พี่สุรพลมาตรัง : เดินทางต่อไปสวนโกกิ้ม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    หลังจากอิ่มมื้อเที่ยงที่บ้านผม ก็โทรบอกพี่แจ้วว่ากำลังจะออกเดินทาง พี่แจ้วและสมาชิกอีก 3 คนจะไปรออยู่ที่บ้านโกกิ้ม เดินทางจากตรังไปพัทลุงก็ต้องข้ามเขาพับผ้า บ้านผมกับบ้านพี่แจ้วอยู่คนละฝั่งเขา จากบ้านผมไปบ้านโกกิ้มผ่านทางเข้าบ้านพี่แจ้ว ค่อยมาแวะขากลับ ระยะทางไปบ้านโกกิ้มประมาณ 50 กิโลเมตร ก็ไม่ไกลมาก

ถึงแล้วครับบ้านโกกิ้ม  พี่สุรพลเตรียมของฝากมา มาถึงก็มอบให้เลย

ทุกคนมุ่งหน้าไปที่ต้นคางคก ต้นนี้ผมไม่ทันเขา อดกิน
แต่อีกสองต้นเสร็จผม เพราะผมรู้แล้วว่ามันอยู่ไหน

ทำไมมันสูงอย่างนี้

มีเด็กโทรมากวน

ถ่ายกันใหญ่ กัญชา เอ้ยไม่ใช่ กันชง

ทายซิว่านี่คืออะไร

ถ่ายรูปอย่างตั้งใจ

บรรยากาศการชมสวน

ตั้งใจจด

พักสักหน่อย

แหนะ ยังมีคำถามอีก ต้นอะไรใครตอบได้มีรางวัล

ตัดใบมะละกอย่าน

ก่อนกลับถ่ายรูปเป็นที่ระลึก สมาชิกคนไหนบ้างดูเองนะครับ
ขนอะไรกลับมาบ้างก็ดูเอา :)

จะกลับแล้วเกือบลืมถ่ายรูปกับป้าย

 


 

 โกกิ้ม หรือ  กมล เนติยานนท์ เจ้าของพิพิธภัณฑ์ไม้หายากและสมุนไพร ตั้งอยู่บ้านเลขที่ 245 หมู่ 7 ต.พนมวังค์ อ.ควนขนุน จ.พัทลุง เป็นศูนย์รวมพันธุ์ไม้และสมุนไพรหายากกว่า 400 ชนิด

ความเห็น

ดูท่าลุงโรสถ่ายรูปแล้วเม้มปากแสดงว่า กลั่นหายใจ  เพื่อความคมชัด  :uhuhuh:

มีโอกาส จะไปแวะเยี่ยมชมด้วยครับ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

ต้องไปให้ได้....เห็นไม่หมดทุกรูปเดี๋ยวดูใหม่...Net ไม่ดีเลยอาทิตย์นี้เซ็ง

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ต้องรอวันที่หยอยอยู่บ้านกันนะคะ แลตะน้องๆแต่ละคนน่าตีนิ ไม่บอกล่วงหน้าสักหีด

พี่หยอยจะได้กวนสาคูต้นไว้ให้กินที่บ้านน้ากิ้ม

ถ้าไปจะนัดล่วงหน้าคะ...รับรองไม่ให้พลาดคะ..

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

เจอกันหลายคนเลย  น้องพาทำกับข้าวไว้ให้ลูกแล้วม่าย  แม่ไม่อยู่น้องอาถ้าแม่อย่างเดียว

เรื่องของกินเค้าไม่น่าห่วงหรอกค่ะ


น้องอาย ชอบกินอาหารญี่ปุ่นค่ะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

น้องอายว่าม้ายไหรกินที่บ้าน คล่าวแม่ เล่น FB หยอก ป้า ๆ เวียนหัวเหม็ดแล้ว


คนที่ยืนหลังพี่แจ้วใครน้องโส

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

น้องดวง ดวงหทัย ครับ

ไปเมืองกรุง กลับทอใดละ


อย่าบอกว่าหลงกรุง ไม่อยากกลับบ้านนะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

หน้า