ไปเที่ยวชมบ้านเสิน บ้านสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ไปศึกษาดูงานบ้านคุณเสินกันค่ะ แอบอิจฉาพี่แก่ที่ไปตรวจราชการบ้านเสินบ๊อยบอย เสร็จจากภาระกิจและเครียดมาหลายวัน โทรนัดเลยและเจ้าบ้านก็ใจดีให้ไปได้ ต่อมาต้องขอเลิกนัดเพราะฝนตกหนักและต่อเนื่อง แต่เจ้าบ้านใจดีบอกรอดูวันมาแล้วกัน วันไปโทรถามบอกฝนตกปรอยๆ ไปก็ไปเกรงใจเจ้าบ้านใจดีจัง


วันนี้จึงขับ ขับรถไปกัน ผ่านค่ายอิงคยุทธ สนามบิน โบกมือบ๊ายบายพี่แก่ แล้วยาวไปเลยค่ะ อ้้อ แวะนาประดู่ซื้อขนมเปี๊ยะอร่อยไปฝากนิดหน่อย


จอดรถหน้าวัดช้างไห้ ไหว้หลวงพ่อทวดและบอกท่านว่าขอไหว้หน้าวัด ไม่อยากกลับค่ำ นัดเสินนำท่างที่นี่ค่ะ


เข้าหมู่บ้านรับรางวัลชุมชนพอเพียงสองวิถี ไทยพุทธมุสลิม สบายและสงบ


บ้าน เสินและน้องเก้ยิ้มสยามรับแขก



นั่งคุย กินน้ำ ขนม  ผลไม้เจ้าของบ้านเตรียมไว้



ศึกษาดูงานดีกว่า ภายในบ้านเล็กป่าใหญ่ ต้นซิการ์ ใบใหญ่มาก



ต้นอะไรจำชื่อไม่ได้ เห็นว่าเคยถามปัญหามาแล้ว ดูแล้วน่าสนใจมาก



นี่สละอินโดเจ้าปัญหาที่เคยถาม และคุณเสินก็ตอบได้ เพราะผมปลูก_ _ _ ต้น ใส่เลขเองค่ะ



ต้นนี้จำไม่ได้ เจ้าบ้านช่วยด้วย เพราะต้นไม้บ้านนี้เยอะมากๆๆ อายุก็เก่าแก่หลายปี ปลูกสะสมด้วยใจรักจริงๆ เฉพาะกล้วยไม้ก็มากมาย



ต้นนี้ย่านลิเภาค่ะ เห็นแล้วเก็บภาพเลย เคยเห็นแต่ที่สานเป็นกระเป๋าแล้ว



นี่ ต้นหมากหมกค่ะ ไม่รู้ไมได้เดี๋ยวไม่ผ่านการดูงานครั้งนี้



นี่ต้นอะไรเอ่ย เสินบอกว่าเอามาถามปัญหา สมชได้คะ เพราะคงดูแล้วจำไม่หมด รู้ว่าชื่อมีสระโอ ผลกินได้แน่นอน



ไผ่นี้กอใหญ่ สวย ลำตรงและยาวมาก



อันนี้อยากนำเสนอ พ้อหรือกระพ้อ เพราะชอบกินต้มมาก วันนี้รู้ว่าใช้เฉพาะส่วนยอดเท่านั่้นมาคลี่ใบออกแล้วม้วนขาย ที่เราเห็นในตลาด



บุกมีสองชนิด เห็นบอกว่ามาจากป่า ไม่ทราบเป็นบุกแบบญี่ปุ่นหรือปล่าว สมชทราบหรือปล่าว



ภาพน่ารักและน้ำใจจากเจ้าบ้านน้องเก้ และคุณเสิน เก็บและเขียนกัน


  


ของฝากมากมาย เอาไปปลูก ผักชีฝรั่ง... เอื้องหมายนา.....เพ่ิ่มเติม ตะไคร้หอมด้วย แต่ไร้รูปนะ


 


   


เอาไปกินจ๊ะ ตาเป็นตาไ่ก่ หมากหมก ย่านาง ลำเท็ง คงเห็นว่ามึนแล้ว Innocentพร้อมชื่อและเมนู คราวนี้ไปตลาดไม่พลาดแน่ค่ะ


   


ชมสองสวนในบ้านและสวนอีกฝั่งถนน ต้นไม้มากมาย จำและถ่ายภาพไม่ทันค่ะ กลับจากบ้านเสินห้าโมงกว่าแล้วค่ะ ได้ความรู้และความเพลิดเพลินใจ เจ้าบ้านใจดีจริงๆ Kissขอบคุณม้ากมากเล้ยจ้า

ความเห็น

ตามมาชมสวนด้วยค่ะ มีต้นไม้เยอะดีค่ะ อยากมีสวนหลังบ้านแบบนี้มั่งจัง

เหมือนกันค่ะน้องอ๊อด แต่รู่้ว่าต้องใช้เวลาและใจนะ เหมือนการสะสมของรักไง:admire2:

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

เอ๋สนใจอยุ่ 2 อย่างค่ะ

1. วุ้น

2. น้ำ

:love: :love: :love: :love: :love:

ฉันจะปลูก ผัก ให้ลูกทาน

น้ำเก็กฮวย และวุ้นแมงลักค่ะ

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

หลายคนอาจจะไม่เห็นคำถาม แต่ผมขอตอบแล้วกันว่า มันคือ ลูกโผะสงขลาเค้าเรียกกันหรือลูกชิ้ง ที่ทางนครเค้าเรียกกัน



บ้านพี่เวินนี้เหมือนหลังบ้านผมที่สงขลาเลย มีสาระพัดอย่าง รกมั่วไปหมด บ้านผมนะครับ ไม่ใช่บ้านพี่เสิน ที่ว่ารกหนั้น

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com

พอเอ่ยชื่อใช่เลยค่ะ ไม่ใช่โอ แต่เป็นเสียงโอะ ที่บ้านสงขลาใช้ทำอาหารอะไรเอ่ย


ลูกโผะกับลูกฉิ้ง จากที่ดูจากบ้านเสินไม่เหมือนกันนะคะ เค้ามีทั่งสองต้นเลย เดี๋ยวเอารูปมายื่นยันได้

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ซักวันต้องดอด...ไปชมสวนคุณเสินบ้าง

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

    แอบมาดูตัวเอง คนอะไรตัวด้ำดำ


   :admire2:


ตอบ:ใบเขียวมีผลด้วย นั้นคือ ต้นผักหวานช้าง


      มีลูกใหญ่ข้างล่างลงมานั้น ต้นโผะครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ตอบผิดที่ขออภัย!

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

บ้านพี่เสินเป็นป่าโบราณ บ้านผมเป็นป่าเบญจพรรณ แต่เย็นดีนะ..

หน้า