หมู่บ้านในฝัน"แบ่งปัน สร้างสรร พอเพียง"

สรค่ะ เป็นกำลังใจ เชื่อมั้ยยายอิ๊ดผ่านชีวิตการทำงานมาเกือบทุกระบบ ค่ะ ทั้งงานราชการ งานเอกชน องค์กรเอกชน  NGO และเป็นคนที่ค่อนข้างมีจุดยืนของตัวเองมากเกินไป ทำงานอะไรก็ได้ที่ ที่ต้องยุติธรรม ไม่ฉ้อโกง และช่วยเหลือคนที่ด้อยกว่าจริงๆ อีโก้ค่อนข้างสูง เคยมีลูกน้อง มากมาย แต่เชื่อมั้ย อะไรก็ตามเราทำคนเดียวไม่ได้หรอก เป็นกลุ่มก้อนยังยากเลย ขายฝันมากกว่า ผู้คนส่วนใหญ่ มองหาประโยชน์ส่วนตนมากกว่าที่แท้จริงเกือบทั้งนั้น อีกนาน....เพราะความถูกต้อง มันไม่ดีเท่ากับความถูกใจค่ะ แต่ชีวิต วางแผนไว้แต่สมัยเป็นนักศึกษาแล้วว่า จบปริญญาตรีปุ๊บ สร้างสวนไว้ก่อน แล้วจะเดินทางทำงานเพื่อเจตจำนงค์ของตนเอง หากไม่ได้ดั่งใจหรืออย่างที่ควรจะเป็น ก็จะออกค่ะ มาอยู่ในจุดของเราที่ควรอยู่ค่ะ ตอนนี้ออกมาได้ ปีหนึ่งแล้วค่ะ ก็ได้กินกับสวนนี่แหละค่ะ แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะทำงานเพื่อสังคมค่ะ แต่ทำแบบไม่ได้รับเงินสบายใจกว่าค่ะ...

ที่ได้อ่าน แล้วมีความรู้สึกเหมือนกัน อยากกลับไปใช้ชีวิตในไร่ ในป่า กินแค่ที่มี ไม่ต้องแข่งกับใคร ไม่ต้องสนใจใคร ไม่ต้อง ฯลฯ

แดงก็ทำงาน ในระบบราชการเหมือนกันค่ะ มีเวลาแค่เสาร์อาทิตย์ และตอนเช้า ๆ ทุกวัน วันละชั่วโมงค่ะ

เอาใจ ช่วยครับ คุณ สร ใครก็ อยาก เห็น ลูกไปได้ดี ครับ เอาใจช่วย ด้วยคนครับ

เป็นกำลังใจให้พี่สรด้วยนะครับ

...ผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยากจะมีเส้นทางชีวิตของตนเอง ไม่ใช่แบบที่ใครอยากให้เราเป็น แต่ก็เกือบครึ่งทางแล้วที่ต้องเดินตามทางที่เขาให้เดิน เคยคิดว่าจะย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่ บนเส้นทางที่ได้เลือกเอง แต่ ณ เวลานี้เรามิได้มีชีวิตเดียว ยังมีชีวิตอื่นๆ ที่เราต้องนำพาไปยังจุดหมายปลายทาง เราก็ต้องเดินต่อไปข้างหน้า ผมจึงเลิกคิดที่จะย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่บนเส้นทางที่ผมอยากเดิน แต่ผมคิดที่จะปรับเปลี่ยนทางข้างหน้าให้เป็นเส้นทางที่ผมอย่างให้มันเป็นแทน

...ผมไม่รู้ว่าทางข้างหน้าเป็นเช่นไร

...ผมไม่รู้ว่ามันยากแค่ไหน

...ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมคิดจะเป็นไปได้หรือไม่

...แต่ผมเลิกคิดที่จะทำ เปลี่ยนมาเป็นลงมือทำทันที เพราะผมรู้ว่าอย่างน้อยผมมีสมาชิกบ้านสวนฯ นี้เป็นเพื่อนร่วมทาง