แกงคั่ว “ถั่วงอกยักษ์”....แกงปักษ์ใต้
เมื่อเอ่ยคำว่า “ถั่ว” สัญญาความจำของผู้ฟังโดยทั่วๆไป ก็จะสร้างมโนภาพ ของถั่วผักยาว ถั่วแขก ถั่วครก(สุราษฎร์ฯ เรียก “ถั่วฝักคลก” เพราะรูปร่างคล้าย “ฝักมีดคลก”) และถั่วอื่นๆ อีกเยอะแยะตามแต่ประสบการณ์ของแต่ละคน พอบอกว่า ถั่วยักษ์ ก็คงงง ถ้าจะให้เดา คงจะเดาว่าถั่วลิสงละซีถ้า....อ๊ะๆๆๆ ...ไม่ใช่ครับ และเดากันไปต่างๆ นาๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องเดาให้ปวดหมอง ข้าพเจ้าจึงเอาเมล็ดของเจ้าถั่วยักษ์ที่พูดถีงมาให้ดู
นี่แหละ ถั่วยักษ์ ....รู้จักไหมเอ่ย...?
หลายคน คงหมั่นไส้ และนึกว่าถ้าอยู่ใกล้ จะล่อกะบาล ให้ซักโป๊ก ....(ฮี)โทษฐานโกหก เอา “ลูกเหรียง” มาหลอก ให้งง....
เปล่าหลอกครับ เพราะลูก “ลูกเหรียง” (ไม่ใช่ เขลียง... เหลียง.) ก็จัดเป็นพืชตระกูล “ถั่ว”(Legume) ครับ
ก็ทีไผ่ต่างๆ แม้แต่ไผ่ตง เรายังรับได้ว่าเป็นหญ้านี่ครับ
แต่เมล็ดเหรียงที่เห็นข้างบนยังนำมาประกอบอาหารไม่ได้ หรอกครับ นอกจากเอามาเป็นเกมส์แข่งขันกันในกลุ่มเด็กๆ ชนบท(รวมถึงข้าพเจ้าเมื่อ กว่า 60 ปีก่อน) คือเกมส์ขบแตก ใครขบเม็ดเจ้านี่แตกก่อน ก็คือผู้ชนะ
ดังนั้นขืนเอามาประกอบอาหารทั้งอย่างนี้ ทันตแพทย์ก็ยื้ม ซีครับ มีรายได้แน่ๆ
หนทางของเจ้าแมล็ดเหรียง กว่าจะนำไปประกอบอาหารได้ ยาวไกล หลายขั้นตอนอยู่ครับ ตั้งแต่รอให้ฝักมันร่วงจากต้น(ซึ่งโตประมาณ 2-3 คนโอบ) และสูงหลายเมตร(ประมาณคอนโดฯ ย่อมๆ) แล้วเก็บมาผ่านกระบวนการกระเทาะให้ได้แมล็ดดังภาพข้างบน ซึ่ง ใช้วิธีแช่น้ำบ้าง เฉือนฝักบ้าง ทุบฝักเอาบ้าง ข้าพเจ้าจึงลองทำเครื่องแกะเมล็ดเจ้านี่มาใช้ลองดู (ใช้เฟืองโซ่หลังจักรยานยนต์) จะเรียกว่า Appropriate Technology สำหรับชนบทก็คงได้ ครั้นทำเสร็จ เขาไม่อยู่ติดบ้านหรอกครับ เพราะถูกยกไปบ้านโน้นที บ้านนี้ที (จนตอนนี้ไม่ทราบว่าใครเอาไปกกอยู่)
ได้เมล็ดออกมาแล้ว ต้องมาเข้ากรรมวิธีเพาะ อีก 4-5 วัน ข้าพเจ้า เพาะครั้ง กิน 2-3 ครั้ง จึงใช้ แปลงเพาะชำ แบบ Micro Nursery (แอบใช้ที่รองกระถางต้นไม้ของลูก เหอๆๆๆๆ)
สี่ ซ่า ห้า วันก็ออกมา แบบนี้(Baby… Baby)...เหอๆๆๆๆ จะ ถอน แล้วละ แต่แม่บ้าน บอกว่าไว้อีกคืนเถอะ ไม่ อยากขัดใจ (ไม่ใช่กลัว นะ) เลยไว้อีกคืน
ถอน ขึ้นมา นำไป สรงธารา เห็นหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างนี้.... ไง
ขั้นต่อไปเป็นเรื่องของแม่บ้าน คว้าตะกร้าเข้าครัว
เสียงครก...รัว เสียง กระทะ กะตะหลิว เรียกความหิวให้มาเยือน
นั่งดู เว็ปบ้านสวนฯ ไม่นาน กลิ่นคลุ้งบ้าน... ยั่วน้ำย่อย ของที่คอยอยู่ หลายวัน นั่นดูซี .....
