เริ่มอีกแล้ว กับการทำนา ปีที่ 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                ภาคเหนือแผ่นดินไหว ภาคใต้น้ำท่วม แต่อุบลบ้านแดงกับอ้ายเวทย์ ไม่มีฝนตกมาหลายเดือนแล้ว แต่เมื่อใกล้เข้าสู่ฤดูกาลทำนา ทุกอย่างก็ต้องเดินต่อ วันนี้อ้ายเวทย์ขนแกลบจากโรงสีมาใส่นาเพื่อปรับสภาพดินให้ร่วนซุยไม่แข็ง ดินแถวนี้จะเป็นทรายอุ้มน้ำไม่อยู่ หน้าแล้งก็แห้งชนิดที่หญ้าก็ยังตาย 

ทำนาแบบอินทรีย์ ขั้นตอนแรกต้องใช้แกลบปรับสภาพดินที่แข็ง

วันก่อนหลวงทำฝนเทียม แต่เหมือนมีกรรม ฝนพัดเลยไปตกประเทศลาว

         นาบางส่วนยังไม่ได้ระดับเดียวกัน พ่อต้องเอารถไถมาปรับพื้นที่เอง ปีกลายจ้างรถไถปรับที่ 5 ไร่ให้เป็นนา หมดไปห้าหมื่นกว่าก็ยังไม่เรียบเสมอกัน

       รถไถเป็นความฝันของพ่อ ดูพ่อจะมีความสุขมากที่ได้รถคันนี้มา  ถึงแม้จะมองดูว่าฟุ่มเฟือย เป็นภาระที่หนักมากกับราคา แต่เมื่อแลกกับความสุขของพ่อ ที่ทำงานเลี้ยงทุกคนในครอบครัวมาชั่วชีวิตพ่อ ปีนี้พ่อแดงอายุหกสิบแล้ว แดงไม่รู้ว่าพ่อจะมีเวลาอยู่กับแดงอีกนานแค่ไหน และแดงก็ไม่รู้ว่าแดงจะมีเวลาอยู่กับพ่อได้นานแค่ไหนเหมือนกัน ทุกวันนี้แดงจะใช้ชีวิตให้มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน 

             ความฝันคือ เมื่อทุกอย่างพร้อม แดงอยากออกมาใช้ชีวิตแบบพอเพียง ทำไร่ทำนา เลี้ยงเป็ดไก่ ปลูกผักกินเอง ใช้ชีวิตอยู่กับต้นไม้ คนเราเกิดมาตัวเปล่า จะอาอะไรมากมายกับชีวิต ขอแค่สุขภาพแข็งแรง กินอิ่มนอนหลับ และปลอดหนี้ แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอและมีความสุขแล้วกับการเกิดมาชาติหนึ่ง

                                                                     โปรดติดตามตอนต่อไป...............

 

ความเห็น

ตอนนี้ก็ ขนแกลบมาใส่ อีกหน่อยก็ขี้วัว แล้วให้พ่อไถกลบ ปีนี้ว่าจะทำนาดำ แต่ยังไงก็ต้องดูแรงงานก่อน แถวบ้านพี่ไม่มีแรงงาน ชาวบ้านทำสวนยางไม่มีแรงงานรับจ้างแล้วล่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ชื่นชอบน้องแดงมากมาย นี่แหละคือสิ่งที่คนไทยควรศรัทธาในคำสอนของพ่อหลวงเรา จะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องแดงและอ้ายเวทย์ไปตลอด ขอให้สมหวังในสิ่งที่ปรารถนาในเร็ววันนะจ๊ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจพี่น้องบ้านสวนเราค่ะ :embarrassed:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

เอาใจช่วยค่ะพี่ ฝนแล้งทำนายากพอสมควรเนอะพี่


จำได้ตอนเด็กๆเคยช่วย ยาย-แม่ ทำนา ช่วงฝนแล้งต้องหยอดข้าวเปลือกลงที่หลุม เรามีหน้าที่เดินตามหลัง


กลบหลุมให้แม่ แต่ปีนี้ ที่ใต้ไม่แล้งแล้ว น้ำเกินพอด้วยซ้ำ อยากแบ่งน้ำให้ทั่วๆกันน จะได้ไม่แล้งกันเกินไป:cheer3:


เป็นกำลังใจให้เกษตร คนขยันทั้งคู่จ้า

ดีใจที่ได้เรียนรู้ ...วิถีชีวิต....เพื่อนำไปทำให้เกิดผลจริง

ได้นาเรียบสวยเลยครับทีนี้ มีรถของตัวเองก็ทำได้เต็มที่

พอเพียง พอเพียง

ที่บ้านก็ทำครับตอนนี้พ่อหว่านแล้วบางส่วน เดี๋ยวสงกรานต์จะไปดูว่าเป็นอย่างไร เดี๋ยวจะนำรูปมาฝากรวมทั้งเมล็ดผักที่แม่เก็บไว้ เสียดายที่ชลบุรีดินปลูกหายากมาก ส่วนใหญ่เป็นดินทรายอีกอย่างบ้านเป็นทาวเฮาส์หาที่ปลูกยากครับ แต่ก็พยายามที่ไหนมีดินที่นั่นต้องปลูกผักได้

อ่านบล็อกพี่แดงเมื่อไหร่มีความสุขทุกครั้งค่ะ

เห็นแล้วอิจฉาค่ะได้อยู่กับสิ่งที่ชอบทุก ๆ วัน

มีความสุข นัทคิดอยู่ทุกวันว่าอยากจะกลับไปอยู่

แบบพี่แดงบ้าง (บ้านแม่อยู่อำนาจเจริญค่ะ)

:cute: แล้วก็ขอบคุณงาม งาม สำหรับเมล็ดพันธุ์มะเขือยักษ์ค่ะ

ได้รับแล้วเมื่อ 30/03/2554 เวลาสองทุ่ม แล้วลงมือทำการบ้าน

เพาะซะเลยตอนสองทุ่มค่ะ (ยังไม่มีเวลาเขียนบล็อคขอบคุณเลย)

โดยมีเจ้าศัตรูผัก (น้องโบอิ้ง)นั่งเฝ้าอยู่ใกล้เรียกมาม๊า มาม๊า (ไม่รู้เรียกทำไม)

น้องโบอิ้งขอบคุณป้าแดงกับลุงเวทนะครับ

มีโอกาสจะไปเยี่ยมนะครับเพราะโบอิ้งไปเยี่ยมคุณยายบ่อย ๆ:hi:

ชอบแนวคิดแบบคุณแดง ตั้งใจว่าปั้นปลายชีวิตคงทำแบบเดียวกัน ปี้นี้ตั้งใจว่าจะปลูกข้าวกินเอง อยู่สารคามดินก็เป็นแบบเดียวกัน แล้วใช้ข้าวพันธุ์อะไรคะ

จะปลุกทุกอย่างที่กิน แม้จะไม่ได้กินทุกอย่างที่ปลูก

สู้ต่อไปนะค่ะพี่แดง ท้อได้แต่อย่าถอยเด้อ...เวลาทำมันก็เหนื่อยเป็นธรรมดา แต่พอเห็นผลผลิตแล้วเดี่ยวก็หายเหนื่อย ยิ่งทำนาด้วยแล้ว พอได้กินข้าวที่ตัวเองปลูกนี่ มันชื่นใจ ปลื้มใจนะค่ะพี่แดง


บ้านอ๊อดก็เคยทำนาค่ะ ตอนสมัยแม่ยังอยู่ ทำกันสองคนกับพี่ชาย (แต่ตอนนี้พี่ชายเสียแล้วค่ะ) ก็เลยไม่ได้ทำนากันอีกเลย อ๊อดก็ย้ายมาอยู่ต่างประเทศ ที่ทางที่มีก็ให้เขาเช่าปลูกอ้อย ไม่มีเวลาดูแล กว่าจะได้กลับไปอยู่บ้านเกิดก็คงแก่หงำเหงือก ถือไม้เท้ายักแย่ยักยัน หมดเวลาทำนาทำสวนแล้วค่ะ (รอวันเผา)  คุณแฟนก็ไม่คิดจะไปอยู่เมืองไทยซะด้วยซิ ตั้งแต่ประเทศไทยมีปัญหาทางการเมือง เขาก็ไม่คิดที่จะไปเหยียบเมืองไทยอีกเลย อ๊อดนี่หมดคำที่จะอ้อนวอนให้เขาเปลี่ยนใจ


แต่เห็นพี่แดงกับอ้ายเวทย์ทำแบบหน้าตายิ้มแย้มแจ่มไสแบบนี้ ก็แสดงว่าสู้ใจเต็มร้อย ชิมิ...ชิมิ..

เป็นกำลังใจให้ครับ การปรับปรุงดินที่แข็ง ทางกรมพัฒนาที่ดินมีสารปรับปรุงแจกน่ะครับพี่ ถ้าหาไม่ได้เดี๋ยวผมขอมาให้ครับ

 

ชีวิตที่เพียงพอ ย่อมมาจากชีวิตที่พอเพียง

หน้า