บล็อกของ paloo

         “วิกฤตน้ำท่วม!” ... “อุทกภัย!” .... “น้ำท่วมใหญ่!”

    '..... ท่วมนครสวรรค์แล้ว! .... ท่วมอยุธยาแล้ว! .... ท่วมปทุมฯ แล้ว! ... ท่วมนนทบุรีแล้ว! .... ท่วมบางบัวทองแล้ว! .... ฯลฯ'

    ข่าวจากหลายแขนง ... หลายสำนัก นำเสนอกันแทบสำลักน้ำ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เห็นมวลน้ำที่เขาว่า .... แต่กระแสข่าวเหล่านี้ ... แม่พระคงคาก็เริ่มปฏิบัติหน้าที่ ในฐานะผู้ให้ และผู้ล้างแล้ว ....

    น้ำลดลงพอที่จะขยับขยาย ย้ายสมบัติ ลงชั้นล่างได้บ้างแล้ว คอมฯ ... ก็เป็นสมบัติชิ้นหนึ่งที่ถูกย้ายลงมา .... จะได้เข้าบ้านสวนเสียที ... ว่าแล้วไม่รอช้า .... บรรเลงมันซะเลย .... ฮุ ๆ ๆ ๆ ....

    ... เช้าวันที่ 25 ตุลาคม 2554 ! .... หลังจากแต่งพระนครเสร็จสรรพ พระแม่ที่เคยยินฟังเพียงข่าว ก็โผล่มาจริง ... มีบางส่วนข้ามถนนหลัก ที่ไม่ใช่ Flood way มาได้ 

    ... ท่วมในซอยหน้าบ้านสูงขึ้นมา ประมาณเข่าแล้วรถบรรทุก 6 ล้อ ที่มีคนยืน(ยืนจริง ๆ ครับ ไม่มีคนนั่งนอกจากคนขับ)ผ่านไป – มาช้า ๆ หลายเที่ยว

แบบว่าติดอยู่ที่บ้านนานเลยใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์กันนิดนึง (จริงแล้วกลัวฟุ้งซ่านค่ะ) พี่ปูก็เลยเขียนบรรยาย (ระบาย)

ความสัมพันธ์ระหว่างน้องน้ำกะครอบครัวเรามาฝากให้หลายคนได้อ่านกัน แมงปอก็เลยขอเอามาลงให้อ่านแบบขำๆ กันนะคะ

แมงปอขอเป็นตัวแทนมาแจ้งข่าวถึงแฟนคลับทุกคนที่เป็นกำลังใจและรอติดตาม blog ของคุณพ่อนะคะ

    มั่ว (ไม่ใช่มัว) ..!  วุ่นวาย แต่ไม่ ว้าวุ่น  .... เตรียมตัว แต่ไม่ แตกตื่น ....

    อยู่กับสถานการณ์ และข่าวน้ำท่วม มีอุทาหรณ์ให้เห็นอยู่ จะ ๆ มากมาย ... การนิ่งเฉย(มิใช่วางเฉย) ไม่ตระเตรียมรับมือ รับภาวะอันอาจเกิด คือความประมาท

    มาตามชันชี(สัญญา) แล้ว คราาา...บ .... หลังจากนำเสนอบล็อกฉุกเฉินไป 2 เรื่อง ... ชะเอิง ... เอิง เอย ... ก็ได้ฤกษ์ ... เสียที

    สภาวะน้ำท่วมที่เป็นอยู่ ระยะนี้ ....  คงไม่มีใครปฏิเสธ ว่าไม่ปรุงแต่งอารมณ์  แต่ ... จะมาก - น้อย เพียงใด ขึ้นอยู่กับว่าเข้าไปเกี่ยวข้องในฐานะใด ... เพียงไร

    ผู้สัมผัสโดยตรง แน่นอน อารมณ์ย่อมถูก ... กระชาก ...ลากถู อย่างรุนแรงเป็นธรรมดา ถึงจะปลด -ปลง ได้บ้าง ก็เถอะ

    เมื่อวาน ... ได้เล่าไว้ในบล็อก “แพกสิกรรม” ถึงสาเหตุที่เข้ามาในบ้านสวนฯ ช้า แต่ยังไม่ได้เล่าถึงกิจกรรมต่อเนื่อง ที่จำต้องเร่ง ในวันนั้น เพราะเห็นว่า “แพกสิกรรม” จะยังประโยชน์แก่สมาชิกได้มากกว่า การนำเสนอเรื่องส่วนตัว

       วันนี้ (24 ต.ค. 2554) เข้าบ้านฯ เที่ยงวันเด๊ะ .... สาย ... ดีกว่าไม่มา ฮุ ๆ ๆ

    ตื่นเช้า ตั้งใจจะหาอะไรที่ Recreation มา ให้ได้ผ่อนคลายความขมึงตึงของอารมณ์ ที่ตกจมอยู่กับเหตุการณ์น้ำท่วมมาหลายวัน แถมด้วยบล็อกหนัก ๆ ที่ข้าพเจ้าเอามาถมทับลงอีก จนบางท่าน (โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์น้ำท่วม) บ่นในใจ ว่า 'อือ .. ฮื่อ .... อีลุงนี่ ... มันน่า'

    ว่าแล้ว คว้ากล้อง (ฮึ ๆ ... ที่จริงมันคือโทรศัพท์) ออกมา จะลั่น Shutter ต้นไม้ - ดอกไม้ มา Up ซะหน่อย

    ก่อนอื่นใด ทั้งสิ้น ทั้งหลาย ทั้งปวง ทั้งเหม็ด ข้าพเจ้าต้องขออภัยอย่างยิ่งที่ ต้องเอ่ยถึงสถานที่แห่งหนึ่ง ซึงในห้วงเวลาหลัง ๆ นี้ ข้าพเจ้านำมาอ้างอิงบ่อย จนน่าเบื่อ... เกริ่นมาขนาดนี้ หลาย ๆ ท่านส่วนใหญ่ก็ร้องในใจ และคงมีบางส่วนพึมพำสำเนียง เบา ๆ ที่จับความได้ว่า

         .....  “เออ .... ‘ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติสองสลึง’ ...  อีกละซี”

    ตั้งแต่ไก่โห่ของวันนี้ (22 ต.ค. 2554)  มีผู้ปรารถนาดี...  ส่งข่าวมาบอก ว่าเขาจะเปิดประตูน้ำ ทุกบานที่มีอยู่ในคลองพระพิมลฯ และคลองมหาสวัสดิ์ ดังนั้นเพื่อไม่เป็นการประมาท จึงต้องวุ่นอยู่กับการเก็บของ บางส่วนเตรียมยกสูง แล้วมีบางส่วนที่เบา ๆ หน่อย ก็จัดเตรียมพร้อม ที่จะหอบหิ้วขึ้นไปไว้ชั้นบนซักห้วงเวลาหนึ่ง (ไป ๆ มา ๆ อาจเก็บ ขยะ “ของกู” ไว้ให้รกบ้านริเปล่าก็ไม่ทราบ)