ที่ซ้ายมือ.....
พรือ เห็นคั่วเผ็ดพรรค์นี้ คิดถึงปักษ์ใต้ บ้านเราม้าย
- บล็อกของ paloo
- อ่าน 10499 ครั้ง
ความเห็น
lekonshore
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:24
Permalink
ลุงพะโล้
น่ากินจังค่ะแต่ว่ากินโลกเหรียงปาใด ไม่โร้ไซท้องเดินทุกทีค่ะ ห้องน้ำกะเหม็นกันค่ะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
paloo
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:25
Permalink
เรีกร้องความสนใจ
หลานเล็ก อีข้ามาแล ทั่วยัก ใช่เหอะ ถ้าลุงขึ้นหัวว่าโลกเหรียง แล้วหลานเล็กอีเข้ามาอ่านเหอะ
ที่จริง เหรียง ก้าเป็นพืชตระกูลถั่วนะ ที่พูดนะไม่ฉายหก
lekonshore
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:28
Permalink
ลุงพะโล้โร้ทัน
โร้ทันเล็กหล่าว เห็นว่าถั่วยักษ์ แขบเข้ามาอ่านไว ๆ อ้าว!แล้วไซเป็นโลกเหรียง
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
tantawan-ตะวัน
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:12
Permalink
ลูกเหลียง
กินสดๆ ก็หร่อย แกงก็หร่อยยั่วน้ำลายอีกแล้ว
paloo
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:29
Permalink
ทำอย่างอื่นก็ได้
ยังทำอย่างอื่นได้เยอะ งายๆ ก็ลวกจิ้มนำ้พริก ยิ่งดองกินกะขนมจีน เอาสุกี้มาแลกก็ไม่ยอม .... พิชซ่า...สะเต๊ก ไม่ข้องแวะอยู่แล้ว
ดงดม
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:20
Permalink
หน่อเหรียง
ลุงพาโล....ผมชอบหน่อเหรียงแกงคั่วกะทิกับซี่โครงหมู หร้อยอย่างแรง แต่ว่าเวลาเข้าห้องน้ำก็กลิ่นแรงเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆ
paloo
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:33
Permalink
คุณสมบัติเฉพาะ..ห้ามลอกเลียน
กลิ่นดี ทั้ง 3 ธาตุแหละ ไม่ว่าดิน น้ำ ลม
ดังนั้น ควรทำธุระ ตอนอยู่ลำพัง
doephuket
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:22
Permalink
ลูกเหรียง
ลูกเหรียง ลูกเนียงหมาน ลูกตอ สามอย่างนี้กิน
ให้ได้แรงอก แล้ววันนั้นทั้งวันไม่ต้องพูดกับไครลุงเหอ
แต่ว่าลูกเหรียงเอามาดอกก้าหร้อย
ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ
paloo
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:37
Permalink
เหอๆๆๆ...
ชั่งหัวมันและ ร่อยไว้กอน
ดีแล เป็นการฝึกตะบะ สำรวมวจี 55555
อารีย์_กำแพงเพชร
17 พฤศจิกายน, 2010 - 13:23
Permalink
ลุงพาโล
เห็นแล้วน่ากินนะคะ แต่ไม่เคยกิน ทางเหนือไม่ค่อยมีให้เห็น หรืออาจจะไม่รู้จักก็ได้เนาะ เห็นฝีมือคุณป้าเสร็จเป็นคั่วกลิ้งแล้ว น่าอร่อยค่ะ
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
หน้า