ระบบนิเวศ ส่งมา

 แปดเดือน ที่แล้ว ไม่เคยคิดว่าผมจะสามารถสร้างระบบนิเวศ ย่อมๆขึ้นในสวนบนทรายที่ บ้าน ผมได้ เริ่มจาก พื้นทราย กลายเป็นแปลงผัก จากนั้น กลายเป็น แหล่งเพาะพันธ์ หอยทากมีเปลือก และ ไม่มีเปลือก กิ้งกือ และ หนองแมลง อีก หลายชนิด ส่วน ใส้เดือนนั้น ผมขอตัวอ้วนๆ ยาวๆ มาจากบ้าน คุณป้ามาปล่อย อยู่ หลายกำมือเพราะใส้ เดือน ธรรมชาติ แถวบ้านผมไม่มี มีแมลงและสัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ มีพืชผัก ต้นไม้ให้ร่มเงา มีน้ำขังตามหลุมบ่อในสวนครัว ก็ย่อมมี สัตว์นักล่าครับ มารู้จักกันครับ ว่าสัตว์นักล่าที่ธรรมชาติส่งมาชื่อ อะไร

มาช่วงหลังสังเกตุเห็นว่า ผักจะงามไม่ค่อยมี หอยระบาด ซึ่งเราคิดอยู่ในใจว่า เราคงจะ เก็บทันหมดแล้ว ปรกติ เราก็ เก็บทุกวัน พอเก็บ และ เว้น ว่าง เขาก็จะมาให้เก็บ อีก เป็นมาหลายเดือน เราก็ สู้ทน มาสอง อาทิตย์ หลังนี่ละครับ รู้สึกว่า เว้นไม่เก็บหอย มานาน และ แมลงตามดิน ก็ ลดลง ไม่แปลกใจเลย ดีใจนึกว่าเราเก่ง จนสุดท้าย เมื่อวาน กลับจาก ประชุมตอนเย็น เดินรอบบ้าน เลยเจอ ผู้ช่วยครับ กำลังนอนตากแดด อยู่ หลังบ้าน สบายใจเลย จะว่าไป ตัวนี่น่ารัก ครับสีเข้ากับ อิฐ ปูพื้นเลย  ชื่อจริงครับ บ็อบเทล Bobtail Lizard เป็นสัตว์พื้นเมืองพบได้ถั่วไป หมู่บ้านผมนั้น ร้อมด้วยป่าละเมาะครับ ดั่งที่เคยผาไปเดินชมดอกไม้ป่า ตอนนี้เดินไม่มัน แล้วเพราะแห้งแล้ง มากมาย พอแล้งอาหารขาดแคลนจึงเป็น ส่วนหนึ่ง ให้ บ็อบเทล อพยพมาในสวนครัวผมครับ มาก็ยินดีตอนรับเป็น อย่างมากครับ เพราะ อาหารโปรดเขาคือหอยทากที่มี เปลือกและไม่มี เปลือกครับ เห็นเขาแล้วมีความสุขครับ เพราะเราไม่ได้ใส่สารเคมีอัตราย เขาคงทานได้ อร่อยเลย เพราะ หอยบ้านผม ตัวอ้วนๆ ทั้งนั้นครับ อาจไม่ใหญ่เท่าเมืองไทย แต่คงพอไหว

อยู๋แบบแห้งแล้วก็ดีไปอย่างครับ ชักจูงสัตว์นักล่าได้ง่าย งูนั้นไม่ต้อง ห่วงครับ หายาก เขาจะชอบอยู่ใกล้ๆ แหล่งที่มีกบ บ็อบเทลนั้น สัตว์นักล่า เป็นนกครับ แต่นกบ้านผมไม่มีมาลง เพราะ ผมพ่นเชื้อ แบคทีเลีย ฆ่า หนอนก็เป็นได้ เชือแบคที่เลียนี้ไม่เป็นพิษกับนกและคน แต่ไม่มีอาหารนกก็ไม่มา

กลับมาเรื่องบ๊อบเทล ต่อครับ บ็อบเทลนั้น สามารถเก็บเป็นสัตว์เลี้ยงได้ครับมีคนนิยมด้วย มีหลายสี หลายลาย ที่ดั้งๆ ตัวที่ลิ้น สีฟ้าครับ เขาไม่ว่องไว และไม่มีพิษ หรือดุร้ายครับ ไม่มีฟัน แหลมคม บาดใจ น่ารัก ผิวก็ ไม่ลื่น หยาบ จับง่ายไม่หล่นง่ายๆ เคยลูป ที่บ้านเพื่อน แต่พอผมอุ้ม มัน งับมือ เห็นตัวที่บ้านเลยไม่กล้า อุ้มเล่น เอาไว้ ชินกันก่อนครับ จะเอามาอุ้มเล่น หวังไว้นะครับ ว่าถึงหอย หมด เขาจะ อยู่ เป็นเพื่อน เรา พยายามหาอ่างน้ำ ให้ แล้วครับ เขาได้มีดื่ม อยากให้อยู่ เฝ้าสวน นานๆ จะหามาปล่อย ก็ กะไร อยู๋ครับ เพราะถ้าไม่มีอาหารเขาก็ไปอยู่ดี แบบนี้ก็ ดีครับ อย่างน้อย ก็ มี ผู้ช่วยเก็บหอย เก็บ ตักแตน แขกไปใครมาก็ชวนกันไปหาดูนะครับ ถ้าเขาอยู๋กับผมธาวร จะ ตั้งชื่อ ครับ ตอนนี้ เรียก บ็อบเทลไปก่อน ครับ อ้อเวลาเขากลัวนั้น เขาจะ แลบลิ้น อ้าปากกว้างเลยครับ เป็นสัญญาลักษ์เฉพาะน่าเอ็นดู เชียว ที่บ้าน ลิ้นดำครับ ถ่ายหลายครั้ง กว่าจะได้ ตอนอ้า ปาก นี่นะครับ

เจอกันบล็อก หน้า ครับ

ตุ้ย