เขียนไปตามบรรยากาศ

เขียนโดย นายวิษณุ พรมอินทร์ เมื่อ 19 พฤศจิกายน, 2010 - 18:38

หมวดหมู่ของบล็อก:

ธรรมชาติ

บรรยากาศยามตะวันใกล้พลบที่นาหม่อม

ทำให้นึกอยากจะเขียนกลอน

ลองนึกคำขึ้นมาได้เป็นประโยค

จึงลองแต่งเป็นกลอนแปด

ดังที่เขียนไว้ด้านล่างนี้

" หลงรักเจ้าหมายปองข้องจิต

จำห่างไกลไม่ได้ชิดเสน่หา

สิบแปดปีผ่านไปไม่ตรีชา

ถึงฟ้าสิ้นดินร้างไม่ห่างชม

ประหนึ่งบัวตูมดอกในตมตื้น

ไม่อาจชื่นแสงสว่างได้สร้างสม

ริมตลิ่งดอกโมกพริ้วกระจายลม

พอชื่นชมคลายจิตสนิททรวง"

ที่แต่งมานี้ กลอนพาไปตามสัมผัส

ไม่ได้มีความหมายใดๆนะขอรับ

ทุกท่านโปรดทราบ

บล็อกของ นายวิษณุ พรมอินทร์
อ่าน 5734 ครั้ง

ความเห็น

lekonshore

19 พฤศจิกายน, 2010 - 18:44

Permalink

เข้ามาฟังค่ะน้านุ

แล้วนึกจินตนาการว่า ตัวเองกำลังนั่งอยู่ปลายนา ข้างหน้าเป็นทุ่งนาเขียวขจี ถัดไปมีหนองน้ำคนกำลังยกหยอง(ยกยอ)ได้ปลาช่อนตัวเติบ ๆ

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

นายวิษณุ พรมอินทร์

19 พฤศจิกายน, 2010 - 18:52

Permalink

จินตนาการต่อว่า

ได้เนื้อย่างสักสี่ห้าชิ้น ตามด้วยน้ำหวากสักบอก นั่งซดคนละพลกสองพลก ยกหยองไปพลาง รื่นรมน้องเหย ร้องเพลงบอก ขับโนรากันแหลพ่อถิ

lekonshore

19 พฤศจิกายน, 2010 - 19:04

Permalink

ต่อค่ะ

พอเคลิ้มๆ กะเอาปลาช่อนที่ได้มาย่างไฟ สุกหอมโฉ เตรียมน้ำส้มโหนดมาแล้วฝาดดีปลีใส่หัวหอม ใส่น้ำตาลสักหิดพอ จุ้มกินต๊ะกะนี้ หรอยจังหู้ ฮาโรย...เนือย

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

นายวิษณุ พรมอินทร์

19 พฤศจิกายน, 2010 - 19:05

Permalink

ฤดูนี้ ข้าวใบงาม น้ำใส ยกหยอง กะได้ลูกกุ้งพีๆ ขบหนุกฟันดังบ๊อกๆ ทำกุ้งพล่าให้ทีต๊ะเล็กเหอ ตอนเด็กเที่ยววิ่งตามคันนา ลักแลลักเทซ่อนเทไซคนแก ปักเป็ดตกปลาได้ลูกช่อนลูกหมอ หนุกกันนิ ถ้าได้ปูนาก็โยนลงไฟหมกกันตรงนั้นแล

lekonshore

19 พฤศจิกายน, 2010 - 19:13

Permalink