ข้อคิดสะกิดใจ

คิดถึงแม่นะคะ ใกล้ถึงวันครอบครัวแล้ว  สำหรับคนที่มีแม่ และสำหรับคนที่เป็นแม่

ปฏิสนธิ...... 

เมื่อตัวอ่อนนอนเนาเฝ้าท้องแม่    เกิดการแปรเปลี่ยนภาวะน่าตระหนก               

๑. ยามเย็น ชวนขวัญข้าวไปชมทุ่งชมสวน  ก็ให้นึกรักถิ่นฐานบ้านเกิดตัวเองขึ้นอีกอักโข

ว่า ที่ใหนถิ่นใด จะน่าอยู่ สุขเสรีอย่างบ้านเราเมืองเราไม่มีอีกแล้ว  วิ่งกันจนเหงื่อโทรมหน้า

ทั้งเจ้าขวัญก็เหงื่อไหลออกซอกขา จึงแวะพักให้เจ้าขวัญเล็มหญ้า  ส่วนตัวเองนอนพักเอกขเนก

 หลังจากที่ทำหม้อไหม้ ก็มาขัดหม้อค่ะ ขัดออกแต่ว่าไม่ใส ก็เลยเอามะนาวมาขัดค่ะ พอเห็นเมล็ดก็เลยอดนึกถึง บ้านสวนพอเพียง อีกไม่ได้(ทั้งๆที่เพิ่งทำหม้อไหม้ไปหยกๆ)นั่นคือเก็บเมล็ดมะนาว เอาไปปลูกบ้านเราค่ะ พี่น้อง

ลีลาของความสุข

  ได้ยินเสียงเด็กๆ ดังเจี้ยว จ้าว แว่ว มาจาก ป่าละเมาะด้านหลังบ้าน ดูมีความสุข จนทำให้สมองสั่งการให้ฉันเดินไปดู หน่อย  ยิ่งใกล้เข้าไป....เสียงเริ่มชัดเจนขึ้น เป็นเสียงเด็กผู้หญิงสองคน

หยู หยู  มาทางนี้ เพื่อน ได้ เป็นกำเลย  

เรื่องของพี่เฉี่อย.....นี่คือมุมหนึ่ง(เท่านั้น)จากผลของการเรียน

วันนี้ตื่นเช้า ไปส่ง น้ำชุบ(ลูกสาวตัวเล็ก)ไปโรงเรียน แวะกินน้ำชาร้านบังหมู หลังวัดพระธาตุ พบพี่เฉี่อย เลยเลี้ยงน้ำชา และขอถ่ายรูปมาให้สมาชิกดู

อ่านสูตรของคุณโสทรมาได้สักพักนึงแล้ว 

http://www.bansuanporpeang.com/node/49

วันนี้เป็นโอกาสอันดีได้ทำซะที ครีมมะขามเปียกล้างหน้าสมุนไพร วิธีทำ

มะขามเปียกแช่น้ำ(บ้านจันทร์เจ้าเยอะ)

ตกเย็นมาคุณสามีก็ซื้อกระดูกหมูมาให้ต้ม มะระ ภรรยาก็ทำให้ค่ะ(แต่อืดอาดเล็กน้อย)ความที่ติดบ้านสวนก็เลยคิดว่า ตั้งไฟอ่อนๆใว้เดี๋ยวค่อยเอามะระใส่ กระดูกหมูก็เปื่อยพอดี ตั้งจนลืม สามทุ่มกว่าแล้ว กำลังอ่าน แล้วก็คิด ว่าคำถามสามยายมันเป็นอะไรน๊อ กลิ่นมาใหม้ๆ ยังดีที่นึกขึ้นได้ ลุกขึ้นไปดู ดังภาพ(เก็บไปบ้างแล้วนะ)

เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กเห็นย่าปลูกผัก ปลูกเผือกปลูกมัน ใช้เรารดน้ำเบื่อ...ขี้เกียจ ปลูกถั่วลิสงเด็ดอยู่นั่นแหละกองท่วมหัวชาติไหนจะหมดเนี่ย แต่สิ่งเหล่านี้ไม่เคยชื้อกินแม้แต่บาทเดียวไม่เคยเห็นค่า เราก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือให้สูง ๆ หวังมีงานทำดี ๆ มีเงินเดือนสูง ๆ มีเงินทองมากมาย สิ่งที่ย่าทำไร้สาระทำเหนื่อแทบตายได้เงินไม่กี่บาท เราไม่เข้าใจ พอวันหนึงเรามีพร้อมทุกอย่างเรียนจบมีงานทำมีเงินบ้างไม่มากแต่ก็ไม่เดือดร้อน.....แต่....เหนื่อยจังเลยเหนื่อยมากทำงานในร่มแท้ไม่ได้ตากแดดเหมือนทำกับย่าเมื่อตอนเด็ก ๆ เลยอยู่ในห้องแอร์ด้วยซ้ำไป แต่ทำไมอึดอัดจัง นี่นะหร