แกงคั่ว “ถั่วงอกยักษ์”....แกงปักษ์ใต้

เขียนโดย paloo เมื่อ 17 พฤศจิกายน, 2010 - 12:55

หมวดหมู่ของบล็อก:

เมื่อเอ่ยคำว่า “ถั่ว” สัญญาความจำของผู้ฟังโดยทั่วๆไป ก็จะสร้างมโนภาพ ของถั่วผักยาว ถั่วแขก ถั่วครก(สุราษฎร์ฯ เรียก “ถั่วฝักคลก” เพราะรูปร่างคล้าย “ฝักมีดคลก”) และถั่วอื่นๆ อีกเยอะแยะตามแต่ประสบการณ์ของแต่ละคน พอบอกว่า ถั่วยักษ์ ก็คงงง ถ้าจะให้เดา คงจะเดาว่าถั่วลิสงละซีถ้า....อ๊ะๆๆๆ ...ไม่ใช่ครับ และเดากันไปต่างๆ นาๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องเดาให้ปวดหมอง ข้าพเจ้าจึงเอาเมล็ดของเจ้าถั่วยักษ์ที่พูดถีงมาให้ดู

นี่แหละ ถั่วยักษ์ ....รู้จักไหมเอ่ย...?

หลายคน คงหมั่นไส้ และนึกว่าถ้าอยู่ใกล้ จะล่อกะบาล ให้ซักโป๊ก ....(ฮี)โทษฐานโกหก เอา “ลูกเหรียง” มาหลอก ให้งง....

เปล่าหลอกครับ เพราะลูก “ลูกเหรียง” (ไม่ใช่ เขลียง... เหลียง.) ก็จัดเป็นพืชตระกูล “ถั่ว”(Legume) ครับ

ก็ทีไผ่ต่างๆ แม้แต่ไผ่ตง เรายังรับได้ว่าเป็นหญ้านี่ครับ

แต่เมล็ดเหรียงที่เห็นข้างบนยังนำมาประกอบอาหารไม่ได้ หรอกครับ นอกจากเอามาเป็นเกมส์แข่งขันกันในกลุ่มเด็กๆ ชนบท(รวมถึงข้าพเจ้าเมื่อ กว่า 60 ปีก่อน) คือเกมส์ขบแตก ใครขบเม็ดเจ้านี่แตกก่อน ก็คือผู้ชนะ

ดังนั้นขืนเอามาประกอบอาหารทั้งอย่างนี้ ทันตแพทย์ก็ยื้ม ซีครับ มีรายได้แน่ๆ

หนทางของเจ้าแมล็ดเหรียง กว่าจะนำไปประกอบอาหารได้ ยาวไกล หลายขั้นตอนอยู่ครับ ตั้งแต่รอให้ฝักมันร่วงจากต้น(ซึ่งโตประมาณ 2-3 คนโอบ) และสูงหลายเมตร(ประมาณคอนโดฯ ย่อมๆ) แล้วเก็บมาผ่านกระบวนการกระเทาะให้ได้แมล็ดดังภาพข้างบน ซึ่ง ใช้วิธีแช่น้ำบ้าง เฉือนฝักบ้าง ทุบฝักเอาบ้าง ข้าพเจ้าจึงลองทำเครื่องแกะเมล็ดเจ้านี่มาใช้ลองดู (ใช้เฟืองโซ่หลังจักรยานยนต์) จะเรียกว่า Appropriate Technology สำหรับชนบทก็คงได้ ครั้นทำเสร็จ เขาไม่อยู่ติดบ้านหรอกครับ เพราะถูกยกไปบ้านโน้นที บ้านนี้ที (จนตอนนี้ไม่ทราบว่าใครเอาไปกกอยู่)

ได้เมล็ดออกมาแล้ว ต้องมาเข้ากรรมวิธีเพาะ อีก 4-5 วัน ข้าพเจ้า เพาะครั้ง กิน 2-3 ครั้ง จึงใช้ แปลงเพาะชำ แบบ Micro Nursery (แอบใช้ที่รองกระถางต้นไม้ของลูก เหอๆๆๆๆ)