ควันหลงงานพบปะสมช.+ข้าวต้มมัดใต้ ที่พูดถึงกันค่ะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

พริกคงเป็นคนสุดท้ายที่เขียนบล็อกวัุนพบปะสมช. แต่อยากเขียนเพราะัประทับใจยังไม่จางลงเลยค่ะ กลัวเพื่อนๆ สมช.จะเบื่อกันซะก่อน

เลยลงการทำขมนวันนั้นมาให้ชมกัน จริงแล้วจะลงก่อนที่จะไปพบก่อนในช่วงค่ำ แต่ด้วยเวลาไม่ทันจริงๆ ค่ะ

พริกเดินทางไป ตจว. เนตไม่อำนวย ขัดใจมากๆ ต่ามอ่านทุกบล็อก เด๋วหลุดๆ โหลดรูปแต่ละรูปสุดแสนจะช้า...เซ็งจิงเลย

 

วันนี้แหละ เหมาะสุด

เริ่มต้น ด้วยเช้าวันที่ 6 ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัว เช้าไปเรียนก่อนบ่ายจะได้เจอ สมช.ที่จะมาตามเวลาที่นัด ตื่นเต้นมาก 

จัดแจงเอาขนมใส่ถุงขึ้นรถ แบกขึ้นไปเรียนด้วย (แต่คุณแฟนเป็นคนแบก 55) เอาไว้ที่ำรถตากแดด กลัวจะเสียซะก่อน

และแล้วก็บ่าย รีบขับรถไปกลัวไม่ทันบ่าย 2 ตามเวลานัดที่แจ้งกับพี่แก้วไว้ วันนั้นโทรหา พี่แก้วๆ ถึงแล้ว พริกกับคุณแฟนมั่วแต่หลง

โทรให้ลุงโรส บอกทางซะหลายครั้ง ขอบคุณลุงโรสค่ะ  ลงรูปซะหน่อยนะ ว่าพริกก็มีรูปหมู่กับเค้าเหมือนกัน

 

ทบทวนกันหน่อยว่าใครเป็นใคร

                                              แฟนคุณดวง  แฟนปุ๊ก  พี่วิทย์  ผู้ใหญ่โสทร  ลุงโรส  พี่น้อย รัตนพงษ์  คุณแฟนพริก

                                            คุณดวง   ปุ๊ก     พี่แก้ว                  น้องก้อย   ตะวัน    อู      พริก

 

 

    กลับมาถึงบ้านหยิบกล้องมาดู เฮ้ย คุณแฟนทำไมรูปมีแค่นี้เองละ คำตอบที่ได้คือ "ไม่กล้าถ่ายกลัวติดพี่แก้วครับ"

เฮ้ย ผิดที่พริกอีกแระ เพราะดันไปบอกว่าพี่แก้วเป็นบุคคล ไม่ชอบกล้อง  เวลาำถ่ายระวังด้วยนะ   

 

ความรู้สึกต่อคนที่ไปพบเจอวันนั้น

พี่ตั้ม - เป็นผู้ใหญ่ที่หน้าตาเป็นมิตรตลอดเวลา ขี้เล่น คุยสนุก 

ลุงโรส - น่าเคารพ บุคลิคดูเป็นนักวิชาการ อธิบายข้อมูลต้นไม้ได้ทุกต้น โดยไม่มีเหน็ดเหนื่อย หรือรำคาญแม้แต่น้อย

ผู้ใหญ่โสทร - ในจอกับตัวจริง เหมือนกันแดะๆ ดูเป็นผู้ชายอารมณ์ดี๊ อารมดี

พี่รัตน์พงษ์ - ผู้ใหญ่ใจดีอีกท่านหนึ่งค่ะ เป็นเหมือนสปอร์นเซอร์รายใหญ่่ของพวกเรา ที่นำฟักข้าวมาให้ดื่ม

พี่วิทย์ - ตัวจริงๆ หล่อกว่าในรูปอีกค่ะ (ยังแอบกระซิบกับพี่แก้วเลย) ดูำภูมิฐานค่ะ

พี่แก้ว - น่ารักค่ะ  เดินไปรู้เลยว่าเป็นพี่แก้ว จิตนาการไว้จากเสียงที่ได้ยิน ไม่ต่างกันค่ะ

น้องก้อย - น่ารัก น่าใส ยิ้นหวาน ตัวเล็ก เหมาะกับชื่อมากเลยค่ะ    

คุณดวง+แฟน - เดินเข้าไปจำไม่ได้ค่ะ แต่แอบจำแฟนคุณดวงได้55 น่ารักค่ะ รู้เรื่องต้นไม้เยอะค่ะ

