เอาลูกจังไหรมาฝาก

เรียน  คุณโสทร

        หนูอยู่สถาบันวิจัยและพัฒนาชายแดนภาคใต้ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา  มีความประสงค์จะพาครอบครัวเศรษฐกิจพอเพียงไปศึกษาดูงานที่บ้านสวนพอเพียง  แต่หนูไม่มีรายละเอียดเลยคะ  รบกวนช่วยตอบด้วยนะคะ

เมื่อวาน16ต.ค.52ได้อ่านหนังสือพิมพ์มีชื่อของไทยคอร์ลัมเกี่ยวกับเกษตรได้ลงรูปและข้อมูลของลูกจังไหรว่ามีอยู่ที่เดียวในประเทศที่ยะลาจริงๆแล้วภาคใต้มีอยู่เกือบทุกจังหวัดที่คอนศรีก็เรียกจังไหรเช่นกันนักวิชาการโหลๆก็แบบนี้แหละเช้าชามเย็นชามดึกๆอีกชามตาม4แยกไฟแดงอันหลังน่ะตำรวจครับผม

  โชคดีล่าว  หาไปทั่ว ไม่รู้กี่เวป ต่อกี่เวป  แต่ที่บ้านเรียก ..โลก..กำไหล.. (บ้านน้องไพ..ล่าว.)  พ่อเคยเอามาให้กินหนหนึ่ง  เปรี้ยว..ฉาบ..ตาย  สงสัย  ป้าเล็กกินถูกลูกอ่อน..  แต่พอนึกถึง  ก็อยากกิน  พ่อว่า  ไปได้มาจากบนเขา  ข้างในสีส้มแป๊ด..

ลูกที่เห็นนี้ผมก็เคยกิน น้องที่ทำงานซึ่งเป็นคนปัตตานีเอามาฝาก รสชาติค่อนข้างเปรี้ยว กินแล้วซู่ซ่าดี ถ้ากินตอนขับรถรับรองไม่มีหลับ ดีกว่าเครื่องดื่มชูกำลังเสียอีก แต่ชื่อที่น้องเขาเรียกเจ้าลูกที่ว่านี้คือ "จำปูริ่ง" เห็นว่าเป็นภาษายาวีครับ

บ้านผมเรียกมะเคาะ (ทางเหนือ) กินแล้วเปรี้ยวมากๆครับ เหมาะเป็นยาขับถ่ายคนไหนท้องผูกๆกินแล้วดีครับ

           ในสวนที่บ้านก็มีอยู่ต้นหนึ่งแต่ไม่ออกลูก พ่อบอกว่ามันเป็นต้นผู้ (ที่ไม่ใช่ต้นตัวเมีย)                   ผู้รู้ช่วยตอบหน่อยค่ะ

ในป่ามังคุดผมมีหลายต้น เรียกลูกจำหมัย มันขายดีน่ะ แม่เอามาทำเป็นพวงๆ แขวนที่เพิงข้างถนน พวงล่ะ10บาท มันขายดีเป็นอันดับสองรองจากส้มไฟกา(มะไฟป่าลูกแดงๆ)ผลไม้พวก มังคุด จำปาดะ เงาะ ยังสู้ไม่ได้เลยน่ะ  รถผ่านมาคันไหนจอดถ้าไม่ได้ชื้ออะไรก็จะมีมันนี่แหละติดมือไป1พวง  

น้องโส  ขอเม็ดให้ยายอิ๊ดมั้งต๊ะ...ยายอิ๊ดชอบกินมาก  ตอนเด็กๆ ที่โรงเรียนเขาทำเป็นมัดๆ มาขาย  หรอย ว่าอี้เพาะเอาไปปลูกในสวน