สอบถามแรงบันดาลใจที่เลือกจะเป็น เกษตรกร ค่ะ

มองไม่เห็นเลย เห้นใจเด็กน้อยอย่างจันทร์เจ้าด้วยเถอะ ได้โปรด

หากมีงานทำอยู่แล้วแนะนำปลูกแบบฝากเทวดาเลี้ยง เช่น ไผ่ มะม่วง กระท้อน ทิ้งไว้ก่อนสัก 4-5 ปี โดยปลูกให้หลากหลายชนิด ผสมๆ กันไป

เรื่องการเกษตรผมไม่ใช่มืออาชีพ แต่มีที่ว่างเยอะก็เลยลองๆ ทำ (บ้านนอกที่ดินราคายังพอจับต้องได้อยู่) จุดประสงค์หลักที่หันมาทำการเกษตรคือต้องการอาหารที่ปลอดภัยสำหรับครอบครัว

อาชีพเกษตรเป็นอาชีพที่สูงส่งค่ะ  ถ้าเราไม่มุ่งมองความสำคัญของเกษตรเป็นเงินไปทุกอย่าง  อย่าไปทำเกษตรเพื่อที่จะขายอย่างเดียว  อ่านแล้วดีใจจังค่ะที่คุณวัทนาคิดจะทำเกษตร  แนะนำให้ปลูกของที่กินเองในชีวิตประจำวันก่อนก็ดีค่ะ  แล้วค่อยเริ่มอย่างอื่น  เกษตรไม่ได้ทำง่าย ๆ แต่ก็ไม่อยากเกินไป  แต่คุณวัทนาเป็นเด็กในเมืองมันจะอยากก็ตรงนี้ละค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ  สู้ ๆสู้ ๆค่ะ 

ขอแนะนำสถานที่ครับ พื้นที่ประมาณ 10ไร่ ห่างจากศูนย์กรรมธรรมชาติมาบเอื้องเพียง 22 กม. เป็นพื้นที่ว่างเปล่า ปัจจุบันเป็นสถานที่พักพื้นสำหรับคนเบื่อกรุงเทพโดยเฉพาะภรรยาผม ที่เคยต่อสู้กับโรคเครียด ภูมิแพ้ หืดหอบ ต่อมทอมซิลด์อักเสบ โรคไต และโรคหัวใจปัจจุบันไม่ทำงาน ยินดีต้อนรับ สำหรับคนหัวใจเกษตร มาเที่ยวมาคุยกันครับ

อาชีพเกษตรเป็นอาชีพที่ต้องมีใจรักจริง และความอดทนสูง ส่วนผมยังไปไม่ถึงฝัน มีที่ดิน มีแรง มีความรู้ แต่ขาดกำลังใจและเวลา

ผมก็ป็นคนหนึ่งที่อยากจะออกมาจากสังคมราชการที่น่าเบื่อๆ มากๆๆๆๆ เป็นสังคมที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่เคยเจอมา ผมทำงานราชการมา 7 ปี แล้ว การประจบสอพลอ แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เด็กใคร นายใคร มีอะไรที่น่าเกียจสารพัด พอดีผมเรียนจบมามาทางด้านปศุสัตว์ ก็เลยคิดว่าจะหาทางออกมาทำเกษตรผสมผสาน เลี้ยงสัตว์หลากหลายชนิด ปลูกพืชผัก ไม้ผล ทำนาบ้าง อยากกินอะไรก็ไม่ต้องไปซื้อหา เดินหลังบ้านก็มีครบหมดแล้ว แค่นี้ก็มีความสุขแล้วเหลือก็ขาย บางครั้งการที่เราไปลงแรงเต็มร้อยกับงานบริษัทหรืองานราชการ เวลาจะมาเกษตรของตัวเองก็ไม่มีแรงเสียแล้ว เฮ้อ ช่างน่าสงสารจังเลย สังคมเลวเพราะคนดีท้อแท้ นี่ล่ะพวกเสื้อแดงกับเสื้อเหลืองมันถึงเป็นบ้ากันอยู่ทุกวันนี้  เศรษฐกิจพอเพียงเท่านั้นที่จะอยู่ได้  อีกไม่นานผมคงไม่ทำตามความฝันของผมแล้ว และมันจะต้องเป็นจริงแน่นอน คงจะต้องโบกมืออำลาสังคมที่มีแต่ความเลวร้าย ที่สุด ได้ระบายแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว  รอพบกับฟาร์มของผมนะครับ

เอาอีกนะครับ สำหรับท่านผู้ใดที่กำลังท้อแท้นะครับอย่างพึ่งสิ้นหวัง ขอให้มีความตั้งใจ พยายาม ที่จะทำเป็นจริงเป็นจัง การทำเกษตรมันไม่ยากอย่างที่คิดหรอกครับ มีผิดพลาดบ้าง ล้มลุกคลุกคลานบ้างมันเป็นสิ่งทดสอบความอดทนความเข้มแข็งของเรา อย่างน้อยอันดับแรก เราก็ได้เป็นนายตัวเอง ไม่ต้องรอให้ใครมาชี้นิ้วสั่งเรา  ไม่ต้องมีเพื่อนร่วมงานที่เลวๆ ไม่ต้องเจอกับนายที่ หูเบา เจ้าอารมณ์ ข่มลูกน้อง จองเวร เห็นแก่ตัวกลัวเหนื่อย เฉื่อยชา ไม่รักษาคพูด ขาดมนุษยธรรม เดี๋ยวเจอกันใหม่ครับ

