บล็อกของ peenukrab

    จากคนที่ไม่สนใจเกี่ยวกับต้นไม้ใบหญ้ามาก่อนเลย ทั้งที่เป็นลูกชาวสวนโดยกำเนิด มุ่งหวังมีอาชีพที่สะดวกสบายให้พ้นวิถีชีวิตเดิมๆที่แสนจะเบื่อหน่าย ทั้งที่มีต้นทุนในการทำสวนที่พ่อแม่มีไว้ให้คือที่ดิน ถึงจะเป็นที่ควนที่เขาก็มีไว้ให้พอสมควร แต่ผมไม่เคยคิดไปปลูกไปสร้างอะไรเพิ่มเติมจากที่พ่อปลูกไว้ให้เลย 

  ฝนโปรยๆหายๆไปสักพักต้นไม้ใบหญ้ารอบๆที่ทำงานผม ก็ผลิดอกออกใบกันใหญ่ วันนี้ฝนตกหนักพอสมควรทำให้ผมไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ริมรั๋ว เลยมาเดินดูความชุ่มฉ่ำที่ตามมา พร้อมกับถ่ายรูปมาให้ชมครับ

เริ่มต้นด้วยบรรยากาศมองเข้าไป หลังจากเดินมาจากถนนใหญ่ครึ่งทาง

ณ.สี่แยกหนึ่งของกรุงเทพฯ เกิดอุบัติเหตุ รถยนต์เฉี่ยวชนกัน คนขับทั้งคู่ต่างไม่ยอมกัน ต่างคนต่างเถียงกันหน้าดำคร่ำเครียด เหงื่อไหลไคลย้อย เดือดร้อนถึงตำรวจจราจรต้องมาเคลียร์

      ตำรวจ -  คุณทั้งคู่ใจเย็นๆสิครับ  ไหนคันไหนมาจากทางไหนครับ

     ชาย1  -  ผมก็วิ่งมาดีๆน่ะคุณตำรวจ ไอ้คันนี้มันฝ่าไฟแดงมา

     ชาย 2  -  ไม่ได้ฝ่าโว้ย ก็บอกอยู่ตอนผมมามันไปเขียว แต่ผมไปไม่ได้ มันติดคันหน้าอยู่จนไฟแดง

หลังจากผมหายหน้าหายตาไปจากเวปบ้านสวนของเรา 

เนื่องจากบล็อก  http://www.bansuanporpeang.com/node/1853   เอาความรู้สึกผมก่อนน่ะครับ หลังจากอ่านบล็อกน้องโสทรจบ ผมก็แค่สงสัยว่า น้องเค๊าหมายถึงใคร ก็คิดๆอยู่นะครับว่าหมายถึงผมหรือเปล่า ไล่ตามข้อกล่าวหา สมาชิกบางคนใช้เวปเพื่อเป็นเครื่องมือ เพื่อ

หลังจากตื่นมาเห็นสุกี้น้องป้อม ก็หิว ถามเรื่องน้ำจิ้ม เรียบร้อยก็ตกลงใจไปชวนครอบครัวทำสุกี้กินบ้าง แฟนบอกว่า ไปกินที่ร้านไม๊หัวล่ะ100 พร้อมเครื่องดื่ม บ้านผมมี 5 คน 500 คิดดูแล้วไม่ไหว แพงไป งั้นไปชื้อหาของมาทำกินเองดีกว่า อิอิ ผลสรุป จ่ายเงินชื้อของไป 700 สมน้ำหน้าจริงๆ

       เริ่มด้วย ปลาหมึก

ปลา

    ช่วงสงกรานต์ ผมไม่ได้เข้ามาบ้านสวนเลย ไปบ้านที่นครมาหลายวัน 13 ไปเล่นน้ำสงกรานต์ในเมืองคอน ว่าอีไปรดน้ำยายอี๊ด ไปไม่ไหว เวียนไปแถวคูขวางรถติดเกิน  ลูกๆหลังกระบะน้ำหมดเลยไปเติมน้ำแถววัดศรีทวีแล้วออกกลับเลย เติมน้ำถัง 20 บาทถูกไปหลายตัง วันที่เหลือไปบ้าน ป้า อา ลุง แทบทุกบ้านทำหลามเหนียวกินกันเอือนไปเลย เมื่อวานไปบ้านอา เห็นต้นโกข้างบ้านอาลูกกำลังอีสุก แต่ใบโกรนเหมือนถูกตัวไอ้ไหรกิน ถามอา อาบอกว่าแมงพลัดนิกิน  เลยบอกอาจะกินแมงพลัดคืนมั้ง อาบอกรอค่ำๆ พอค่ำๆมาฉายไฟแลที่ต้นโก ตาแดงเผินเต็มต้น อาขึ้นไปห่ม(เขย่า) ผมเก็บแมงพลัดที่ร่วงมาใต้โคน หล่นสัก100 เก็บได้สัก 10 ตั

สองผู้ยิ่งใหญ่ในชีวิตผม

       ผมเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน จำความได้ ก็ตอนที่อาศัยอยู่ในขนำหลังเล็กๆ ที่ทำจากไม้ไผ่ หลังคามุงจาก ที่มีรอยรั่วเต็มไปหมด ผมเป็นพี่ชายคนโต มีน้องๆอีกแปดคน พ่อมีอาชีพตัดยางจ้าง(กรีดยางแบ่งกับเจ้าของสวน) ไม่มีที่ทำกินของตัวเอง  พ่อพาแม่มาตั้งรกรากที่ หมู่ 14 ต.ช้างกลาง อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช ซึ่งมีชื่อเรียกหมู่บ้านว่า บ้านนา  แต่บ้านนาที่บ้านผม ไม่มีนาหรอกครับ เป็นบ้านป่าเชิงเขาสูง  พ่อมาขอปลูกขนำในที่ของคนอื่น แล้วก็เริ่มจับจอง ถางป่า ปลูกข้าวไร่ บนพื้นที่ลาดชัดของภูเขาซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครเป็นเจ้าของ