ฝากยอด น้ำดอกไม้ไว้กับมะมวงเบา

   ภาคกลาง หามะม่วงเบามาสนองตัณหาได้ยาก จึงหอบหิ้วขึ้นมาจากใต้ 4-5 ต้น ปลูกไว้เอง 2 ต้น ที่เหลือ มอบให้เพื่อนปักษ์ใต้รัดดวงเดียวกันไปปลูก ชื่อมะม่วงเบา แต่ล่อเข้าไป 3-4 ปีถึงผลิดอกออกผลมาสนองตัณหา แต่พอออกผล ขนาดต้นเดียว ทั้งกินดิบ กินสุก แปรรูปแช่อิ่ม ทั้งแจกเพื่อนบ้าน ยังเหลือเฟือ

  พุมนี่ไง มะม่วงเบา (ขวามือแถมลำใยนิดหน่อย)

     จึงสำเหนียกว่า เยอะไป

   เห็นข้างบ้านเขามีมะม่วงน้ำดอกไม้สีทอง และเคยเอาผลสุก  มาให้ที่บ้าน (เขาทอบตอบแทนมะม่วงเบา..เหอๆ) เลย  ทาบทามขอยอดมาเป็นบุตรบุญธรรมของมะม่วงเบาอีกต้น เขา  ใจดีอนุญาต เราก็เลยหน้าด้าน เข้าไปตัดมายอดนีง

               ต้นขวามือนี่แหละ นำดอกไม้สีทอง ของเพื่อนบ้านใจดี ที่ไปเอายอดมาเป็นบุตร์บุญธรรมของมะม่วงเบาเรา

       ได้ยอดมาเสร็จสรรพ จัดการฝากเข้าสะเอวไว้กับมะม่วงเบา  ต้นน้อง แล้วกลับเมืองคอน ตะลอนขึ้นสุราษฎร์ฯ ครบ 15 วัน  โทรฯ ถามลูกสาวให้ดูให้ ลูกบอกว่า "ยอดยังเขียว แถมมี  ยอดอ่อนผลิออกมา" สั่งทางโทรฯ ให้กรีดพลาสติกค้างไว้

    ขึ้นคอนฐม จัดการแกะเส้นพลาสติกออก กลับลงสุราษฎร์ฯ  เพราะมีภาระกิจต้งนำกิ่งมะนาวที่ตอนไว้ ลงท่อซีเมนต์

 ติดดีเพรสชั่นพอดี

    กลับมาอีที ก็อย่างที่เห็นซ้ายมือนี่แหละ

    เอาเชือกฟางมาผูก สร้างความคุ้นเคย

                  (แหะๆๆ พุดเล่นนะ...กันฉีก)

  เสร็จนา ฆ่าโคถึก

  เสร็จศึก ฆ่าขุนพล

  สำเร็จผล ฆ่าต้นเดิม

      ฮุๆๆๆๆ...

                                 เอ้า...แถมอีกรุป ครับ

  ให้ดูคู่ตุนาหงันเดิม กับต้นที่เปี๊ยนไป๋

     ขวามือ คือต้นเดิมที่เคยเป็นคู่อยู่ด้วยกัน

     ซ้ายมือ ต้นเตี้ย ๆ ที่แทบมองไม่เห็น

   คือต้นที่ถูกฝากเปลี่ยนยอดแล้ว

       ใครเบื่อเก่า จะเอาใหม่ ไปลองทำบ้าง ก็หนับหนุน หนับนุน ครับ