วันวันช่วงนี้ของผม...

ทุกวันครับ....

ชุดตัดหนึ่งชุดครับ...เพราะเวลาตัดจะร้อน...เล่นเสื้อกล้ามเลย

ตอนเก็บก็อีกชุดครับ...ชุดนี้แหละ ความจริงต้องมีเสื้อแขนยาวสวมทับครับ...

และชุดนอนอีกชุดครับ...นอนที่นี่แหละ...ครับ

ฮืออออๆๆๆ...ป้าไม่เชื่อ...

ทั้งสองอย่างเป็นความรับผิดชอบอันใหญ่หลวงครับ

ที่ผมและครอบครัวมีอยู่มีกินทุกวันนี้ก็สวนยางนี่แหละครับ...

ดื้อดานบุกป่าสงวนปลุกเอา....แงๆ

บุญคุณของสวนยางมีมากครับ...

บุญคุณของลูกจ้างก็มีมาก...

ไม่มีสองอย่างนี้ผมยังไม่รู้เลยว่า...จะเป็นอย่างไร

ส่วนที่ชมว่าลูกสาวที่น่ารัก..ก็เหมือนกับความโชคดีของเค้านะครับ

ที่หน้าตาไปทางแม่เค้า...

หากว่ามาทางผม..ก็คงไม่จืดเหมือนกัน..แฮๆๆๆ

เป็นความโชคดีของผมด้วยครับ...

ที่ได้แม่พันธ์มาดี...ลูกเลยได้ไปทางแม่

ขอบคุณครับ....กลับมาจากเที่ยวแล้วหรือ...

ทำไมนะ...

ภาพเก่าๆของเราถึงได้เหมือนกันจังเลย...

แต่ก็ต้องทำ..แม่ไอ้มดแดงกำลังจะถึงแล้วก็ตาม...

น้ำตาไหลพลากๆๆๆ...ในขณะที่ได้ยินเสียงโทรทัศน์ดังมาจากข้างๆมายังที่โรงทำยางของผม..

แปลงร่าง...สกายคิก...