ของฝากจากลุงโรส
หมวดหมู่ของบล็อก:
จาก ที่แดงได้เขียนเรื่อง น้องนนท์ เด็กตัวเล็ก ๆสองพี่น้องที่บ้านใกล้กันกับบ้านแดง ที่ช่วยพ่อแม่ทำงาน ก่อนแดงกลับจากกรุงเทพ ลุงโรสได้แวะมาหา พร้อมของฝาก สำหรับแดง และน้องนนท์ ลุงโรสบอกว่า ตั้งใจไว้นานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาส บัดนี้ ทุกอย่างที่ลุงโรสฝากมา น้องนนท์ได้รับเรียบร้อยแล้ว
แม่น้องนนท์ น้องนนท์ น้องชาย ขนมกับตุ๊กตาคนละตัว เวลาไม่ถึงวัน สภาพตุ๊กตาก็ดูไม่ออกว่าเคยเป็นสีอะไรมาก่อน เพราะสองพี่น้องเล่นคลุกดินทั้งวันแบบไม่วาง เรื่องรองเท้าไม่ต้องพูดถึง ใส่ไม่เป็น ถึงเป็นไม่ถึงวันก็หาย สภาพเด็กในชนบทแถวบ้านแดงจะเป็นแบบนี้ แข็งแรง ทนร้อน ทนหนาว พ่อแม่หัดให้ช่วยเหลือตัวเองได้ตั้งแต่ยังเด็ก
ขอบคุณครับ ลุงโรส
โปรดติดตามตอนต่อไป..................
- บล็อกของ แดง อุบล
- อ่าน 4584 ครั้ง
ความเห็น
ไอรินลดา
25 มีนาคม, 2011 - 10:23
Permalink
ลุงโรสใจดี
เพิ่งจะทราบเรื่องน้องนนท์จากบล็อกนี้ค่ะ
ชื่นชมน้ำใจลุงโรสและพี่แดง น้องๆ ที่อยู่ต่างจังหวัดน่าสงสาร
ไว้โอกาสต่อไป น้าจ๋าจะฝากของไปให้น้องนนท์นะคะ
มะโหน่ง
25 มีนาคม, 2011 - 10:24
Permalink
ดีใจ
ดีใจแทนน้องนนท์ด้วย วันนึงเราคงได้พบกัน แล้วพี่จะเอาของไปให้เองนะ :admire2:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
lekonshore
25 มีนาคม, 2011 - 10:27
Permalink
ดีจังเลยเพื่อนแดง
เด็ก ๆ คงมีความสุข แข็งแรง ไม่เหมือนเด็กในเมือง............... :cheer3:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
Tui
25 มีนาคม, 2011 - 10:29
Permalink
เด็ก น้อย น่ารัก มากครับ
เด็ก น้อย น่ารัก มากครับ พี่แดง พี่โรส ใจดี พี่แดงก็ น่ารัก นำไป มอบ และ ถ่าย รูป ดีๆ มาแบ่ง กัน ชม
wanpen
25 มีนาคม, 2011 - 10:42
Permalink
น้องนนท์
ได้ของเล่น และขนมคงดีใจ ในวัยเด็ก ป้าก็ใส่รองเท้าไม่เป็นเหมือนน้องนนท์นี่แหล่ะจ้ะ
บุญพา
25 มีนาคม, 2011 - 10:47
Permalink
สื่อกลาง
บ้านสวน อบอุ่นเสมอจริงๆคะ
ดีใจแทนน้องนนท์ และครอบครัว ยินดีกับพี่แดงที่มีโอกาสสานต่อสายสัมพันธุ์ ความรู้สึกแบบนี้
ขอบคุณลุงโรสแทนน้องนนท์ และแรงบันดาลใจดีๆ...ที่อยากแบ่งปันให้กับสังคม..เติมเต็มส่วนที่บางคนขาด..
sam k.
25 มีนาคม, 2011 - 10:56
Permalink
น้องแดง-น้องเวทย์
พี่ก็เด็กบ้านนอก เด็กๆก็มีสภาพเดียวกัน โดนธรรมชาติหล่อหลอม (แกร่งเองจากสิ่งแวดล้อม)..อดทนและทนอด พี่เป็นบ้านสวน ทางโน้นเป็นไร่-นา3-4ขวบว่ายน้ำเป็น-พายเรือได้ (ไม่มีการจมน้ำ)รองเท้าไม่รู้จัก ฝ่าตีน(ขอโทษนะ)ของพ่อ หนาเป็นขนมเข่งแห้งต้องเอามีดปาดตาลถากออก..(ที่หนาเพราะปีนตาลมะพร้าว 2 ขนัดสวน..แล้วแบกน้ำตาลสดมาเคี่ยวที่โรงตาล 5 กิโลเมตร ทุกๆ2วัน(เราเด็กๆก้ช่วยได้ไม่มาก..เป๊นความทรงจำดีๆถ่ายทอดให้ฟัง)....เรื่องเล่าเมื่อ45ปีที่แล้ว...
panatda
25 มีนาคม, 2011 - 11:06
Permalink
ขอบคุณ น้องแดงที่แบ่งปัน
:embarrassed: ขอบคุณที่ น้องแดง แบ่งปัน เรื่องราวนำมาเล่าสู่ฟังนะคะ
:love: เด็กๆๆน้อยสองคน น่ารักมากๆๆนะคะ ถ้ามีโอกาส ซักครั้งคงได้ไปเยี่ยมบ้างนะคะ
ป้าเล็ก..อุบล
25 มีนาคม, 2011 - 11:20
Permalink
จำแม่นนะ
ดีใจแทนเด็กๆ จำแม่นจริงๆ
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
ป้าต่าย
25 มีนาคม, 2011 - 11:38
Permalink
น้องแดง
เด็กต่างจังหวัด...อดทนและแข็งแรงคะ...นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ ไม่ได้แตกต่างจากนี้สักเท่าไร...แต่เรามีความสุขสนุกสนานคลุกดินคลุกโคลนกันทั้งวัน...สักวันป้าคงมีโอกาสได้ไปเยี่ยมน้องแดงกับเด็ก ๆ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
หน้า