บันทึกไว้ในความทรงจำ โมโกจู

คุณ"ลูกสาวลุงชู" หน้าตาน่ารัก บอกอยากไปโมโกจู ก็เลยจัดให้ จัดหนักไปเลย ถือเป็นการกระตุ้นต่อมอยาก(เที่ยว)ของน้อง   "Slowlife" ใจดี ใครคุยเรื่องเที่ยวนี่คุยได้ทั้งวัน เผอิญมีไฟล์เก่าเคยเขียนไว้ ถือว่า rewrite ก็แล้วกันนะคะ เป็นอีกหนึ่งความทรงจำกับผองเพื่อนที่รักกันมากๆ เป็นความทรงจำที่นึกเมื่อไหร่ก็คิดถึงเพื่อนเมื่อนั้น เราร่วมชะตากรรมกันมาหลายป่า หิวด้วยกัน อิ่มด้วยกัน ทากกัดเลือดสาดมาด้วยกัน ชนิดที่จะหาเวลาไปรวมกลุ่มกันแล้วไปแบบนี้อีกได้ยากมาก แม้จะคิดถึงกัน จะจำวันวารที่นั่งพิงไฟ รอข้าวสุก วันที่หยอกล้อ ล้อมวงกินข้าว วันที่เพื่อนให้กำลังเพื่อก้าวไปข้างหน้ายามเราเหนื่อยแทบขาดใจ รับประกันได้ว่า "เพื่อนแท้ หาได้จากการเดินป่าจริงๆ"

"โมโกจู" เป็นเส้นทางเดินป่าที่ไกลๆ มากๆ ไกลเท่าไรนั้นอย่าไปเข้าใจมันเลย แต่ก่อนต้องใช้เวลาในทริป 4 คืน 5 วัน หลังๆ มานี่ จนท.ร่นระยะทางเอารถขับเคลื่อนสี่ล้อไปส่ง ถึงคลองแม่กระสา แต่ก่อนว่าจะเดินถึงคลองนี้ หมดไปหนึ่งวันแล้ว

Slowlife ไปมาเมื่อปี 2006 ปีเดียวกับที่ไปเขาเจ็ดยอดนั่นแหละ แต่ว่าโมโกจูนี่ไปตอนช่วงเดือนตุลาคม แบบว่าเปิดเป็นทริปแรกของฤดูกาล ฝนยังไม่จางดี ผลก็คือ อย่างในรูปไงคะ งานนี้เข็นซิคะ จะเหลือเรอะ

"Slowlife" ไป อช.แม่วงศ์ กำแพงเพชร แล้วเข้าไปที่นี่สองครั้ง ครั้งแรกไปน้ำตกแม่กี กับแม่เรวา ไม่ได้ไปยอดโมโกจู ครั้งที่สองไปยอดโมโกจู และน้ำตกแม่เรวา บางทริปเค้าจัดเข้าทางนครสวรรค์ด้วยนะคะ เห็นว่าสลับทางกันปีเว้นปี เพื่อฟื้นฟูสภาพป่า

คลองแม่กระสา ภาพนี้ถ่ายตอนขากลับ คือตอนแรกไปน่ะ เจ้าหน้าทีเค้ายังไม่ได้ทำสะพานค่ะ ก็ใช้วิธีมีเจ้าหน้าที่หน่วยกล้าตายเอาเชือกข้ามไปฝั่งกะโน้น ผูกกับต้นไม้ให้แน่น แล้วพวกเราก็ลงน้ำเกาะเชือกว่ายไป ต้องเกาะเชือกน้ำแรงมาก

ไม่บรรยายทริปเดินป่าดีกว่านะคะ เอาเป็นว่าเดินไปเรื่อยๆ แล้วก็ถึงแคมป์พักค้างคืนกัน โมโกจูจะมีช่วงชันอยู่วันที่สองค่ะ และระยะทางก็ไกลมาก ลักษณะป่าจะโปร่งๆ กว่าทางใต้ค่ะ เดินสบายกว่า แต่ไกลและชัน

คืนที่สองจะถึงยอดแล้วค่ะ แต่ยังขึ้นไปไม่ได้ ต้องรอตอนเช้า ถ้าฟ้าไม่เป็นใจก็จะเป็นแบบในรูป หมอกเยอะมาก ถ้าฟ้าเป็นใจ วิวก็จะงาม ไม่มีใครกำหนดให้ธรรมชาติทำอะไรได้อย่างที่เราต้องการหรอกค่ะ บอกแล้วเราต้องตามใจเค้า

รูปนี้เป็นน้ำตกแม่เรวา ค่ะ เดินจากแคมป์แรกไป-กลับประมาณ 3 ชั่วโมง สวยเหมือนกัน แต่น้ำตกแรง ฟุ้ง ถ่ายรูปไม่ค่อยได้กล้องเป็นฝ้า

ขามาฝนไม่ตกยังเละเป็นโคลน ขากลับ จนท.มารับ คราวนี้ล้อต้องมีการพันโซ่กันเล็กน้อย มีนักท่องเที่ยวอยู่ 2 กรุีป จนท.ต้องขนออกจากป่าให้หมด สองทริปต้องมาในรถคันเดียวกันพร้อมสัมภาระ ให้ทายว่า เราออกจากป่ามากันกี่คนไม่รวมคนขับ

เห็ดขาวๆ กินได้นะคะ ระหว่างพักเหนื่อย ก็ช่วย จนท.เก็บใส่ถุง เขาเอาไปต้มใส่เกลือบีบมะนาวให้กิน อร่อยค่ะ จนท. อช.แม่วงศ์ พี่แดงกับน้องๆ น่ารักมากๆ เก่งด้วย รู้วิธีการเอาตัวรอดในป่า รู้วิธีการตั้งแคมป์เวลาฝนหนักๆ รู้จักผัก เห็ด หนอนไม้ไผ่ ที่จะสามารถนำมากินได้และสอนให้เรากิน

ภาพสุดท้ายได้ถ่ายเองค่ะ น้องที่ไปด้วยถ่ายแล้วไปใช้ ps จัดการไฟล์ให้พานอราม่า ได้อารมณ์ไปอีกแบบนึง ในรูปพักทานข้าวกลางวันค่ะ หมดแรง

จริงๆ มีรูปโมโกจูเยอะ แต่พอหอมปากหอมคอ กระตุ้นต่อมอยากน้องๆ เผื่อใครจะหันมาเอาดีทางนี้มั่ง แค่นี้ก่อนดีกว่า ...ใครอยากไปที่ไหนอีกมั่ง เผื่อมีรูปจะเอามาให้ดู...