความหลัง
เคยไปเมื่อ30ปีที่แล้ว ผัดเนื้อน่าอร่อยจัง หน่อแดงๆนั่นเป็นหน่อของอะไรครับ
Slowlife
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 13:22
Permalink
ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ
แต่เขาเรียกหน่อแดง อร่อยดีเหมือนกัน กินกับน้ำพริกเข้ากั๊น เข้ากัน
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
คนยอง
23 กุมภาพันธ์, 2011 - 08:51
Permalink
พจญภัย
บรรยากาศ ดูเงียบสงบแต่แฝงไปด้วย ความน่าตื่นเต้น
ธรรมชาิติของขุนเขา ธรรมชาติผืนป่า
แล้ว เจอสัตย์ใหญ่บ้างหรือเปล่าครับ
หน้า