บล็อกของ อ้อยหวาน

บล็อกนี้อ้อยหวานจะพาเพื่อนๆ ไปจักรยานปั่นเที่ยวเมืองคอนบ้านเกิดของอ้อยหวานกันต่อ เที่ยวตลอดเลยนะอ้อยหวาน ใครค่อนแคะก็ไม่รู้ แต่มันก็เป็นความจริง เพราะอ้อยหวานถือคติว่า การออกไปท่องเที่ยวคือการไปเรียนรู้ประสบการณ์จริง ที่หนังสือ หรือโรงเรียนให้ไม่ได้ การได้ดมกลิ่นสายลม สัมผัสแสงแดด เรียนรู้ประเพณี วัฒนธรรมท้องถิ่น พบปะผู้คนต่างถิ่น ต่างเชื้อชาติ ต่างภาษา คือการเรียนรู้โลก และการเรียนรู้โลกคือการเรียนรู้ตัวเอง

กลับบ้านเกิดเมืองคอนคราวนี้ อ้อยหวานได้ปั่นจักรยานภายในตัวอำเภอเสียจนเรียกว่าปรุ เข้าซอยโน้น ออกซอยนี้ เป็นว่าเล่น เพราะกลับไปนอนเล่นที่บ้านเป็นเดือน และแม่สั่งนักสั่งหนาว่า ‘อย่าไปไหนไกล’ จนกว่าจะมีเพื่อนร่วมปั่น!

เช้าวันแรกที่บ้านเกิด สองล้อคู่ใจที่ไม่ได้เจอกันนาน เพราะอ้อยหวานซื้อหามาหลายปีแล้วทิ้งไว้ที่บ้าน กลับมาจะได้มีจักรยานปั่นเที่ยว เมื่อเปิดประตูแล้วทะยานออกไป อ้อยหวานรู้สึกเลยว่า จักรยานมันดีใจ ล้อหมุนเริงร่า ระริก ระรี้ ขึ้นมาทีเดียว ใจนึกสงสารมัน (จักรยาน) ก็เลยสัญญากับมันว่า กลับบ้านมาคราวนี้จะพาเที่ยวทุกเช้าให้หนำใจไปเลย

วันนี้อ้อยหวานเอาดอกไม้มาให้ชื่นชมดมกลิ่น ดอกไม้ของฤดูใบไม้ผลิในออตตาวา แคนนาดา บ้านอยู่ของอ้อยหวาน บ้านหลังที่สองที่อ้อยหวานรักเป็นนักหนา และเป็นเมืองบ้านเกิดของคุณผู้ชายที่บ้านและลูกๆ ทั้งสองคน

นครศรีธรรมราช บ้านเกิดของอ้อยหวาน แม้จะเป็นเด็กที่จากบ้านไปเรียนหนังสือที่เมืองกรุงตั้งแต่เล็กๆ แต่นครก็ยังเป็นสถานที่ที่อ้อยหวานเรียกว่าบ้าน

เพราะว่าชีวิตคือการเดินทาง…

ฉันจึงแพคกระเป๋า โผบินข้ามขอบฟ้า ก้าวเท้าเดินตามเวลา

สวัสดีปีใหม่ สวัสดีปีไก่ เรื่องดี เรื่องร้ายของปีก่อนไม่ต้องดองหรือแช่แข็งเอาไว้ดู มาเริ่มปีใหม่ด้วยความขาวบริสุทธิ์ บวกความเย็นสดชื่นไปจนถึงขั่วหัวใจ ไล่ความร้อนรนที่เคยเผาใจ ด้วยความสดใสของพายุหิมะ... เอย

ห่างหายไปเนิ่นนาน คงต้องโทษอาการ ‘หมดไฟ’ หรือหมดมุขที่จะเขียน เลียวหน้าดูหลัง โอ้..อ้อยหวานเขียนอยู่ตรงนี้ ที่ บ้านสวนพอเพียง มาเนิ่นนานหลายปีแล้วนะ เบื่อ (อ่าน) กันบ้างไหมเอ่ย! อย่ากระนั้นเลย ก่อนที่เชื้อไฟจะดับมอด ขอลองเติมเชื้อเพลิงอีกสักนิด ด้วยความเผ็ดร้อนของน้องพริก

คิดถึงจึงมาหา.. ขอเผ็ด..และ..แสบ อีกสักครั้งจากอ้อยหวาน

วันนี้อ้อยหวานมาชวนไปไหว้พระและเตร็ดเตร่เที่ยวชมเมืองกรุงกันค่ะ แม้รูปภาพในบล็อคนี้จะเก่าค้างคามาเกือบปี คือถ่ายเก็บไว้ตั้งแต่กลับเมืองไทยเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่อ้อยหวานถือคติ ‘มาสาย..ดีกว่าไม่มาเลย’

บล็อกชุดเที่ยวเมืองฟ้าอมรนี้ เราจะไม่ได้ปั่นจักรยานเที่ยว (คงจะรู้รู้กันว่าทำไม) แต่เราจะผจญภัยด้วยการโบกรถตุ๊กตุ๊กกัน

.. เตรียมพร้อม ตั้งท่า ไปเราไป ไปชมเมืองหลวงกัน