ความสำเร็จ .... ที่ไม่ใช่เป้าประสงค์

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       กลับสุราษฎร์ฯ....เที่ยวนี้ หนึ่งในความตั้งใจ หลายๆ ประการ คือ “ปลูกผักกุด”

       ว่าไปแล้ว การปลูกผักกูดไม่ใช่ความคิดใหม่ เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ข้าพเจ้าเคยให้น้องนำผักกูดจากพื้นราบริมฝั่งคลองฉวาง(พื้นที่ดังกล่าว ชาวบ้านเรียกว่า “ในทอน”) มาปลูกข้างบ้าน ซึ่งเจริญเติบโต และเกิดต้นเล็กๆ ขยายพื้นที่ออกไปไม่น้อย หลังปี พ.ศ. 2531 ที่เกิดน้ำท่วมใหญ่ในภาคใต้ ผักกูดธรรมชาติริมฝั่งคลอง พัง หาย ตาย จาก ใครๆ ในตำบล อยากกินผักกูด ก็ต้องมาเก็บจากแปลงผักกูดที่ให้น้องปลูกไว้ (ฟรี..ครับ) 

      ปัจจุบันนี้ผักกูดในแหล่งธรรมชาติ หายาก และที่มีส่วนใหญ่ ก็มีเจ้าของ แต่แปลงที่น้องปลูกไว้ กลับตายไม่เหลือซาก เพราะโดนยาฆ่าหญ้า 

       เมื่อข้าพเจ้ามีโอกาส จึงทำแปลงผักกูดขึ้นใหม่ ห่างจากแปลงเดิมคนละตำบลเชียวละ และลงมือทำเองทุกเรื่อง ทุกขั้นตอน เพราะนอกจากต้องการซิ้อสุขภาพกายและจิตแล้ว ต้องการศึกษาเรียนรู้จากการลงมือทำจริงด้วย(Learning by Doing)

       ครั้งแรก ขุดดินยกร่อง มีคนมาดู(คงเห็นแปลก ที่คนแก่ถอดเสื้อขุดดินยกร่อง แทนที่จะจ้าง) ถามว่าจะทำอะไร เมื่อข้าพเจ้าบอกว่าปลูกผักกูด เขาหัวเราะ บอกว่าปลูกผักกูดไปยกร่องทำไม .... (ขี้เกียจอธิบาย ทำไปเรื่อยๆ)

       ยกร่องเสร็จ ฟังข่าวว่าบนเขาปลอดภัยพอควร ข้าพเจ้าจึงบุกขึ้นเขา เอาอภิมหายักษ์ผักกูด ลงมาปลูก ประมาณ 20 ต้น 

       ตอนปลูก ก็มีคนถามอีก... “อ้าว...เห็นยกร่อง แล้วทำไมไม่ปลูกบนร่อง ไปปลูกในท้องร่องทำไม” .... ก็ขี้เกียจอธิบายเช่นเดิม วันหลังเขามาดูอีก เห็นบนร่อง มีผักหวานลาว ขมิ้น ใบรา(เห็นบางที่เรียกยี่หร่า) คราวนี้ไม่มีคำถามแหะ 

       การดำเนินการดังกล่าวของข้าพเจ้าในส่วนของการปลูกผักกูด ประสบความสำเร็จในด้านการเรียนรู้ แต่ไปไม่ถึงเป้าประสงค์ คือเรียนรู้ว่า ในสภาพปัจจัยแวดล้อมนั้น และโดยวิธีการนั้น อภิมหาผักกูดยักษ์ จักตายไม่เหลือหลอ

                ข้าพเจ้าจึงเริ่มลงทะเบียนเรียนใหม่

 

 

      เปิดสมุดเล่มเก่า คือแปลงที่เคยปลูก "อภิมหาผักกูด" นั่นแหละ  แต่ครานี้  เลียนธรรมชาติเข้าไว้  คือ ให้คงความรกไว้ระดับหนึ่ง (ตั้งใจ ไม่ใช่ขี้เกียจ) เพราะดูพื้นที่  ที่ต้นพันธุ์ซึ่งข้าพเจ้าไปถอนมา   เขาต้องอยู่กับความรก

 

 

 

 

 

 

 

    พันธุ์ผักกูด ที่เอามาเตรียมปลูก   เที่ยวนี้ ใช้ผักกูดที่ขึ้นในบริเวณพื้นราบริมฝั่งคลอง และ เลือกต้นค่อนข้างเล็ก

 

 

 

 

 

 

     แหวก หญ้า พอแซะหลุมได้ แล้วนำต้นพันธุ์ ลงปลูก บนสันร่องจะเห็นพุ่มผักหวานลาวอยู่ ส่วนต้นรา และขมิ้น โดนฝนปีนี้ ต้นเน่า ลองขุดดูเง่า ก็เน่าด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

     ปลูกเสร็จแล้วนะนี่..... 

     ดูเหมือนให้เด็กไม่ประสาทำ 

    แต่ช่างเหอะ ... ก็กำลังเรียนรู้

 

 

 

 

          หลังปลูกไป เกือบเดือน ไปดูไม่มีกอไหนตาย แถมบางกอแตกยอดใหม่ให้มีกำลังใจซะด้วย....

       ผลที่คาดว่าจะได้รับ ในครั้งนี้ .... สำเร็จการเรียนรู้  และ ได้แปลงผักกูดตรงตามเป้าประสงค์ ......

ความเห็น

     ถ้าเป็นธรรมชาติที่ลงตัว ของเขา เขาก็อยู่ได้

...แต่ที่ลุงไปบรรลุเป้าครั้งแรก เพราะอยากได้ของดี ของแปลก 

  หลานดม ดูการเลี้ยงกุ้งทะเลเป็นอุทาหรณ์ ซี การเอามหาสมุทร มาไว้บนไหล่ทวีป ไม่ง่ายเลย พลาดนิดเดียว ล่มจมได้

  ....แล้ว ลุง ทำตรงข้าม เอาภูผา มาไว้กลางลานบ้าน มันฝืนธรรมชาติ อภิมหาผักกูดยักษ์ ต้องการความชุ่มชื้น ความรก และเย็น ก็ผักกูดพื้นราบเยอะ ไม่เอา

.....ก็ได้บทเรียน เรียกว่า ระดับอาจารย์และ ไม่ใช่ครู....เหอๆๆๆๆ

เคยทานแต่นานมาแล้ว มาดู หาความรู้ ด้วยครับ ลุง

   ครับ...รู้ไว้ใช่ว่า...

  ผักกูด เมื่อก่อนที่บ้านขึ้นเองเพียบเลยจ้า ทานมาตั้งแต่เด็ก ทอดไข่ แกงส้ม อร่อย พอโตมา ก็ไม่ค่อยได้ทานเลยจ้า เพราะที่ที่เคยมีผักกูดมาก ๆ กลายสภาพเป็นสวนปาล์มไปเยอะ หายากขึ้นเรื่อย ๆ

   ตอนแรก ลืมคิดไป ว่าต่อไปจะหายาก ...

พอได้คิด ... ก็บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยเอาเงินที่ขายผลผลิตได้ ไปซื้อเอา

.....ที่กล่าวข้างต้น คือผมคิดของผมคนเดียว ครับ

        ว่าจะลองไปเรียนรู้ ลองปลูกดูบ้าง

หน้า