ชวา ดินแดนแห่งภูเขาไฟ
เกาะชวาหรืออินโดนีเซีย เป็นประเทศหนึ่งที่ธรรมชาติสวยงามและแตกต่างจากเมืองไทย การเดินทางเริ่มขึ้นจากกรุงเทพ - เมืองโซโล ก่อนต่อรถไปยอค์ยาร์เพื่อชมศาสนสถานที่สำคัญ ร่องรอยอารยธรรมของศาสนาพุทธ มหาเจดีย์ Borobudur หรือที่คนไทยรู้จักกันดีในชื่อของ มหาเจดีย์บุโรพุทโธ
นอกจากมหาเจดีย์ในเส้นทางยังมีศาสนาสถานของพราหมณ์ ที่เคยรุ่งเรืองในแถบนี้มาก่อน เราเก็บได้แต่สถานที่สำคัญๆ จากการค้นคว้าก่อนไปทำให้เรารู้ว่าครั้งหนึ่งดินแดนแถบนี้เคยอยู่ใต้อิทธิพลของขอมอีกด้วย มีการสร้างปราสาทหินเหมือนในเขมร ที่นครวัด หลายคนอาจเคยได้ยิน "อาณาจักรมัชปาหิต" เรื่องนี้ Slowlife ไม่ค่อยแม่นติดจะมั่วๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ต้องเพื่อนอีกคนถึงจะเก่ง แต่จริงๆ เวลาเธอเล่ามั่วๆ ถึงหลายอาณาจักร Slowlife ก็ไม่รู้ว่าเธอโม้หรอกค่ะ...
ถ้าใครไปเที่ยวมหาเจดีย์บุโรพุทโธ เอาแบบเจาะลึกกันจริงๆ นะคะ ให้ไปพักที่โรงแรม Manoharah ซื้อเป็นแพคเกจ ค่าเข้าชมจะรวบอยู่ในค่าโรงแรม เข้าไปชมได้ไม่จำกัดจำนวนครั้งนะคะ เย็นๆ รอบ เช้าไปดูอีกรอบก็ได้ นอกจากนี้ยังมีห้องแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับมหาเจดีย์นี้อีกด้วย ลองสอบถามกันดู
บนเกาะชวานั้นเป็นดินแดนที่มีภูเขาไฟยังไม่ดับอยู่หลายลูก ทำให้อินโดนีเซียเหมือนนั่งทับอยู่บนระเบิดเวลา รอวันร้ายคืนร้าย ภูเขาไฟก็พ่นอะไรต่อมิอะไรออกมาสักรอบหนึ่ง สดๆ ร้อนที่ผ่านมาไม่นานก็คือ ภูเขาไฟโบรโม Slowlife เคยไปเดินบนปากปล่องภูเขาไฟลูกนี้ สวยงามจนนึกไม่ออกถึงเวลาที่เขาพ่นขี้เถ้าลงมาทำลายสิ่งต่างๆ ธรรมชาติสวยงามสร้างสรรค์ได้มากมายเพียงใด ธรรมชาติก็โหดร้ายได้เท่าๆ กัน
ทริปนี้เราเดินทางจนถึงบาหลี ยังมีอีกหลายตอนค่อยๆดูไป ถ้ายังไม่เบื่อ ใครเบื่อก็ผ่านไปนะคะ เผื่อใครอยากไปตามรอยบ้าง ไปทั้งทีให้คุ้มค่ะ
เจอกันที่ Kawa ijan Slowlife จะพาเดินไปปากปล่องอีกลูกนึง ที่เขาทำเหมืองกำมะถัน... ตื่นเต้นดีนะคะ
- บล็อกของ Slowlife
- อ่าน 5064 ครั้ง
ความเห็น
ลุงพูน
22 มกราคม, 2011 - 20:54
Permalink
ชวา
เก็บไว้ก่อน ว่างๆจะต้องไปครับ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ
Slowlife
22 มกราคม, 2011 - 21:02
Permalink
ภาพเป็นแรงบันดาลใจ
Slowlife ชอบดูภาพค่ะ มันเป็นแรงบันดาลใจให้ออกเดินทาง อยากพบ อยากเห็นด้วยตาของเราเอง แม้ว่าบางครั้งเมื่อเห็นของจริง มันจะสวยงามน้อยกว่า และอีกหลายๆ ครั้งสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเรามันก็ยิ่งใหญ่ สวยงามเกินกว่าภาพถ่ายมากมาย แต่สำหรับ Slowlife จุดหมายไม่ใช่ที่ปลายทางค่ะ เพราะระหว่างทางมีเรื่องราวให้ประทับใจมากมายให้เราได้จดจำ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
สุชญา
22 มกราคม, 2011 - 20:55
Permalink
สวยคะ
สวยคะน่าไปเที่ยวมากเลย
Slowlife
22 มกราคม, 2011 - 21:02
Permalink
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
เจ้โส
22 มกราคม, 2011 - 21:08
Permalink
อยากไปอีกแระ
แหม...น้องสโลว์เอามายั่วน้ำลายให้ไหลซะงั้น บุโรพุทโธ อลังการมาก ๆ ขอบคุณนะคะที่เอาภาพสวย ๆ มาให้ดู
garden_art1139@hotmail.com
ยายอิ๊ด
22 มกราคม, 2011 - 21:32
Permalink
รู้มั้ย
ว่าอิจฉา ตาเป็นมันแล้ว
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
sam k.
23 มกราคม, 2011 - 00:28
Permalink
น้องช้า
อินโดน่ะชนเผ่าเขาดุไม่เบานา.....
ป้าเล็ก..อุบล
23 มกราคม, 2011 - 14:06
Permalink
ขำ...น้องช้า
หาอยู่ว่า เขาบอกชื่อตอนไหน ทำไมป้าเล็กไม่เห็น อ๋อ น้องช้า
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
Slowlife
24 มกราคม, 2011 - 19:42
Permalink
ใช่ค่ะ
ถ้าจำไม่ผิดมีชาวป่าที่ย่อหัวมนุษย์น่ะค่ะ เพราะอินโดมีเกาะเยอะ คิๆๆๆ ตื่นเต้นนะคะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
ป้าต่าย
23 มกราคม, 2011 - 09:49
Permalink
คุณสโลว์
ถอดหมวกด้วยซิคะ...ทำหน้าเบลอๆก็ได้....จะได้รู้ศึกว่าเป้นคนบ้านเดียวกัน.แฮะๆๆ แบบนี้มันอึดอัดนะ...
เที่ยวเก่งจังนะ...อยากไปด้วยทำงัยดีละ...ต้นทุนทางการเงินต่ำไปนิดทริปนี้ประมาณเท่าไหร่ได้คะ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
หน้า