ภาค3ของแหม่มไงค่ะแก้ไขใหม่อีกแล้ว ( พาเที่ยวชมต้นไม้ที่บ้านศาลายา )

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

เมื่อ6ปีที่แล้ว แหม่มพาลูกสาวหนีความเจ็บช้ำมาจากบางบัวทอง มาซื้อตึกนี้ที่ศาลายา และเปิดเป็นมินิมาร์ท แต่โชคดีที่ได้ซื้อที่ดินที่ติดอยู่ด้านข้างอาคารด้วย ตอนนั้นไม่ทันได้คิด จ้างช่างที่หมู่บ้านเทพื้นเป็นปูนซิเมนต์หมดเลย ดังนั้นต้นไม้ของแหม่มก็เลยต้องอยู่ในกระถางแบบนี้ เสียดายเวลาที่ผ่านไปตั้ง6ปีที่แหม่มไม่ได้ใส่ใจพวกเขา (ต้นไม้) สนใจทำแต่งานในมินิมาร์ท และยังต้องคอยรับส่งลูกไปโรงเรียน เดี๋ยวนี้ลูกได้โตแล้วก็เลยมีเวลาที่จะมาดูแลต้นไม้ใหม่ 6ปีเต็มๆรากของเขาไปไหนไม่ได้แถมไม่ได้ใส่ปุ๋ยด้วย (เพราะว่าไม่เข้าใจคิดว่ารดแต่น้ำ เขาก็คงโตเอง ฮ่า...ฮ่า...) แต่ตอนนี้แหม่มให้ช่างเขาเจาะพื้นปูนซิเมนต์ใต้ก้นกระถางแล้วค่ะ เพื่อให้รากเขาไชลงไปในดินได้ แต่เพิ่งจะเจาะได้2เดือนกระมัง แต่ก็คอยบำรุงด้วยปุ๋ยคอกอยู่ค่ะ ตอนนี้ต้นเขาแลงามขึ้นค่ะ

 

 

ต้นกาหลงค่ะ แฮะ...แฮะ ! ต้องปลูกไว้หน้าร้านตามธรรมเนียมคนค้าขายค่ะ

 

 

ต้นขนุนเหลือง(เอ...หรือว่าเขียว แหม่มจำไม่ได้แล้วแฮะ!)ใบเตยค่ะ ต้นนี้ทาบกิ่งค่ะ เพิ่งจะได้มาไม่กี่เดือน ที่ก้นกระถางเจาะเปิดไว้แล้ว และก็ได้เจาะพื้นซิเมนต์ให้เขาแล้วค่ะ

 

ไม้กระถางหน้าบ้านค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านของน้องสาวรั้วติดกัน(หลังบ้านชนกัน) แต่แหม่มเป็นคนปลูกต้นไม้ให้เขาและคอยดูแลสวนให้ เพราะปกติเขาจะพักอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ที่กรุงเทพ นานจะมาพักกันสักครั้ง

ภาพหล้งบ้านน้องสาวที่รั้วติดกัน แหม่มเป็นคนปลูกต้นไม้เองค่ะ

ภาพหน้าบ้านค่ะ

ความเห็น

:admire: ต้องขอขอบคุณนะค่ะที่คุณintorn ตั้งใจตะแคงคอดูภาพในภาคนี้ :shy: เดี๋ยวขอแก้ต้วใหม่ค่ะ

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  แม้ว่าจะปลูกในกระถางแต่ก็งามดีนะคะ

ลองกลับภาพดูค่ะ  อาจเปิดด้วยการคลิ๊กขวา open  with

windows  picture  and  fax  viewer  หรืออาจจะเปิดด้วย

windows  live  photo  gallery 

ตรงลูกศรโค้งๆน่ะค่ะ...ลองดูนะคะ

แบ่งปันน้ำใจส่งต่อกันไป ....ไม่รู้จบ

:shy:  ต้องขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

:confused: มือใหม่จริงๆค่ะ ลืมถามลูกไปค่ะ ต้องขายของไปเขียนเรื่องไปด้วยมาเสียเวลามากตอนโหลดรูปนี่ซิค่ะ โอ...ทำผิดทำถูกตลอดเวลาเพราะยังไม่คล่องค่ะ พอแหม่มจะหันไปถามลูกมากก็เกรงใจคุณลูกค่ะ เพราะว่าเธอบอกว่า " แหม...คุณแม่หัดศึกษาเองบ้างซิค่ะ โง่มาก่อนฉลาดนะค่ะ " นั่นเป็น...ไร...คราวนี้แหม่มเลยได้ปล่อยตัวโง่ออกมาเกิน100เลยค่ะ :shy:  ต้องขอโทษทุกๆคนที่ดูภาพด้วยนะค่ะ  เดี๋ยวจะแก้ไขให้ใหม่ค่ะ ชมไปเพลินๆก่อนนะค่ะ  ต้องขอขอบคุณทุกๆคนค่ะที่เป็นแรงใจค่ะ :admire2:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

เจ็บช้ำมาจากบางบัวทองเหรอคะ....คนบางบัวทองอย่างกุ้งจ๋อยเลย...ปลูกต้นไม้เยอะนะคะ  กุ้งก็ปลูกลงกระถางเหมือนกันแต่พื้นที่ไม่เยอะเท่าคุณแหม่ม  คุณแหม่มปลูกได้อีกเยอะเลยค่ะ  เป้นกำลังใจให้นะคะ

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

:admire: ขอบคุณนะค่ะที่เป็นกำลังใจให้แหม่ม :bye:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

คนแถวบางบัวทองนี่ใจร้ายจิง ๆ  ทำให้น้องแหม่มของเจ้ชอกช้ำได้  อิี  อิี   ให้คะแนนความตั้งใจ 100  คะแนนเต็ม  เลยนิ

:cheer3:

:shy:  แหม...เจ้โสใจดีจังเลยค่ะ :admire2:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

:sweating: เมื่อวานเมื่อยคอ...วันนี้แวะมาให้กำลังใจอีกครั้งค่ะ...ในกระถางยังงาม ถ้าลงดินจะงามแค่ไหน... :cheer3:

แหม่มเพิ่งจะแวะไปเยี่ยมบ้านของคุณอัญชนามาค่ะ โอ้...โฮ :admire: น่าปลื้มแทนจังเลยค่ะ ต้องขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

หน้า