สัพเพ(สัตตา)เหระ
หมวดหมู่ของบล็อก:
Keywords:
ทั้งๆที่รู้
เช้านี้ฝนหยุดพอเข้าสวนได้ ก็เข้าสวนอีกแปลงหนึ่ง ซึ่งสภาพดินเป็นดินทราย ต้นยางตายหลายต้น ปีที่แล้วเข้าไปปลูกต้นไม้หลายชนิด ปีนี้ได้ฝนดีเจริญเติบโตได้งามมาก แต่ว่า
ตอนปลูกใหม่ๆ เอามเชือกมัดต้น แล้วมามัดกับไม้มอบ ผ่านไป 1 ปี ลำต้นโตแต่เชือกไม่ขยาย เชือกเลยกลายเป็นมีดบาดลำต้น ทำให้เนื้อไม้มีรอยแยก ถ้าปล่อยไปเรื่อยๆ เมื่อมีลมแรง พายุหมุนผ่านมา โอกาสที่จะโค่นล้มก็มีมาก จึงต้องแก้เชือกออก แล้วดึงเอาเชือกที่อยู่ในต้นออกมาให้หมด
ต้นนี้ มะฮอกกานี
รุ่นนี้ทำแบบเดียวกันหมด เลยต้องแก้เชือกแล้วผูกใหม่ หมดไปครึ่งค่อนวัน
นี่ก็มะฮอกกานี เพียงแต่ว่าเชือกยังไม่กินเข้าไปในต้นมากนัก
ต้นนี้ค่อนข้างรัดเนื้อไม้เข้าไปมากหน่อย
นี่ก็มะฮอกกานี
- บล็อกของ ลุงพูน
- อ่าน 8323 ครั้ง
ความเห็น
ตั้ม
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:19
Permalink
สวนซือเฮีย
สวนและบ้านที่พักซือเฮีย..เจอน้ำท่วมบ้างมั๊ย..ถ้าเจอฝนอย่างเดียวไม่เสียหายก็สบายใจด้วย..เฮ้อ..วันสองวันนี่ผมวิ่งไปมาที่บ้านคา ราชบุรี ไม่มีเวลาตามข่าวเลย..เข้ามาเปิดบ้านสวนดู..ขอดูเฉพาะเรื่องน้ำท่วม..เห็นแล้วสลดหดหู่..ซือเฮียคงไม่เป็นไรใช่มะ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ลุงพูน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:23
Permalink
ซือตี๋
ขอบคุณในความห่วงใยครับ
สวนอยู่ที่บ้านเกิด ละแวก อ.นาบอน บ้านเดิมอยู่แถวนี้ แต่ไม่ได้สร้างบ้านในสวน บ้านอยู่ในชุมชน (ในตลาด) เช้าๆก็เข้าสวน แล้วแต่ว่าจะไปแปลงไหนบ้าง ตามงานที่จะทำ สวนผมอยู่ในที่สูง น้ำไม่ค่อยท่วมนาน มาเร็วไปเร็ว
มานี มานะ วีระ ชูใจ
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:24
Permalink
อึดอัด
เรากอดเพราะเรากลัวว่าจะล่ม กลัวลมว่าจะพัด ทำเพิงกางร่มให้อยู่ได้พักบังแดดบังร้อน
พอย่างเข้าวัยรุ่น ก้คงจะอึดอัด ส่ายไปส่ายตามกระแสลมพัดผ่าน รองเรียวรอยกอดผังขด
เปิดหลังคาให้พริ้มรับสายฝน จนตะวัน....ผูกมัดอ้อมกอดพอควร ให้ได้เริงร่าคลายยึด
ดีใจด้วยครับลุงพูน ที่เติบโต..เป็นหน่อเนื้อที่แข็งแรง....
รัก..จึงต้องดูแลกันต่อไป...ความงอกงามของเขา คือความสุขของเรา
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
ลุงพูน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:30
Permalink
คุณมานี มานะ วีระ ชูใจ
ขอบคุณครับ
chai
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:25
Permalink
ลุงพูน
ลุงพูนครับ ความจริงเชือกฟางมันน่าจะ ยุ่ยไปตามอายุให้งานนะครับ
หมายความว่าทนมาก ถูกแดดถูกฝนไม่ยุ่ยเปื่อยเลย หรือบางที
อาจเป็นที่ต้นไม้ อาจโตเร็ว
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
ลุงพูน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:33
Permalink
คุณchai
เจ้าต้นกระดาษนี่เขาโตเร็วมากครับ ขนาดมะฮอกกานีก็ยังโตไม่ทันเขา ที่พอจะสู้ได้ก็กระถินเทพาครับ พวกนี้ผมปลูกปนๆกันไป เปรียบเทียบการเจริญเติบโตได้เลยครับ
เชือกฟางที่เอามาผูกนี่ ผมฉีกออกเป็นเส้นเล็กๆแล้วนะครับ แต่ว่าแค่ปีเดียว เชือกฟางยังไม่เปื่อยครับ
น้ำหวาน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:34
Permalink
ลุงพูนคะ
หวานมาฟังเรื่องสัพเพเหระอีกตามเคยค่ะ
ลุงพูน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:36
Permalink
น้ำหวาน
เดี๋ยวจะเล่าเรื่องต่ออีกครับ
ยายอิ๊ด
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:44
Permalink
มาเหระด้วยค่ะ
มาดูด้วยค่ะ ลุงพูน สัพเพเหระ ลุงพุนนี่ มีประโยชน์ค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
ลุงพูน
3 พฤศจิกายน, 2010 - 20:49
Permalink
ยายอี๊ด
ผมคิดดูแล้ว การเขียนแบบสัพเพฯ น่าจะสดวกกับผมมากกว่า เลยคิดว่าจะเขียนแบบนี้ไปสักพัก ครับ
หน้า