ฝนตกติดต่อกันวันที่สอง ไม่มีอะไรทำ แต่ได้เห็นความสดชื่นหน้าบ้าน จึงนำมาให้ท่านที่ชอบได้ชื่นชมบ้าง

     สิ่งที่ฝัน สิ่งที่อยากจะทำ มันก็ไม่ได้ดั่งใจไปทุกอย่าง เพราะบางอย่างเราตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ ถึงแม้ว่าเราจะมีสิทธิตามกฎหมายก็ตาม บางครั้งก็ต้องรอคอย ผมเริ่มต้นหลายสิ่งหลายอย่างเมื่อต้นปี แต่ยังไม่มีอะไรเป็นเรื่องเป็นราวมากนัก เนื่องจากไม่มีที่จะทำ อาศัยพื้นที่ข้างบ้านปลูกผักเล็กๆ น้อยๆ กินบ้าง แบ่งปันบ้าง ขายบ้าง ตามเรื่องตามราว ก็ถือว่าสำเร็จในระดับหนึ่ง แต่ผมมีความฝัน ความหวัง ความตั้งใจ ที่จะจัดการพื้นที่สองไร่ครึ่ง ซึ่งตอนนี้เป็นสวนยางพารา จะทำสวนในฝัน สวนของบ้านสวนพอเพียงอย่างแท้จริง

     สวนยางพาราหลังบ้านยังให้น้ำยางได้อยู่รายได้จากน้ำยางวันละ 400-500 บาท ด้วยเหตุนี้ พ่อกับแม่ไม่ยอมให้โค่น แถมโดนยิงคำถามว่า จะขายผักอะไรให้ได้วันละสี่ห้าร้อย  ตอบไงดีล่ะครับงานนี้ ครับถึงแม้ว่าพ่อกับแม่ไม่ให้โค่นในตอนนั้น แต่ตกลงกันไว้ว่าขึ้นแล้งปีหน้า(ช่วงหยุดกรีดยาง) จะให้ผมโค่นยางได้ ก็ต้องรอไปอีกอย่างน้อย 3 เดือน

    ฝนตกลงทำงานในสวนไม่ได้ ก็อยู่หน้าคอมพ์ นี่แหละครับ เล่นไปเล่นมาก็ไปเปิดไฟล์วิดีโอของลุงนิลมาดูอีกรอบ ก็ได้สรุปสวนคอนโด 9 ชั้นของลุงนิลมาฝากครับ

• ขั้นที่ 1 ในน้ำ เลี้ยงปลา ปลูกบัว
• ชั้นที่ 2 ใต้ดิน มันหอม มันเลือดหมู ขมิ้น กระชาย ข่า
• ชั้นที่ 3 ผักเหมียง พริกขี้หนู สมุนไพรต่าง
• ชั้นที่ 4 ส้มจี๊ด

     เมื่อคืนอาจมีใครหลายคนเฝ้าดูฝนดาวตก แต่บ้านผมมีแต่ฝนตกเมื่อคืนฝนตกทั้งคืนจนถึงเช้า แล้วก็หยุดตกได้แป๊บนึง แล้วก็ตกลงมาอีก ขณะที่เขียนบันทึกนี้อยู่ฝนก็ยังตกอยู่ครับ ไม่ได้ลงสวนก็นั่งอยู่หน้าคอมนี่แหละครับ

      อย่างที่รู้ๆกันอยู่นะครับว่าภาคใต้ไม่มีฤดูหนาว จะมีแต่ฤดูฝนตกมาก กับฤดูฝนตกน้อย หรืออย่างคำพูดที่ว่า "ฝนแปดแดดสี่" แต่ปีนี้ถือว่าฝนยังตกน้อยอยู่ครับ เมื่อเทียบกับปีก่อนๆ ถึงแม้ว่าจะมีข่าวน้ำท่วมออกมาแล้วก็ตาม

     ถึงแม้ว่าภาคใต้ไม่มีฤดูหนาว แต่ช่วงหน้าหนาวทางใต้ก็อุณหภูมิก็ลดลงบ้างเหมือนกัน ซึ่งสามารถสัมผัสได้ถึงลมหนาวตอนที่กรีดยางตอนดึกหรือตอนหัวรุ่ง บางครั้งก็มีหมอกในตอนเช้าใช้ชื่นชมได้เช่นกัน

     ผมเองก็สนใจอยู่เหมือนกันครับ สำหรับจักรยานสูบน้ำ พอดีสมาชิกคุณเกศถามเข้ามา พอค้นใน google เจอเยอะแยะเลยครับ