อยากแชร์ความคิดเห็นบ้าง ส่วนตัวเป็นคนกรุงเทพ จบแล้วทำงานอยู่กรุงเทพ ประมาณ 5ปี พบกับแฟนเป็นคนใต้ แฟนชวนซื้อที่ดินที่ใต้เพื่อปลูกยาง ก็กู้เงินธนาคาร เอาที่ดินที่รังสิตค้ำ เพราะที่ที่ซื้อเป็น ภบท. ตอนนั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับทางใต้เลบ ซื้อแล้วก็ผ่อนมาเรื่อย จนกระทั่งเริ่มหางานใหม่เพื่อย้ายลงมาทางใต้ โชคดีที่ได้งานของบริษัทต่างชาติ ได้รับเงินเดือนค่อนข้างสูง จึงมีชีวิตที่ค่อนข้างไม่ฝืดเคือง กรอปกับสวนยางเริ่มให้ผลผลิต และมีอยู่ชว่งหนึ่งมีงานรับเหมาเพิ่มเข้ามา จึงสามารถซื้อบ้านเป็นของตัวเองได้ ตอนนี้ก็ยังผ่อนอยู่ และก็เก็บที่แปลงเล็กๆในเมืองได้ ต่อมามีคนจะขายที่แปลงติดกับสวนยาง จึงตัดสินใจขายบ้านที่กรุงเทพ และขายที่แปลงเล็กในเมืองสบทบกัน คราวนี้ปลูกปาล์มน้ำมัน คงอีกประมาณปลายปีนี้ ก็จะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ ตอนนี้ไม่ได้ทำงานตั้งแต่ 2545 แล้วเพราะงานที่ทำอยู่อีกจังหวัดหนึ่งห่างจากจังหวัดที่อยู่อาศัย 150 ก.ม. ซึ่งขับรถไปกลับทุกวันคงจะไม่ไหว และลูกก็เี่ริ่มโตเป็นวัยรุ่น ต้องดูแลใกล้ชิด จึงอยู่บ้าน ปลูกต้นไม้ ทำกับข้าว เพาะเมล็ดพืชพันธ์ที่ได้จากชาวเวบพอเพียง แล้วก็พยายามไปปลูกแทรกๆ ในสวน ซึ่งต้องพยายามหาที่ว่างๆ ลงต้นไม้ที่เพาะ ชึวิตก็พอมีความสุข เวลาลูกเปิดเทอม ก็ไปอยู่ดูแลลูกบ้าง ที่เขียนมานี้ เพื่อจะบอกว่า ถ้าจะทำการเกษตร คงจะต้องทำฐานให้ตัวเองก่อนเพราะอย่าลืมว่าเราไม่มีพื้นเพเป็นเกษตรกรมาก่อน อย่าลืมว่าต้นไม้ต้องใช้เวลาในการเจริญเติบโต ในระหว่างนี้คุณจะมีรายได้มาจากไหน หากคุณสามารถทำฐานเกษตรให้มั่นคงจนสามารถดูแลชีวิตคุณได้ คุณก็สามารถที่จะตัดสินใจที่จะเป็นอิสระจากชีวิตในเมืองที่วุ่นวายได้  เริ่มแรกคงต้องมีที่ดินก่อน แล้วก็ค่อยสร้างตามกำลังทรัพย์กำลังกายและกำลังใจทีละเล็กละน้อย ภายในไม่กี่ปีก็จะเห็นเป็นรูปเป็นร่าง ตอนนี้มีเพื่อน 2  คนที่ให้ช่วยหาที่สวนยางให้สัก 20 ไร่ คนหนึ่งเป็นนายตำรวจใหญ่ ไม่โกงไม่กิน แต่เป็นห่วงว่าลำพังเงินเดือนจะไม่พอเลี้ยงลูก อีกคนอยากมีรายได้ประจำ ทั้งๆ ที่อยู่กรุงเทพ และคิดว่าจะมีเป็นโบนัสเมื่อขายไม้ยางและที่ดินได้    ลองตั้งหลักและคิดดูดีๆ ว่าคุณพร้อมแล้วหรือยังและคุณมีต้นทุนอะไรเป็นของตัวเองบ้าง ลำพังความตั้งใจและความชอบคงยังไม่พอ

ณิชา 

คุณมาถูกทางแล้วหล่ะ อย่างน้อยคุณก็เป็นคนบ้านสวนพอเพียงแล้ว ที่นี่มีตัวอย่างง่ายๆดีๆให้ดูเยอะเลยแล้วไม่ยุ่งยากด้วย

"คุณคนคลองอ้อม ที่ที่แนะนำมาเป็นสถานที่สำหรับทำอะไรเหรอคะ พอจะบอกชื่อสถานที่ได้ไหมคะ"

"คิดว่าจะเริ่มจากไปอบรมศูนย์กสิกรรมธรรมชาติที่มาบเอื้อง ใกล้กรุงเทพหน่อย แต่ไม่มีตารางเวลาแน่นอน ต้องโทรไปเช็คทุกเดือน (เกรงว่าความกลัว ความไม่มั่นใจของตัวเองจะเพิ่มขึ้นตามเวลา)
ก็คิดว่าจะลองพิจารณาที่อื่นดูด้วย หลังจากนั้นก็หาที่ฝึกงาน(จะมีไหมนี่)"

ที่ที่แนะนำเป็นที่ดินของมารดาผม อยู่ในเขตของชลประทานพานทอง อ.พานทอง จ.ชลบุรี ที่แนะนำให้ เพื่อพิจารณาเป็นที่ฝึกงาน