ท่องป่า ประสาขาจร...

...ระหว่างทางไปทานมื้อเช้า เห็นนักเลงกล้องกลุ่มใหญ่และฝรั่งบางส่วน กำลังแหงนมองต้นไม้พร้อมกับใช้อุปกรณ์เล็งไปทางเดียวกัน เค้าบอกมาว่าเจอนกพญาไฟที่หายาก.....แต่ระยะห่างเหลือเกิน เราเลยอด...เสร็จมื้อเช้าเราก็ตะลุยป่าหน้าแล้งกันคะ

บรรยากาศที่เจอฝูงพญาไฟ แต่เราอยู่ไกลเหลือเกิน เลยอดเชยชม

ต้องกล้องระดับนี้ถึงจะถ่ายได้ชัด ๆ ระดับยอดไม้....เราก็ได้แต่แล เพราะตัวกล้อง ขาตั้ง เลนส์ เกือบครึ่งล้านนนนมั้ง

ถึงจะแล้งก็ต้องใส่ถุงกันทาก....อีกอย่างก็เห็บป่า แค่ได้ยินชื่อสาว ๆ ก็หนาว แต่ก็บ่ยั่นนนนนลุยกันจนจบทริป ลุยป่าเพื่อไปชม "บังไพร" จุดซ่อนตัวของตากล้องเพื่อถ่ายภาพสัตว์ป่าคะ

แหงนขึ้นก็เห็นไม้สวย ต้นนี้เคยเห็นเค้าขาย พอเห็นในป่าก็ได้อีกอารมณ์   มองลงก็เห็นรอยเท้ากระทิง.....เพื่อนบอกว่ารอยเท้าแม่กะลูก ช่างชำนาญจริง ๆ

บรรยากาศริมน้ำ ระหว่างทาง จุดบังไพรอยู่ใกล้น้ำ แต่เป็นจุดที่นำไม่ลึกสัตว์ที่อยู่แต่ละฝั่งเดินข้ามไปมาได้ น่าจะจับภาพได้สวยเพราะแสงลงพอดิบพอดิ

มุมซ้ายที่มองจากบังไพร เหมือนมีปลิงพาดขอนไม้.....พอซูมใกล้ต๊กกะใจผงะกัน งูเหลือมตัวเท่าขาได้ มีแมลงปออาศัยเกาะอาบแดดด้วย เพื่อนที่รอถ่ายภาพบอกว่าเค้าเลื้อยออกมาหลังจากกลุ่มก้อยเดินกลับ ยาวร่วม ๆ 6 เมตร

การพลางตัวเป็นสิ่งสำคัญ สัตว์ป่าตาจะไม่ค่อยดี แต่จมูกไวชะมัด ....ทำอะไรก็ต้องระวังไม่งั้นจะอดได้ภาพสวย ๆ

เสร็จจากส่งเพื่อนไปรอถ่ายภาพที่บังไพร เราก็ไปแวะเวียนที่น้ำตกในหน้าแล้ง น้ำน้อยไปหน่อยไม่เป็นไร แค่เห็นรอยช้างป่าระหว่างทางก็คุ้มแล้ว...

เดินนานก็เมื่อยขบ ก็ขอพักเอาแรงก่อนลุยต่อ ถนนนี้เป็นของเรา (อีกข้อพิสูจน์ว่าป่านี้สงบมาก ๆ พวกเรานั่งแอคถ่ายรูปบนถนนได้)