ไปส่งผู้ใหญ่โสทรกลับบ้าน........ ^ - ^

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

เมื่อเช้าได้ยินเสียงเข้ม ๆ เย็นวันนี้เจอผิวเข้ม ๆ  เอ๊ย ! หน้าเข้ม ๆ แทน ส่วนพี่น้อยกะก้อยเจอกันหลายครั้งแล้ว    ผู้ใหญ่ยิ้มตลอดเวลา ช่างอารมณ์ดีแท้ คุยกันแบบกันเอง ต้องขอโทษอีกครั้งที่แอบหยิกแกมหยอกบ่อย ๆ ถือว่าเพื่อมิตรภาพนะคะ ขอบคุณพี่น้อย สุรพงษ์ที่อุตสาห์วนรถมารับ แต่สุดท้ายก้อยก็มีคนใจดีพาไป... น้องลีนุกซ์น่ารักจริง ๆ คะ สมกะเป็นลูกพี่น้อย วันหลังจะไปเยี่ยมสวนฟักข้าวบ้าง

พ่อกะลูก น่ารักมาก ๆ พี่น้อยภาพไม่ชัดอย่ากันว่านะคะ ดีใจกะพี่น้อยที่น้ำฟักข้าวขายดีจนผลิตแทบไม่ทัน น้องเลยอดซื้อที่ตลาดวันศุกร์เลย

มิตรภาพต่างวัย ต่างภาษา  Thank you Cindy for your coming.  ^ - ^

ผู้ใหญ่โสโดนซักเป็นภาษาอังกฤษด้วย ก็ตอบแบบไม่เคอะเขิน... น่ารักจริง ๆ ไว้วันหลังมาฝึกภาษากันใหม่นะ  เผื่อต้องขยายเวปเป็นภาษาอื่นบ้าง

ความเห็น

ผู้ใหญ่จะได้ลงสวนแล้ว หลังจากห่างหายจากสวนไปซะหลายวัน

ต้นไม้คงโตขึ้นเยอะเลย..ก่อนอื่น นอนพักก่อนเลย

อยากไปส่งเหมือนกันคับ

แต่เวลานั้นผมก็ คงอยู่หมอชิต เหมือนกัน คับ อิอิ

 

ตอนนี้อยู่บ้าน คับ

อากาศหนาวบ่.... เห็นรูปในบล็อคหนาว ๆ ของคุณป้อมแล้วอยากเก็บกระเป๋าเที่ยวทันทีเลย


...มีเวลาเจอ 30 นาที แต่นั่งทานข้าว คุยกันประมาณ 15 นาที ก็ดีคะ พอดีมีพี่น้อยที่คุ้น ๆ กันอยู่แล้ว วงสนทนาเลยไม่เคอะเขินกันมาก (ยังกะนัดบอด)


อาจารย์ที่ทำงานเค้าไปด้วยกันเพราะคุยงานค้าง ๆ กันอยู่นะคะ ใช้เวลารถติดคุยงานกันไปด้วย และอยากให้เค้าเจอเพื่อนใหม่ของก้อยด้วย ... อาจารย์คนนี้เป็นเหมือนแม่และเพื่อนก้อยในคนคนเดียว .....

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ร้อนด้วย ซ้ำครับ

ตอนเช้า อากาศดี ไม่ถึงกับ หนาว สู้อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้เลย

 

ตอนนี้ร้อนนนนนนนนนนนนนน ปลูกต้นไม้ไม่ได้ จนต้อง หลบมา เข้าบ้านสวนคับ

ว้าเสียดายแทน อดสัมผัสลมหนาว... ก้อยกลับบ้านราชบุรีร้อนเช่นกัน สงสัยร้อนกันถ้วนหน้า ....

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ตอนนี้อยู่บ้านสวนข้างนอก ยุงเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ต้องรีบกางมุ้ง เลย คับ ไม่มีอะไร เอาอยู่คับ

ไม่มีมุ้งลวดด้วย คับ

 

นั่งดูบ้านสวนในมุ้งนะคับเนี่ย

อากาศดีแล้วคับเย็นๆ แต่ก็ไม่หนาว เลยคับ

ฮา ฮา ฮา ติดบ้านสวนขั้นรุนแรง ก้อยก็มียากันยุงอยู่่ใกล้ ๆ กะลังท้องอืดจากขนมของแม่อะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

วันนี้แอบมาดูว่าใครมาส่งผู้ใหญ่กลับบ้าน


ไม่รู้พี่น้อย จำกันได้ป่าว MUKA รุ่น 1


ดีใจมากๆ ที่ได้เจอพี่น้อย


ผู้ใหญ่นั่งรถตั้ง 12 ชั่วโมง เมื่อยน่าดู

ได้กลับมาอยู่บ้านหลังเดียวกันอีกครั้ง ทุกอย่างยังเหมือนเดิมกับที่อยู่ MUKA รักและคิดถึงน้องๆ ทุกคน

มิตรภาพไร้พรมแดน

มิตรภาพ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หน้า