เด็กกับ เศรษฐกิจพอเพียง ในภาพ ลูกสาวกับนาข้าวหลังปักดำ

ดีจังท่ีชวนเด็กๆเค้าไปรู้จักท่ีมาของข้าว เค้าจะได้รู้คุณค่าของข้าว จะได้ไม่กินทิ้งกินเขี่ย เดี่ยวนี้เด็กบ้างคนไม่รู้จักข้าวท่ีเป็นข้าวเปลือก เพราะเค้าเห็นก็ตอนท่ีเป็นข้าวสารหรือข้าวสุกแล้ว

ขื่นชมครับ

นาข้าวก็สวยลูกสาวก็น่ารัก

เก็บเกี่ยวเมื่อไหรบอกนะครับ

" ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง

อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า

คนจนคนยาก มีมากหนักหนา 

สงสารบรรดา เด็กตาดำๆ "

เป็นสิ่งที่ได้จดจำมานานครับ

ภาพไม่ต้องบรรยายเลย  "เปิบข้าวทุกคราวคำ  จงสูจำเป็นอาจินต์  เหงื่อกูที่สูกินจึงก่อเกิดมาเป็นคน  ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน  เบื้องหลังซิทุกข์ทนและขมขื่นจนเคียวคาว...." คิดถึงเพลงที่เคยร้องเคยได้ยินตอนเรียนมธ.เลยค่ะ

ดูเขามีความสุขนะ  เด็ก น้อยคนที่อยู่สุขสบาย   แล้วจะรู้สึกดีกับสภาพท้องนา

ปลูกข้าวได้เป็นแถวงามจังค่ะ นึกถึงตอนที่มันออกดอก หอมไปไกลถึงใหนๆ ตอนเช้าๆเดินออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ ปอดทำงานคล่องขึ้น

นึกถึงตอนเป็นเด็กค่ะ วิ่งเล่นไล่จับกันกับเพื่อนเด็กรุ่นเดียวกันตามคันนา ล้มก้นจ้ำขี้โคลน เล่นขี่ม้าก้านกล้วย

กระดูกสันหลังสำคัญแค่ไหน ใคร ๆ ก็รู้  แต่ทำไมไม่กอบกู้ ดูแล แย่จริงหนอ

ขอเล่าหน่อยค่ะ....ตอนหลานเป็นเด็ก(ตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัย ปี 2) พอเห็นนาข้าวเขียวชอุ่มก็พูดว่า"หญ้านี้ วัวชอบ" ถึงตอนนั้นจะยังไม่รู้จักต้นข้าว ก็ยังดี ที่รู้ว่าวัวชอบ(กิน) 555

ข้าวสวยดี  ลูกสาวก็น่ารักคะ

เห็นนาแล้วนึกถึงอดีต :confused: