ลุยดงมะเม่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวานปิดร้านไปเที่ยวตรัง  กว่าจะกลับถึงบ้านเกือบ 4 ทุ่ม กลับมาตั้งใจจะแอบหลับสักตื่นแล้วมารายงานตัว ปรากฏว่าหลับซะสนิทเลยเพิ่งตื่นเช้านี้เอง ไม่ว่ากันนะคะ..มาดูสิคะว่า มีใครบ้าง

และจะไปไหนกันบ้าง

ชวนป้าเกี้ยวแวะสวนสาวน้อยที่รพ.เอาต้นรางจืดและไพล ไปฝากก่อน

แวะอีกหน่อย ชวนป้าเกี้ยวตรวจการบ้าน สมช.อีกคน...รับการบ้านมาทำเยอะอยู่ ทำแล้วสวยด้วย ไม่ไม่ค่อยส่งผลงาน...แบบนี้คุณครูจะตีไหมคะ.... รีบไปตรังก่อน ค่อยกลับมาตรวจละเอียดอีกทีค่ะ

ทางเข้าบ้าน ครูต๊อก..เจ้าของวิชาถั่วครก...ไปตอนเช้าทางแบบนี้ พอกลับมาอีกที่ โดนรถไถ ไถข้างทางซะโล่งหมดแล้ว..

หลังจากทักทายกันเรียบร้อย..สาวๆทีมเราเป็นฝ่ายคุยเสียมากกว่า..เจ้าบ้านคงเขิล...

 ในที่สุด ก็ได้ถ่ายรูปกับดงมะเม่า ที่แอบมอง แอบปลื้มมาหลายครั้งแล้ว

555+...ไม่ใช่ยุงกัดขา...แต่เป็นมด..ที่กำลังไต่เข้าไปในขา...

เดินชมสวนต่อ...ต้นหัวกล้วย ขอแก้ตามผู้รู้ข้างล่างค่ะ

ไผ่กิมซุง...ใช่มั้ยคะเจ้าของบ้าน...ปลูกไว้หลายต้นเลย

 ต้นนี้น่าจะเป็นกล้วยเถื่อน ไม่แน่ใจเจ้าของปลูก หรือขึ้นเอง แต่ถ่ายมาแระ.. เค้าเดินกันไปก่อนแล้วเราตามไม่ทัน

มาดูกันเร้ว.....มาถึงนี่...ต้องชม เจ้าต้นนี้ให้ได้นะคะ

สวัสดีค่ะ...อิฉันเป็นลูกนางค่ะ... (แสดงว่าแม่จดทะเบียนสมรสเรียบร้อย..)..เป็นญาติกับลูกเนียงค่ะ (แก้ไขค่ะ สาวน้อยบอกผิด ครูต๊อกบอกว่าลูกแนง) โหย  นางเนียง แนง..มึนเลย

ฟักข้าว กำลังจะได้ทานเล้วนะคะ... แต่ที่เหลือเหมือนจะเป็นตัวผู้ใช่มั้ยคะเจ้าของ..

มาเร็วไปหน่อยเงาะยังไม่สุก...ใครจะไปรอบต่อไปเช็คก่อนนะคะ...

ชอบเจ้านี้ตัวนี้จัง...แต่ไม่ชอบเลี้ยงหมา..ไม่งั้นขอมาเลี้ยงซะแล้ว

  แวะกลับมา...ส่งการบ้านถั่วครกและของฝาก จากเปรี้ยวส้ม ต้นเหรง

เจ้าของบ้านยังพาชมสวนต่อ...แต่เราแอบเข้าทางคุณแม่..ขายยาดมยาลมยาหม่องตามประสา

และแล้วก็ถึงเวลาเดินทางต่อ....  ชวนน้องต๊อกกับแม่ไปบุกบ้านผู้ใหญ่ต่อค่ะ

ชมธรรมชาติข้างทางไปดด้วยกันนะคะ..