ปุ๊ก+แฟน - เห็นแบบเนี้นดูกระจุง กระจิง ไม่เบาเลยค่ะ คู่นี้ก็น่ารักอีกคู่

อู - เดินมาจำอูได้เพราะมีสัญลักษณ์ที่จมูก เพราะแอบเห็นในเวปค่ะ เสียดายไม่ได้คุยกัน ไว้ครั้งน่านะอู

ตะวัน - ยิ้มเก่ง เสียดายมากที่ไม่ได้คุยด้วยเหมือนกัน วันหลังนัดกับมาเร็วๆ ทั้งอูและตะวันเลยนะ

น้องมะโหน่ง - มาต้อนท้าย ท้ายสุดสำหรับภาคกลางวัน ได้เห็น แวบๆ มองไปเห็นก่อนกลับ ต้อนแรกไม่รู้ว่าน้องเหนื่อยมา ไม่กล้าเข้าไปทัก

               กลัวมะโหน่งไม่รู้ว่าใคร กระโดดแตะ ก้านคอ มองมะโหน่งออกแนวบู้จัง กางเกงยืน รองเท้าผ้าใบ

 

เสียดายที่ไม่ได้อยู่รอบค่ำ  เพราะอยากเจอตัวเป็นๆ อีกหลายคนเลยค่ะ เอาไว้ครั้งหน้าไม่พลาด......

........................................................................................................

 

วันที่ 5 เตรียมตัวทำขนม "ข้าวต้มมัดใต้" ไปให้กับสมาชิกค่ะ

รีบกลับบ้าน มาช่วงบ่ายค่ะมาช่วยแม่ บอกกับแม่ว่าจะทำไปให้คนพิเศษทาน 

แม่รับคำทำให้ เตรียมวัตถุดิบ อุปกรณ์ค่ะ

ตัวใส้ กุ้ง เห็ด หมู ถั่วซีก พริกไท

 

กุ้ง แช่น้ำ เพื่อล้างเอาเศษเปลือกแข้งออก และให้ตัวกุ้งสะอาดขึ้นค่ะ

......................................................................................

 

เห็ดหอมแห้ง แช่น้ำให้นิ่มแล้วนำมาหั่นเป็นเส้นยาวๆ

 

 

 เห็ดหอมที่หั่นแล้ว

 

......................................................................................

 

 

หมูหั่นเป็นชิ้นยาวๆ ค่ะ

......................................................................................

 

แล้วนำมาผัดตามสูตรของแม่ ไม่ได้เข้าไปดูอะ ผัดเสร็จแล้วเป็นแบบนี้

ที่เห็นทำเป็นรูไว้ตรงกลางจะทำให้ไม่เป็นเหงื่อ ระบายความร้อน (แม่บอกนะ)

......................................................................................

 

 

ข้าวเหนียว กับ กะทิ นำลงผัดกับนน้ำตาล และเกลือ ตามสูตรของแม่ ไม่ได้ถ่ายรูปมาตอนผัดอีกค่ะ

รูปนี้ำผัดเสร็จแล้วค่ะ

......................................................................................

 

 

ใบตอง วิ่งไปตัดข้างๆ บ้านมา ตากแดงไว้นิดนึ่ง จะได้ห่อง่ายไม่กรอบเป็นข้าวเกรียบ แม่ว่างั้นนะ

......................................................................................

 

 

แล้วนำมาห่อค่ะ แม่ห่อ พริกมัดตอกค่ะ

......................................................................................

 

ลงซึ้ง หรือ รังถึง หรือหม้อมีรู แล้วแต่จะเรียกค่ะ เตรียมนึ่ง 3 ชั่วโมงค่ะ

......................................................................................

 

3 ชั่วโมงผ่านไป สุกแล้วค่ะ

 

วันนั้นเสร็จสิ้น ก็ ประมาณ 2 ทุ่ม ครึ่ง เห็นจะได้

ทั้งหมดนี้คือที่นำเอาไปให้กับสมาชิกบ้านสวนได้ทานกัน ลองนับดู แล้วจะรู้ว่าติดรถพี่ตั้มกลับบ้านไปกี่มัดกัน

สมาชิกที่ไปช่วงค่ำ เคลียกับพี่ตั้มเอาเองนะค่ะ

งานนี้หลักฐานมาแล้วพี่ตั้ม ไม่รอดแน่ 555

......................................................................................

