กล้วย กล้วยๆนะ ....อย่างนี้ต้องมีวิธีการ(ตอน คิดถึงคุณป้าเล็ก)
กล้วย กล้วยๆนะ ....อย่างนี้ต้องมีวิธีการ(ตอน คิดถึงคุณป้าเล็ก)
รายงานตัวกลับเข้าบ้านฯอีกครั้ง ...ลาไปสัปดาห์แรกยังไม่ทันได้ทำอะไร หลังอากาศเปลี่ยนจากหนาวเย็นรอบสองกลายเป็นร้อน
เห็นกล้วยน้ำว้าต้นสูงเกือบห้าเมตรผลสุกคาต้นทั้งที่เหลี่ยมยังไม่ทันลบ...คิดถึงทันทีไม่ใช่ใคร คุณป้าเล็กน่ะค่ะ ที่อยากให้มีหน่อกล้วยไส้เหลืองมาปลูกที่บ้าน....แต่ก็ไม่กล้ารับไว้เพราะมึนกับหน่อกล้วยน้ำว้าที่บ้านนี้ว่าทำไมเดี๋ยวๆก็แทงหน่อ...ยังจำไม่ได้ว่ากล้วยน้ำว้า ต้นนี้ไส้เหลืองด้วยหรือเปล่าอีกต่างหาก
....คิดถึงก็มาทันที...
ซองจดหมายส่งทางไปรษณีย์บรรจุเมล็ดพันธุ์จากคุณป้าเล็ก
ขอขอบคุณคุณป้าเล็กมากเลยค่ะ จัดส่งเมล็ดพันธุ์ผักมาให้จำนวนเยอะเลย มีทั้งถั่วพู ถั่วพูยาว ผักโขมจีน แคนตาลูปจิ๋ว มะเขือยักษ์ มะเขือกินใบ ตะลิงปลิง และ...คุณป้าเล็กบอกไว้ว่า บางอย่างได้มาจากคุณ 2s ขอขอบคุณคุณ2sในโอกาสนี้ด้วยค่ะ...
....นี่ล่ะค่ะ เรื่องราวความคิดถึงคุณป้าเล็ก....
ยังมีอีก....ปีนเก้าอี้เลื่อยกลางลำต้น เสมอขอบรั้วกำแพง ...กะด้วยสายตาว่าเลื่อยด้านนี้ ล้มด้านโน้น ประมาณสถานการณ์ว่าไม่ล้มพังกำแพงรั้วบ้านเป็นใช้ได้ ....คิดปุ๊บ ทำปั๊บ ว่าเลื่อยสักครึ่งหนึ่งตอนกำลังจะล้มค่อยๆเอนลงมาจะวิ่งไปรับ....วันนี้ใจใหญ่ค่ะ ตัวนิดเดียวกับเลื่อยต้นกล้วยสูงเกือบห้าเมตรต้นนี้
...ไม่ได้เก็บภาพกล้วยที่ล้มไว้ยืนยันผลงาน แต่ที่แน่ๆรับไม่ทัน...ค่อยๆโอนลงมาตอนที่ถึงพื้นเร็วมาก ดังสวบใหญ่ ....ผลคือ...
ไฟส่องทางโซล่าร์เซลล์พี่ชายอันเป็นที่รักมอบให้หักไปหนึ่งอัน
....ความรู้สึกยากแก่การบรรยายจริงๆ....
ส่วนกล้วยแตกหักกระเด็นออกจากหวีจากเครือไปหลายผล....
นึกในใจว่าจะได้เหลือไว้กินได้จริงๆแค่ไหนกัน แล้วใช้เลื่อยอันเดียวกันนี่แหละเลื่อยก้านเครือออกจากยอดต้นกล้วย อุ้มกอดทั้งเครือเอาไปอวดแม่ดูว่าลูกตัดกล้วยลงมาได้...แล้วก็ตรวจสภาพเครือ โชคดีเสียหายแค่หวีล่างสุด
หวีล่างๆของเครือ
หวีบนๆหนักหวีละประมาณสองโลสี่ขีด
หวีละไม่เกินสิบแปดผลรวมสิบเอ็ดหวีมีขนาดแต่ละหวีใกล้เคียงกัน เว้นแต่ที่เป็นกล้วยตีนเต่าสองหวีล่างสุด
ลำต้นที่เหลือ(นับจากซ้ายต้นที่สาม)กับอีกสามต้น
ที่ลำต้นกล้วย ...ตรงรอยตัดมีแมลง หรือแมงตัวนิดเดียว ไม่เคยเห็น ...นึกถึงแมงมุมหลังแดงที่เพื่อน สมช.บ้านสวนฯท่านหนึ่งเคยเล่าไว้...
กล้วยน้ำว้าผลงาม ไส้เหลือง รสหวาน.... ใกล้ๆกันมีเหรียญห้าบาทเทียบกับขนาดผลกล้วย...จำไม่ได้ว่าเครือที่แล้วไส้เหลืองหรือเปล่า ....เกือบต้องลำบากคุณป้าเล็กขุดเครือส่งมาแล้วนะคะ...
บันทึกนี้เขียนด้วยความคิดถึงคุณป้าเล็กอย่างมาก...
