ปวดใจเมื่อเค้าถามว่ากรุงเทพฯน้ำท่วมไหม-*-

หมวดหมู่ของบล็อก: 

จากที่หายไปนานพอสมควร.... เนื่องจาก ได้ไปตะเวนเดินทางไปบริจาคสิ่งของให้กับผู้ประสบภัยน้ำท่วมหลายๆ จังหวัดทุกอาทิตย์ เลยไม่ค่อยได้มีเวลามาแวะเวียน ช่วยกันจัดของกันพันละวัน... วันนี้เลยประมวลภาพ และนำบุญมาแบ่งให้กับชาวบ้านสวนทุกคนเลยนะคะก่อนอื่นอยากให้สมาชิกได้อ่านข้อความในใจสั้นๆ ที่ได้จากการไปทำบุญครั้งนี้ซักนิด...ท่านจะรู้สึกเช่นเดียวกับออยหรือเปล่า


"เมื่อลงจากรถ และลำเรียงสิ่งของลงเรือเพื่อนำของไปแจกให้ตามบ้านที่ถูกตัดขาดออกจากโลกภายนอก ได้เห็นทั้งรอยยิ้มต้อนรับ และได้เห็นทั้งน้ำตา... แค่นี้ก็รู้สึกได้ถึงความเดือดร้อนของพวกเขา แต่สิ่งที่สะกิดใจมากที่สุดในการไปบริจาคของทุกๆที่ คือคำถามที่ถามพวกเราว่า "กรุงเทพฯ น้ำท่วมไหมหนู" เป็นคำถามที่เสียดแทงใจมากมาย ทำให้ครุ่นคิดในใจตลอดระยะเวลาในการเดินทางไปแต่ละบ้านว่าจะตอบกับพวกเค้าอย่างไรดี... เพราะความเป็นจริงที่รู้อยู่เต็มอก คือ ที่กรุงเทพฯ น้ำไม่ท่วม เพราะมีพวกเค้านี่แหละที่รับน้ำและต้องเสียอะไรหลายๆ อย่าง แทนเราที่อยู่สุขสบายในเมืองหลวง และนี่คงเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยที่จะได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ทั้งนี้ เลยอยากขอแสดงความเสียใจ และขอขอบคุณสำหรับพี่น้องในทุกจังหวัดที่ได้รับผลกระทบในครั้งนี้ และถ้าหากมีโอกาสจะจัดหากำลังพล ไปช่วยปรับปรุงบ้านเรือนที่ได้รับความเสียหายหลังน้ำลดอีกครั้ง"


และหลังเสร็จภาระกิจ ... ออย ก็ทำกล้องเครื่องมือทำมาหากินตกน้ำค่ะ อิอิ ซุ่มซาม..เอง แต่ให้เทียบกันแล้วปัญหาของออยมันน้อยนิดเหลือเกิน ตอนนี้เข้าศูนย์อยู่ ว่าจะถ่ายรูปอัพเดทผักทาวน์เฮาส์มาอวดสมาชิกซะหน่อย ... เผื่อคิดถึงกัน ไว้กล้องซ่อมเสร็จ จะมาอัพเดทผักทาวน์เฮาส์ให้ชมนะคะ ได้กินไปเยอะแล้วค่ะ ตอนนี้มารับบุญกันก่อนเร้ววววว.... ขอให้ชาวสมาชิกบ้านสวนได้รับบุญนี้กันทั่วหน้านะค๊ะ


ความเห็น

แบ่งบุญ ให้อิ่มเอมใจกันทั่วหน้านะคะ *-*


 

ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในยามตกทุกข์ได้ยากได้กุศลมากทีเดียว ทำได้ดีเลยครับ

บุญนี้ ชาวบ้านสวน จะ สวย แล้วก็ จะหล่อทุกคนเลยค่ะ


ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพร

รู้สึกผิด..คล้ายๆกัน แต่อย่างน้อยก็ได้ตัดสินใจบริจาค ในวันที่คุณก้อย เขียนบลอ๊ก ไปแล้วในวันนั้น แต่พอมารู้สภาพจริงทางใต้รุนแรงหนักกว่าที่คิดไว้มาก ก็ยังอยากช่วยเพิ่มเติมอยู่เหมือนกัน คราวก่อน เลือกบริจาคผ่าน สภากาชาดไทย คงไปทั่วประเทศโดยเฉพาะพี่น้องที่เดือดร้อน และรับแทนคนกทม. ผมจึงรู้สึกเห็นใจเขาจริงๆ

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

ค่ะพี่ ถึงแม้เราจะช่วยอะไรไม่ได้มากนัก... แต่อย่างน้อยก็ได้ให้กำลังใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน..เนอะพี่เนอะ *-* มาแบ่งบุญนะค๊า... รับไปเลยพี่

หนาวหนาวเตรียมผ้าห่ม...หนาวหกเดือน ผมก้อยู่ได้


หน้าแล้ง(ร้อน)เตรียมน้ำ...แล้งสี่เดือน ผมก็อยู่ได้


หน้าฝนเตรียมพร้อมทุกสถานการณ์...ท่วมหนึ่งเดือนผมก้อยู่ได้...


ดังนั้นผมจึงยิ้ม...เสมอเวลาจะเจออะไร...


ทุกวันก่อนเข้าบ้าน เช็คน้ำมันรถว่าจะถึงโรงพยาบาลไหม...(เผื่อฉุกเฉิน)


ไม่ใช่ว่าผมดี ผมเก่งนะครับ...แต่คนและประเทศนี้...นั่งรอกันมากเกินไป....

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ถึงจะปวดใจแต่ก็ได้ช่วยเหลือผู้อื่น ก็สุขใจแล้วนะจ๊ะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

จิงๆ ค่ะพี่ รู้สึกดี แล้วก็อิ่มใจค่ะ


แบ่งบุญให้พี่ด้วยนะคะ ... *-*

แวะมาชื่นชม น้ำใจงามๆ

there is a will , there is a way .

งั้นหนูขอแบ่งบุญนี้ให้พี่ด้วยละกันนะคะ *-*

หน้า