เป็นนายตัวเอง

เหนื่อยไม่ธรรมดาเลยนะ   เอาผลผลิตในไร่ไปขายบ้างนะ    ตลาดเจริญศรี  รออยู่

พระเอกบ้านสวนอยู่นี่เอง เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไปได้สวยแล้ว :cheer3:

แต่ก่อนบ้านป้าหน่อย กะมีโรงสี สามลูกหิน

แต่ตอนนั้นใช้น้ำมัน บ่อไหว มีคนมาถามซื้อ

กะเลยขายไป ห้าหมื่น เห็นคะเจ้าว่า

เอาไปดัดแปลงเฮ้ดใหม่ใช้ไฟฟ้า

เว้าพื้นขี้แกลบ นี่กะดีหลาย แต่ก่อน

นาป้าหน่อยดินแก่น ดำนากั่วสิแล้ว

(ที่บ้าน เฮ็ดทั้งนาหว่าน-นาดำ)

เล็บโป้มือถอด พู้นล่ะ ได้ขี้แกลบเน่า

จากโรงสีไปใส่ คุมื้อนี้ หล่มปานหยัง

ดำซำบายขึ้นหลายเติบ 

คักหลายน้องแดง อ้ายเวทย์ มีโอกาสสิไปศึกษาดูงานนำเด้อจ้า

ชื่นใจทุกครั้งที่แวะเข้ามาดูบล็อก ช่วงนี้แดดจัด ปลูกผักได้ไม่งามท้อๆในบางครั้ง แวะเข้ามาอ่านแล้วก็สู้ต่อไป

เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลยครับ

แค่นี้ก็สบายแล้ว ลูกเต้าก็ไม่มี งานการก็มีทำ ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว มีผักดีๆกินตลอดปี มีเพื่อนดีๆมากมาย เงินทองก็มีใช้ แค่นี้ก็สุขใจแล้ว  นะ

แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ  มีที่ดินเป็นของตัวเองไม่มีหนี้สิน  มีอาหารการกินสมบูรณ์  แล้วจะอยากได้อะไรมากไปกว่านี้อีกจริงไหมคะคุณแดง

ต้องขอชมจากใจจริงนะค่ะ ว่าโรงสีข้าวพี่แดงกับพี่เวทย์เนี่ย สะอาดมากค่ะ เมื่อเทียบกับโรงสีข้าวอื่นๆที่อ๊อดเคยไปเห็นมา สกปรกมากๆ หนูวิ่งไต่ไปมา แหว๊ะ...เห็นแล้วแทบจะหอบข้าวเปลือกหนี เขาไม่ทำความสะอาดเอาซะเลย ฝุ่นจากรำ จากแกลบ ผสมกับฝุ่นดิน ขี้หมาขี้แมวเอยอะไรเอย พื้นเนี่ยดูไม่ได้เลยค่ะ ไม่น่าเดินเอาซะเลยค่ะ

ดูอ่างแกลบกับรำที่ใหลลงมาซิ สะอาดมากๆค่ะ เห็นแล้วชื่นใจ ที่อ๊อดเคยไปเห็นมามันไม่ใช่แบบนี้ค่ะ ไม่อยากจะบรรยายถึงความสกปรกว่ามันขนาดใหน เขาไม่ปัดไม่กวาดเลยมั้งเป็นปีๆ

แต่โรงสีข้าวของพี่แดงนี่ ถ้าไม่ได้สีข้าวอยู่ ก็เอาเสื่อไปปูนอนเล่นได้เลยสบายๆ