 

หม่ำกันไป...คนละมัด 2 มัด

ความเห็น

วันนั้นเห็นกันแว้บๆ เดียวเอง ยังไม่ได้กินข้าวต้มมัดใต้เลย ฮือๆๆ พลาด แต่ยังไงหนูก็จำพี่พริกและทุกๆคนได้ค่ะ ที่จำไม่ได้คนเดียวก็คือพี่วิทย์ อิอิ ปล. มาแก้ข่าวนะหนูออกจะหวาน 555++ วันนั้นกะจะไปลุยเดินสวนเต็มที่ก็เลยใส่ยีนรองเท้าผ้าใบ แต่ไปไม่ทัน มาก็สายวิ่งเองจาก BTS จตุจักร ผ่านสวนจตุจักรมา วิ่งเข้าสวนสิริกิติ์ เหนื่อยมากๆๆ หน้าก็เลยโหดนะพี่ (ปกติก็หน้าโหดอยู่แล้ว)Laughing ไว้เราคงมีโอกาสได้พบกันนานกว่านี้ค่ะ

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

น่าเสียดายจริงๆค่ะที่ไม่ได้คุยกัน...อูมาช้าเองล่ะเนาะ..ตะวันเลยเสียเวลาด้วยเลย  ไว้โอกาสหน้าแก้ตัวใหม่เนาะ..พริกน่ารักมากๆ((แฟนด้วย))..^__^..

MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com

อ่านหมดทุกตัวอักษร    เพราะเพลิน   บรรยายความรู้สึกบ่งบอกถึง  ความประทับใจสุดๆ  ครั้งหนึ่งในชีวิต

ประทับใจจริงๆ ค่ะ เกินคำบรรยายมากๆเลยค่ะ

ยังนึกเล่นๆ ว่าหากสมช.มากันครบ ใส่เสี้อทีมมา

คงสนุกไม่ใช่น้อย ^_^

ยังไม่รวย  อยู่อย่างรวย  ไม่มีวันรวย.....ยังไม่จน  อยู่อย่างจน  ไม่มีวันจน

 

เห็นทั้งวิธีทำและรูปนี้แล้ว อยากมีโอกาสชิมบ้างจังเลย

นึกถึงข้าวต้มญวนเลยครับ

 

พี่ตั้ม พี่ตั้มบอกว่ารับผิดชอบเผื่อแล้ว ผมไม่เห็นรูปสึกเลยอ่ะ

คราวหน้าขอรับผิดชอบเองน่ะครับ 5555

คุณพริก ผมรอชิมโอกาสหน้าหล่ะกันน่ะครับ

ได้ๆๆๆ โอกาสหน้าค่ะ

ยังไม่รวย  อยู่อย่างรวย  ไม่มีวันรวย.....ยังไม่จน  อยู่อย่างจน  ไม่มีวันจน

ยังจะมาตอกย้ำแผลเก่าอีกรึ..ขนมมัดใต้ที่เก็บมา(ลืมแจกภาคค่ำ..อิ..อิ..มะเจตนานะ..จิง..จิง..) นี่กินไม่หมด..เยอะมาก..ต้องเอาไปแจกคนแถวบ้านช่วยกินด้วย..แต่ทุกคนชมนะว่าอร่อยมาก..คุณนายคุณหนุอาม่าอาเฮีย..ทุกคนได้กินถ้วนหน้า บอกอร่อยมาก..(นี่พริก..พี่ยังรู้สึกผิดมาถึงวันนี้เลย..ยังจะย้ำอีก..เด๋วพี่ตั้มฆ่าตัวตายเพราะความละอายเธอต้องรับผิดชอบนะ...)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

พี่ตั้ม ไม่เคยได้ยินหรอ ว่าต้องเปิดปากแผลให้กว้าง แล้วใส่ยา

แผลจะได้หายเร็วขึ้น 555

โอ...โอ รักดอกจึงหยอกเล่น ขำ ขำ นะค่ะ พี่ตั้ม ^_^

ยังไม่รวย  อยู่อย่างรวย  ไม่มีวันรวย.....ยังไม่จน  อยู่อย่างจน  ไม่มีวันจน

ยังไม่เคยทานเลยค่ะ  แต่คิดว่าต้องอร่อยมากแน่ๆเลย  

มัวแต่ดู แล้วพลอบตื่นเต้นไปด้วย พอจะจบ โห มีขนม ดูท่าทางอร่อยน่าดูเชียว ขอบคุณค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

หน้า