สัพเพเหระ

วันนี้ฝนตกหนัก เข้าสวนยางไม่ได้ ก็เข้าสวนพอเพีย แทน

ที่จริงเรื่องเพาะเมล็ดฟักข้าวนี้ ก็ไม่มีอะไรมากนัก

ข้อแรกผมยังไม่มีเมล็ด ต้องรอจนกว่าได้เมล็ดมาจากคุณหลวง และเจอผลฟักข้าวที่เมืองตรังผลนึง

ข้อสอง เมื่อได้เมล็ดมา พรรคพวกก็เพาะล่วงหน้าไปแล้ว ผมก็พอรู้ว่าวิธีที่เขาทำกันนั้นงอกช้า ผมเลยไม่ทำตาม

ข้อสาม ผมก็นึกถึง อ.สนั่น ที่เคยสอนการขยายพันธุ์พืชให้ผมถึง 2 ครั้ง (ลงทะเบียนสองครั้ง) ก็เลยลองแกะเมล็ดมาเพาะ แต่อยากรู้ว่า ขบวนการงอกของเมล็ดเป็นอย่างไร ผมก็เลยไม่เอาไปฝังดิน ใส่กระป๋องแช่น้ำ ให้เมล็ดดูดน้ำเข้าให้เต็มทีก่อน (หมายเหตุ เมล็ดพืชตระกูลแตงหลายชนิดมีระยะพักตัว dormancy คือเมล็ดสดๆ ผ่ามาจากท้องแม่ใหม่ๆ เอาไปเพาะมักจะไม่งอก ยกเว้น พวกที่โดนผสมพันธุ์เป็นพันธุ์ใหม่ๆ จะงอกเร็ว ฟักข้าวยังเป็นพืชที่ virgin คือยังไม่ถูกนำไปเล่นแร่แปรธาตุ ดัดแปลงพันธุกรรม แต่เชื่อผม ไม่นานเกินรอ ตอนนี้ต่างชาติกำลังจ้องมองดูตาเป็นเผือกเป็นมัน) ดังนั้น พอได้ผลฟักมาแล้ว ผมก็ปล่อยให้ผลสุกงอม อุตส่าห์ไม่ยอมกินเนื้อ จนกระทั่งผลแตก ผมก็เอาเมล็ดมาล้างจนเนื้อเยื่อสีแดงที่เคลือบออกหมด(ไม่รู้มาก่อนว่าเอาไปผสมกับข้าวหุงกินได้ มิฉนั้นเสร็จผมอีก) หลังจากขัดสีฉวีวรรณแล้ว ผึ่งให้แห้ง ตากแดดตากลมนิดหน่อย แล้วางไว้ในกระด้ง หรือถาดพลาสติกก็ได้ ไว้อีก สองอาทิตย์ (ที่จริงขี้เกียจ) แล้วก็เอาที่ตัดเล็บอันใหญ่ๆมาค่อยๆตัด จนเปลือกหลุดล่อนออกหมด แต่ก่อนหน้านี้ผมพยายามใช้ปากกัดแบบเม็ดก๋วยจี้ ปากหนักไปหน่อย ขบจนเมล็ดแตก ไหนๆก็ไหนๆ ลองเคี้ยวดู ซือตี๋เอ๋ย อร่อยกว่าเมล็ดฟักทองเสียอีก (ผมเขียนไว้หน่อยนึงแล้วว่าเมล็ดฟักทองกินแก้ต่อมลูกหมากได้ เมล็ดฟักข้าวก็น่จะได้ หากได้จริงๆ ต้องบอกคุณน้อยเลิกทำไอติม มาทำเมล็ดฟักข้าวขายดีกว่า)

จกวันนั้นถึงวันนี้ เมล็ดฟักข้าวที่ผมทำก็เพิ่งงอกรากมาเมล็ดเดียว และยาวขึ้นประมาณ 1 ซม

ต้นไม้นี้ได้แต่ปุ๋ยชีวภาพครับ

เมืองนอกคงหาเมล็ดยาก แต่ว่าเมื่อไหร่กลับมาอยู่เมืองไทยคงหาได้ไม่ยากนัก