บล็อกของ Nongluk

สวัสดีค่ะลุงเสินและป้าเก้ หนูขอส่งข่าวแทนอามะนะคะ ได้รับเม็ดหญ้าเอ็นยึดกับถั่วพร้าแล้วค่ะ เมื่อวันพุธตอนเที่ยง อามะบอกหนูว่าลุงเสินใจดี ขอเม็ดผัก ถั่วพร้า อ้อยดำก็รับปากจะให้หมด

หนูถ่ายรูปนี้ที่ร้านขายต้นไม้ของป้า อามะหนูชอบอำเพื่อนๆว่าถ่ายที่เชียงใหม่

หลังจากที่ได้ส่งการบ้านไปแล้ว ก็ลองสำรวจ ตรวจทานดูว่ามีอะไรตกหล่นที่ยังไม่ได้ส่งบ้าง ก็เจอจริงๆ

สิ่งแรก คือ มะเขือกินใบ

มะเขือกินใบจากนู๋มะโหน่ง ขึ้นเท่านี้จริงๆจ้า แต่เป็นลูกได้เพาะเพิ่มแล้ว เสียดายเป็นลูกเดียว

ช่วงนี้ในบ้านสวนของจี้ดิ๋วผลผลิตที่ปลูกได้กิน ได้แจก และได้ขายพอเป็นค่ากับข้าว ค่าขนมลูกมั้งแล้ว ปลูกมะเฟืองไว้ต้นนึง แต่เพิ่งได้กินเต็มที่ปีนี้เอง ที่ผ่านมาปล่อยให้หล่นใต้โคนเกลื่อนไปหมด เพื่อนแนะนำให้ห่อตั้งแต่ลูกเล็กๆ ก็ลองทำดูได้ผลดีจริงๆ ตอนนี้ผลิตไม่ค่อยจะทันกับความต้องการของลูกค้าแล้ว

น้องติ๊กกับครูตี๋ ช่วยยืนยันให้หน่อย ลูกเฟืองบ้านจี้หรอยม้าย ช่วงนี้มาได้เลย กำลังได้ที่

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ที่บ้านสวนของจี้ดิ๋วมีโอกาสได้ต้อนรับสมาชิกบ้านสวนเป็นครั้งแรก แบบกระทันหัน ไม่ทันได้ตั้งตัวไม่ทันได้สร้างภาพเลย รกรุงรังไปหมด   แต่ก็ดีใจมากๆ พี่หยอยมาปฏิบัติภาระกิจนางงามที่ภูเก็ต มาพร้อมพี่เลี้ยงนางงามอาหมวยเล็ก  ใกล้ๆบ้านจี้ดิ๋ว น้องติ๊กก็เลยระดมพลว่าอยากเจอ เลยเสนอให้มาเจอที่บ้านสวนจี้ดิ๋วมั้ย สมาชิกตกลงปลงใจก็เลยได้เจอกัน บรรยากาศสนุกสนานครื้นเครง อิ่มจนพูดไม่ออก โดนปล้นไปตั้งหลายอย่าง แต่คนปล้นไม่รู้หรอกว่าจี้ดิ๋วยินดีให้ปล้น เอาไปเลยแล้วจะรู้สึก บ้านรกแล้วไม่ต้อ

วันนี้จี้ดิ๋วขยันทำบล๊อค มีผักลิ้นห่านมาให้ดู ไม่รู้เพื่อนสมาชิกจะรู้จักกันมั้ย ที่ภูเก็ต พังงา คนเก่าแก่จะเรียก ผักลิ้นหาน หรือ ผักหลักไก่ แต่ตอนนี้ใกล้จะสูญพันธ์แล้ว  เป็นผักที่หายากมาก เพราะจะขึ้นตามชายหาด ซึ่งปัจจุบันได้ถูกนายทุนซื้อไปทำรีสอร์ทหมดแล้ว แถวภูเก็ตที่เคยมีมากก็หาไม่ค่อยเจอ เมื่อก่อนแค่เดินไปที่ชายหาดใช้มีดอันเล็กๆตัดมาก็ได้กินแล้ว ตอนนี้มีเงินก็ไม่มีกิน ผักลิ้นห่านทำได้หลายเมนู เช่น ผัดไฟแดง ต้มกะทิ ดองก็หรอย

ได้ส่งการบ้านกับเค๊าบ้างแล้วค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ จี้ดิ๋วจะให้ดูการบ้านจากการเรียนพิเศษอีก ขอเรียกว่าการบ้านของฝากจากเพื่อนที่ได้ไปพบปะเยี่ยมเยือนนะคะ

วันนี้ฤกษ์ดี จี้ดิ๋วไ้ด้เวลาส่งการบ้านบ้าง คุณครูจะได้ชื่นใจ ส่งทีเดียวเลยนะคะ หวังว่าคุณครูที่เข้ามาตรวจคงไม่เวียนหัวนะ หรือว่าคุณครูลืมไปแล้วว่าเคยให้การบ้านแต่นักเรียนคนนี้ยังไม่ลืมครูจ้า  ช่วงนี้สุขภาพย่ำแย่ โรคประจำตัวกำเริบ เป็นกระดูกทับเส้น เลยไม่ค่อยได้ดูแลต้นไม้ พืช ผักเท่าไหร่ ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น แต่ก็ยังสู้ๆ

การบ้านแรก ส่งการบ้านที่ได้รับจากการพบปะสมาชิกที่บ้านน้องติ๊กนะจ๊ะ

จี้ดิ๋วได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์จากเพื่อนส่งมาให้อ่าน

รู้สึกดีจนไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยขอเอามาฝากพี่น้องทุกท่านค่ะ เพื่อเป็นข้อคิดดีๆใ้ช้ในชีวิตประจำวัน