• ไฟล์.pdf ของกระทรวงพลังงาน
• ค้นจาก Google

     เมื่อวาน อย่าเพิ่งบ่นนะครับ เขียนบันทึกทีไรก็ต้องขึ้นต้นด้วยเมื่อวาน ก็วันไหนที่เหนื่อยก็จะเขียนบันทึกไม่ไหว หรือไม่มีอารมณ์จะเขียนนั่นเอง ก็ต้องรอให้หายเหนื่อยหรือมีอารมณ์ที่จะเขียน จะเขียนได้ราบรื่นไงคร้บ

     เอาเป็นว่าเมื่อวานผมตัดหญ้าในสวนยางหน้าบ้านครับ พื้นที่ประมาณ 1 ไร่นิดๆ อายุประมาณ 4 ปี พ่อปลูกเอาไว้ก่อนผมกลับมาอยู่บ้าน ต้นยางสวนนี้ก็สวนที่ผมปลูกผักเหมียงนั่นแหละครับ จะใส่ปุ๋ยก็ต้องตัดหญ้าเสียหน่อย ถ้าใครติดตามในเวบนี้ก็คงจะผ่านตาเรื่องใบมีดตัดหญ้าที่ผมนำเสนอไปแล้วบ้างดังบันทึก http://www.bansuanporpeang.com/node/347  ใบมีดตัดหญ้านี้ใครใช้ก็ติดใจ ไม่เชื่อถามพี่ปริญญาดู (พี่ปริญญาถ้าเข้ามอ่านช่วยเสริมด้วยนะครับ) สวนหน้าบ้านเป็นดินที่ไถ ตัดหญ้าลำบากครับ ผมใช้เวลาในการตัด 7.30-10.30 น. และ 16.00-17.00 น. รวมเวลา 4 ชั่วโมง ปวดบ่าปวดไหล่ไปหมด

     ผมเคยกล่าวในบันทึกแล้วว่าเป็นเกษตรกรก็ต้องยอมรับความเหนื่อยได้ ต้องชอบการได้เหงื่อ ผมเองไม่มีปัญหากับเรื่องเหล่านี้อยู่แล้วครับ ยิ่งได้เหงื่อนี่ชอบ  แต่เมื่อวานครับเหนื่อยจนต้องบอกตัวเองว่าวันนี้ขอไม่ทำอะไร จะนอนทั้งวัน เนื่องมาจากผมกรีดยางและทำสวนติดต่อกัน 6 วัน แล้วสองวันหลังมาเปลี่ยนช่วงเวลากรีดยางด้วยเลยไปกันใหญ่ เมื่อวานก็ตั้งใจจะหยุดกรีดอยู่แล้วประกอบกับฝนตกลงมาด้วย ก็ได้หยุดกรีดสมใจ เมื่อวานตื่นเช้าครับ ผมนอนตื่นสายไม่เป็น แต่ประมาณ 10 โมงเช้านอนอีกรอบ ตื่นเที่ยงทานข้าวมื้อเที่ยงเสร็จนอนต่อที่ศาลาหน้าบ้าน ฝนตกลงมาด้วยนอนหลับสบายดีตื่นอีกทีเกือบสี่โมง เอาเป็นว่าได้ชาร์จแบตเต็มที่รู้สึกหายเหนื่อยขึ้นมาบ้าง ทำให้เช้านี้ผมมีแรงไปใส่ปุ๋ยในสวนยางได้

    ผมนั่งลุ้นอยู่หลายวันแล้วครับ ว่าเมื่อไรสมาชิกจะครบหนึ่งพันคน เมื่อคืนก็ลุ้นอยู่ เมื่อกี้เสร็จภาระกิจจากในสวนก็มาเปิดเวบดู เอ้า  1,001 คนแล้ว โดยที่ คุณ nataree สมาชิกหมายเลข 999 คุณลูกกบนครปฐม สมาชิกหมายเลข 1000 คุณอ้อ สมาชิกหมายเลข 1001

    ก็ดีใจครับกับสมาชิกที่เพิ่มขึ้น แต่ไม่ใช่ตัววัดความสำเร็จของเวบบ้านสวนพอเพียง ความสำเร็จอยู่ที่ไหนครับ อยู่ที่สมาชิกทุกคน น้อมนำเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ในชีวิตประจำวันไม่ว่าเรื่องหนึ่งเรื่องใด แล้วนำมาเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นตัวอย่างแก่สมาชิกคนอื่นๆ