- บล็อกของ สายพิน
- อ่าน 11543 ครั้ง
ความเห็น
mae_hong
10 เมษายน, 2011 - 15:30
Permalink
คุณสายพิน
...คิดถึงค่ะ กล้วยเยอะขนาดนี้ทำได้หลายเมนูแน่เลย :love:
สายพิน
10 เมษายน, 2011 - 16:16
Permalink
คุณเครือ
คุณเครือ คิดถึงมากเช่นกันค่ะ...คิดถึงมากๆเลยค่ะ มีความในใจให้ต้องคิดถึงกันจริงๆ ขอบคุณมากเลยนะคะ
ป้าต่าย
10 เมษายน, 2011 - 16:00
Permalink
คุณสายพิน
กล้วย...น่ากินที่สุด เอาย่างเลยเปลือกเหลืองนิดๆแบบนี้กำลังอร่อย....พูดถึงกล้วยเล่าให้ฟังหน่อยเมื่อวันพฤหัสที่แล้วความที่ป้าอยากกินกล้วยมากๆ ไปตลาดไม่ได้น้ำยังไม่ลดเลยต้องไปซื้อที่ห้าง กล้วยน้ำหว้าลูกก็ไม่ใหญ่มากยังมีเหลี่ยมอยู่เลยหวีละ 20 ลูก ราคา 32 บาท โอ...ถ้าไม่อยากกินขนาดหนักคงไม่ซื้อ...กินคนเดี่ยว 20 ลูกหายอยากไปหลายวันเลย....ปลูกไว้เยอะๆ หวีขนาดนี้ 30-40 บาทขายได้สบาย
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
สายพิน
10 เมษายน, 2011 - 16:14
Permalink
คุณป้าต่าย
คุณป้าต่าย ขอขอบคุณมากค่ะ ...กล้วย กทม.ก็แพงค่ะ วันที่ได้กล้วยหวีละสองโลสี่ขีดนี้ ผ่านตลาดขนาดหวีเล็กกว่านี้ยี่สิบห้าค่ะ อย่างคุณป้าเล็กว่าไว้ว่าขายได้หลายตังค์ พอดีว่าแบ่งแจกและทำกินกัน ไม่เหลือเลยค่ะ ไม่ทันได้ขาย ... มาถึงวันนี้บ้านคุณป้าต่ายเอาใจช่วยให้ป้าต่ายจัดการเรื่องน้ำได้อย่างลงตัวนะคะ ขอเอาใจข่วยด้วยมากๆเลยค่ะ
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
10 เมษายน, 2011 - 16:20
Permalink
พี่สายสุดยอด
โห ..ตัดกล้วยคนเดียวได้ไง ฝีมือจริงๆ
อยากจะชม แต่ก็อยากจะบ่น คราวหลังห้ามทำยังงี้นะคะ เกิดคนตัดตกกะใจ ตอนกล้วยล้ม พลัดตกกำแพงลงมา จะทำไงล่ะคะเนี่ย
ไม่ได้การๆ คราวหลังจะตัดกล้วย ก็โทรเรียกหนูไปช่วยก็ได้ ฟังดูดีมั๊ยคะ แม้นว่าจะแอบแฝงไว้อยู่.. :uhuhuh:
สายพิน
10 เมษายน, 2011 - 16:25
Permalink
คุณแก้ว
คุณแก้ว ...โอ้โฮ...ขอบคุณมากเป็นภาพที่นึกแล้วไม่จืด เมื่อคืนก่อนเข้านอนก็คิดถึงว่าหากแข้งขาหักขึ้นมาต้องนอนพักเป็นเดือนๆจะทำยังไง ดีว่าตัดครึ่งต้นค่ะ วันต่อมาพี่ชายมากับครอบครัวและมีผู้ช่วยมาตัดต้นที่เหลือน่ะค่ะ คุณแก้ว...เล็งไว้ว่าหากไม่ไหว คงไม่กล้า อาศัยความสูงแค่เหยียบเก้าอี้ค่ะ คุณแก้ว ยังไปไม่ถึงบนกำแพงเลยรอดตัว ปกติแล้วค่อนข้างจะไม่ค่อยกล้าหรอกค่ะ ขนาดขึ้นสะพานลอยข้ามถนนยังไม่ค่อยจะกล้ามองลงไปข้างล่างน่ะค่ะ งานนี้ต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณแก้ว ...ไว้ถ้าคุณแก้วอนุญาตละก้อ ต้องหาโอกาสส่งกระแสจิตตามกันเรื่องอื่นๆนะคะ
แดง อุบล
10 เมษายน, 2011 - 16:59
Permalink
พี่สายพิน
เรื่องกล้วย ต้องยกให้ป้าเล็กค่ะ ป้าเล็กสุดยอดจริง ๆ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
สายพิน
10 เมษายน, 2011 - 17:23
Permalink
ค่ะ คุณแดง สุดยอดจริงๆ
ค่ะ คุณแดง สุดยอดจริงๆ ต้องยกให้ง่านนี้เลยค่ะ
boston
10 เมษายน, 2011 - 18:43
Permalink
คุณสายพิน
เก่งมากเลย ในที่สุดก็สร้างวีรกรรมตัดกล้วยไส้เหลืองสำเร็จ คุแม่ต้องดีใจแน่ๆ :admire2:
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
สายพิน
10 เมษายน, 2011 - 19:09
Permalink
คุณบอสตัน ขอบคุณค่ะ
คุณบอสตัน ขอบคุณค่ะ เวลาตัดคุณแม่ไม่ทราบค่ะ ...หากทราบก่อนหน้านั้นละก้อท่านต้องอดเป็นห่วงไม่ได้...วีรกรรมจริงๆเลยน่ะค่ะ
หน้า