ความเจริญและความดิ้นรนของชาวนาไทย

ประเทศไทยส่งข้าวออกเป็นอันดับ 1 ของโลก  แถมข้าวยังมีคุณภาพดีและอร่อยที่สุด  แต่ทำไมชาวนาไทยยังจนมาก ๆ

ใส่หมวกปีกกว้าง พร้อมลุยงานเต็มที่เลย

อนาคตชาวนาเยี่ยมยอดของชาติค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แสดงความ เห็นใจด้วยครับ ไม่แปลกใจ ที่ชาวนาหลายท่าน หันมาปลูก แบบยั่ง ยื่น ยังไง ลองหาข้อมูล ในเวปนี่ดูนะครับ เรื่อง การทำนา ผม ว่า ข้อมูลดีๆ ที่มีในเวป ต้องช่วย คุณ Mintrano และ ขอบครัวได้แน่ครับ เป็นกำลังใจให้ ครับ ผมทาน ข้าวไทยเป็น ประจำ เพราะ อร่อย โดยเฉพาะ ข้าวหอม ส่งออกนี่ คุณภาพดีมากๆ รู้ว่า อาจ ช่วยชาวนาได้ไม่ มาก แต่ก็ยังรู้สึกดีที่มี ส่วน ช่วย ครับ

สู้ๆค่ะ หวังว่ามื้อหนึ่งข้างหน้า

ชาวนาสิรวมโตกัน เข้มเข็งกว่าพ่อค้า

บ่อฮู้ว่าสิมาฮอดมื้อได๋.....

ขออภัย ตกราวมาจากบล๊อกอื่น 555

แต่คิดจริงๆค่ะ ต้องมีสักวันๆ

ที่ชาวนารวมตัวกันเข้มแข็ง

มีแรงเป็นต่อบ้าง ที่ผ่านมาชาวนาเป็นรอง

พ่อค้าตลอดเลย

เราคิดใหม่..แค่เทคโน..โลยี ครับ

แต่วิธีคิดยังเป็นฉบับเก่าอยู่...เน้นเกษตรพึ่งพาเป็นหลัก..

ปลูกเสร็จ...แล้วแต่ฟ้าโชคชะตาจะนำพาไป...(มันเสี่ยงมากนะครับนั่น ในปัจจุบันที่ฝนฟ้าไม่ได้วงวนตามฤดุกาลอีกแล้ว)

ชาวนาไทยส่วนใหญ่ฝากอนาคต..ความมีอยู่มีกินไว้กับ ธรรมมชาติล้วนๆจริงๆ(เศร้าแทน)

แก้ไขก็อยาก ตืบตัน...

เริ่มจากทำ..สวอท..ตัวเองก่อนเป็นไง

ต้องยอมเปลี่ยนตัวเอง และกล้าหาญที่จะทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้าน เหมือนพี่อรหันต์ชาวนาที่ทำนาตามวิถีของตัวเอง ชาวบ้านดูแคลน แต่เวลาก็พิสูจน์ม้าจริง ๆ

SWOT คืออีกหนึ่งหนทาง แค่ชาวนาลองคิดแบบพึ่งตัวเองและดูว่าอะไรที่เราพึ่งตัวเองได้ ลดค่าใช้จ่ายได้... ไม่ลองทำก็ไม่รู้นะคะ ตัวก้อยเองมีกรณีศึกษาจากที่บ้าน พี่สาวทำนาทุก ๆ 3 เดือน สังเกตุด้วยสายตาพืชผักในสวนใหญ่ที่บ้าน คิดเบ็ดเสร็จได้เยอะกว่าขายข้าวเสียอีก แต่ความเชื่อของพี่สาวว่าต้องทำนา แต่ไม่เปลี่ยนวิธีการ ก็เลยอยู่ในวังวนแบบนี้ทั้งหมูบ้านนะคะ...ต้นทุนมีทั้งค่าพันธ์ข้าว ค่าปุ๋ย ค่าแรงงาน ค่าน้ำมันสูบน้ำ ค่ายาฆ่ายา นี่ยังไม่รวมค่าบริหารจัดการ ค่าเสื่อมถอยของที่ดินตัวเอง....

     เป็นชาวนาต้องยอมรับความจริงให้ได้ครับ การทำนาเพียงอย่างเดียว หรือเกษตรเชิงเดี่ยวนั้น ไม่สามารถไปรอดได้ในเชิงธุรกิจ ยิ่งทำก็ยิ่งจน เห็นผลชัดเจน แน่นอน ปัจจุบันชาวนาฉลาดหันมาทำเกษตรแบบปราณีต กันมากขึ้น และประสพความสำเร็จให้เห็นกันอย่างมากมาย  ต้องกล้าที่จะเปลี่ยนครับ ความสำเร็จถึงจะตามมา เราถูกพ่อค้าเอาเปรียบมามากนักแล้ว น่าจะพอกันเสียที....

    แรกเริ่มเดิมที ผมศึกษางานจากลุงฟาง (มาชาโนบุ ฟูกูโอกะ) จากหนังสือ ปฏิวัติยุคสมัยด้วยฟางข้าวเส้นเดียว ทำให้รู้ถึงวิธีการที่ยังไม่ได้ศึกษา หลังจากนั้นก็ค้นคว้าเรื่อยมา โดยดูดซับวิธีการคิดของปราชน์หลายๆ ท่าน เช่น อ.วิวัฒน์ อ.เดชา พี่แหลม คุณลุงทองเหมาะ และอีกหลายๆ ท่าน

    จนมาวันหนึ่ง ได้ดูรายการแผ่นดินไท ตอน แผ่นดินวิกฤต หลังจากนั้นเหมือนลมปรานแตกซ่าน เหมือนมันเปลี่ยนความคิดผมไปโดยสิ้นเชิง และยิ่งศึกษายิ่งมั่นใจครับว่า ตัวเองมาถูกทางแล้ว ที่เขียนมาทั้งหมด เพื่อที่จะบอกว่า เราสามารถเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้ครับ โดยเริ่มจากการศึกษาจากผู้รู้ที่ผ่านทางมาก่อนเรา เอามาเป็นตัวอย่างและต่อยอด ต้องทำได้ เพราะคนยังต้องกินข้าวทุกวัน เราไม่ใช้มือถือ ไม่ดูทีวีผ่านดาวเทียม 5 วัน 7 วัน ไม่เป็นไร หากแต่ลองอดข้าวดูซิ มันจะแย่ขนาดไหน

    ครับ เราทำได้ เราต้องค่อยๆ ทำ เพื่อ "ข้าว" ที่เราต้องกินกันทุกวัน 

   จะใช้ วัว/ควาย ไถนา (ซึ่งหาหญ้ากินเอง ขับถ่ายออกมาก็เป็นปุ๋ย ออกลูกออกหลานไม่ต้องซ๋อม) แต่ช้า

   หรือ ใข้เคริ่องจักร (กินนำ้้มัน ขับถ่ายเป็นไอเสีย และหยดนำ้้มันลงฆ่าลูกปลา และพืช ต้องเสียค่าอะไหล่ซ่อมแซม) แต่เร็ว

กล้าไหมที่จะำกลับไปถอดรองเท้าเดิน บนถนนดิน ที่เหนือศีรษะร่มรื่นด้วยพรรณไม้ แทนขับยานยนต์ไปบนถนนลาดยางที่ร้อนระอุ