..ตะลุยป่า จนพลบค่ำ

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

...อิ่มท้องแล้วก็ต้องออกเดินสำรวจป่าอีกครั้ง เก็บตกจากที่เมื่อวานพลาดไป วันนี้เดินแบบใกล้ ๆ ที่พัก เก็บแรงไว้ดูดาวตอนกลางคืน...ไปดูอะไรบ้างตามมาเลย

จากที่สยองไปเมื่อเช้า ก่อนใส่รองเท้าต้องเล็ง ๆ ว่ามีน้องทากน้อยพลางตัวอยู่ไหม....

ไปศึกษาเส้นทางธรรมชาติกัน......

             

เดินพอหอบแฮ่ก ๆ ก็เจอต้นไทรยักษ์อายุกว่า 200 ปี ต้นใหญ่มาก ๆ/ อีกมุมของนักถ่ายภาพนก นั่งใน "บังไพร" ในป่าใหญ่ รอโอกาส บังไพรนี้ต้องลงคิวจองถึงจะเข้าไปใช้ได้

เวลาพลบค่ำ ริมอ่างน้ำ มีนกน้ำให้มาเชยชมเป็น ระยะ ระยะ

  

แสงสวยแบบนี้ ไม่ถ่ายรูป ไม่ได้แล้ว....นางแบบจำเป็นต้องทำงานอีกละ

  

พอค่ำ ๆ ก็ก่อไฟล้อมวงจิบน้ำองุ่น....ใต้แสงจันทร์เสี้ยว...

วัดกำลังขากันหน่อย โดยบนถนนก็เหนื่อยไปอีกแบบ เพราะแรงกระแทกกับเข่าเยอะ เอิ้ก เอิ้ก ใครเข่าเสื่อมจะกระโดดก็ระวังหน่อย

ต่างสมรรถนะ ต่างที่มา แต่คอเดียวกับ........

 

ถึงเวลาอำลาป่าใหญ่ ..... โอกาสหน้าคงได้มาเยี่ยมเยือน ...

แวะจุดชมวิวระหว่างทาง พบเทือกเขาภูกระดึงตะหง่านข้างหน้า....ไม่ได้ไปตะลุยภูกระดึงนานมากแล้ว

ความเห็น

ยังไงก็ระวังข้อเข่าไว้บ้างนะคะคุณพี่ คุณน้องเป็งห่วง กลัวทริปหน้าคุณพี่จะไม่ไหว อูยย :wow2:

ดูทิวทัศน์ แล้วเพลินตา เพลินใจจริง ๆ ธรรมชาติช่างสร้างสรรค์

คนไม่มีลูกจริงๆ สนุกมากๆ แน่ๆเลย ใช้มั้ย อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

อยากจะไปเที่ยวบ้างจัง...จะมีโอกาสบ้างมั๊ยเนี๊ยะ....สวยจริงๆค่ะ

ไปแบบนี้ได้บรรยากาศสุด ดื่มด่ำกับธรรมชาติสดๆเลย ชอบๆๆตรงทากดูดเลือด อิๆๆ ซาดิตมะ

 ทริปสุดท้าย หรือป่าว อยากไปบ้างจังเลย ได้ไกด์นำทางดีๆ


 อย่างนี้ 2 คืน 3 วัน ได้สูดอากาศดีๆ บรรยากาศดีๆมีแรงทำงานอีกนาน


 ขอบคุณ น้องก้อยที่พาเที่ยว  

พอเพียงเพื่อเพียงพอ


jabee_68@hotmail.co.th

ยังกะรู้ ทริปนี้สนุกเพราะเพื่อนที่เป็น จนท. เค้าเป็นไกด์ให้นะคะ จัดตารางเที่ยวป่า ให้ข้อมูล ได้รู้ในสิงที่ไม่เคยรู้ เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น....ไปครั้งนี้ 3 วัน 2 คืน ไม่มากไม่น้อย หากอยู่ต่อได้ก็อยากอยู่ แต่ สมช. ที่ไปด้วยติดงานนะคะ มีตกปากรับคำว่าจะนัดเจอกันอีก ทั้ง ๆ ที่ทริปมารวมตัวกันโดยบังเอิญ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

พี่ไกด์ :confused:  พี่ก้อย เที่ยวตลอดเลยน่ะพี่ อิจฉาจริงๆเลย เที่ยวเป็นงานหลักเลยน่ะนี่

ออกพ๊อกเก็ตบุ๊คนำเที่ยวสักเล่มสองเล่มได้เลยน่ะเนี่ย ^^

 

บรรยากาศดีจริงๆเลยพี่ อยากไปบ้างจัง

แต่งเสร็จก็ฮันนี่มูน อย่าลืมเก็บภาพความทรงจำหวาน ๆ ไว้นะจ้ะ มาดูเมื่อไหร่ ยิ้มเมื่อ่นั้น คริ คริ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

เจ้าตัวคืบ กระดื๊บๆ ดีดได้สูงเหมือนกันนะ

เข้าป่ากับพ่อ (ไปแต่กับพ่อบ่อยๆ)

พ่อจะเอายาเส้น ของพ่อแช่น้ำ

ยัดในบู๊ทยาง ให้ทุกครั้ง นึกว่าจะรอดปลอดภัย

ไม่มีซะหรอก ก้มๆเงยๆมัดหวาย ที่พ่อตัด

เอารวมๆกัน เพื่อให้แบกลงเขาได้ง่ายๆ

เลือดแดงๆหยดแหมะ ลงหลังมือ

เฮ้ย มาจากไหน แผลก็ไม่มี 

เอ๋าพ่อๆ นี่เลือด มีเลือดหยดเฉยเลย

พ่อเดินมาหาบอกนิ่งๆนะ พ่อเปิดผมสั้น

ที่เริ่มยาวจะตั้งบ่า แ้ล้วเอามีดตอกปาด

หลังโคนใบหู รู้สึกแสบจิ๊ด พอเห็นไอ้ตัวนั้น

โหมันโตขึ้นบานเลย จากที่เราเห็นมันดีดดึ๋งๆ

ตัวใหญ่กว่าไม้จิ้มฟันหน่อยเดียว

มันกินเลือดเราเข้าไป อ้วนขึ้น

เกือบเท่าหัวแม่มือ มาตอนไหนไม่ยักรู้สึก

มาเจ็บเอาอิตอน พ่อเอาตัวมันออกไปแล้ว

จำไม่ได้ว่าพ่อเคี้ยวใบอะไร

ให้ปิดแผล ห้ามเลือด อยุดเร็วดี

แผลทากกัด หายช้าชะมัด

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

หน้า