ขอบคุณน้องต๊อก  น้องชายที่เจอกันในโลกออนไลร์  และด้วยแนวคิดเดียวกันทำให้ได้เดินทางไปเรียนรู้ประสบการณ์ อีกมุมของชีวิต ที่มีความสุขกับวิถีพอเพียง และมั่นใจในสิ่งที่ทำอยู่...

อย่าลืมเตรียมพื้นที่สร้างสวนไพลให้พี่ด้วยนะ

 

 ที่สำคัญการไปวันนี้..พี่สาวมีความสุขมากค่ะ.

(แม่เปรี้ยวส้ม.พี่สาวเหมือนเป็นแม่เลยค่ะ...ดูแลน้องๆแทนแม่ที่จากไปมาตลอด)

ความเห็น

เอ้าหรอ...งั้นแก้ตามคุณเอกและน้องต๊อกนะคะ... เจ้าของมาเอง...แล้ว

ชีวืตที่เพียงพอ..

มะเม่าไม่เห็นลูกเลยนะ..(เก็บกินหมดแล้ว)แน่ๆเลย

ตอนนี้ มะเม่าลูกยังอ่อนอยู่ แต่ถ้าเด็ดยอดตลอด ไม่เว้นไว้ คงจะมีลูกน้อย มาตรังวันไหนอีกแวะเอาที่บ้านซิ จะขุดต้นใหญ่ให้สักต้น

ต้องชิมบ้านผญ.. แต่ไปถึงลืมชิมซะอีก.... ต้นไม้มาก...ชิมไม่หมด

ชีวืตที่เพียงพอ..

เตรียมต้อนรับสาวๆจากสตูลนี่เอง

วันก่อนยังคาใจอยู่เหลย ที่พี่หยอยบอกว่าขี้คร้านหาตางค์แล้ว จริงเห๊อะ...แต่สิ่งที่พี่หยอยเที่ยวสรรหามาเล่า มาบอก มากล่าวมันยิ่งหวาเงินทองหล่าว...พี่หยอยใช้ชีวิตได้คุ้มค่าจริง ๆ นะคะ

ขอบใจน้อง มีความรู้เหมือนมีทรัพย์อยู่นับล้าน55555 น้องสร เฮ พี่บ่าวพี่เป็นพัฒนาการอยู่ท่าแพ พี่สะใภ้พัฒนาชุมชนอยู่กระบี่ น่าจะรู้จักมั่งได้เวลาเปิดเผย  ขี้คร้านหาเบี้ยจริงๆ แต่มีผู้อุปถัมณ์ให้ได้เดินทางแบบนี้ ม้ายเบี้ยจริงๆว่าอีเปิดร้านขายของกินแต่แรก แต่งร้านตามโบราณ น้องสรหุ้นม้าย

เพื่อนชื่อนี ซี้กันมาก ตอนนี้สรถูกพันธนาการไว้กับครอบครัว ไปไหนแบบอิสระเหมือนนกน้อยไม่ได้เลยพี่หยอยเหอ ทั้ง ๆ ที่ชอบอยากเร่ร่อน ไปแบบพี่หยอยมั่ง โชคดีที่ตอนโสดได้เที่ยวมาก แต่หวางนี้ต้องอยู่พันนี้ไปก่อน ลูกยังเล็ก พอถึงเวลาค่อยให้สามีหาคนดูแลใหม่


น่าสนมากพี่หยอย ขายของแต่แรก ใส่หม้อดิน นั่งถ้าให้คนเอาตางค์มาให้ถึงร้าน ทำต๊ะพี่หยอย:cheer3:

น้องต๊อก คุยไม่เก่ง..แต่น่ารักนะคะ...ถ่ายรูปสวยอีก...

ชีวืตที่เพียงพอ..

น้องหมาโกรธผู้มาเยือนหรือเปล่า หน้านิ่ว คิ้วขมวด หรือมันจะหวงเจ้าของ 555 น้องน้อยแล้วเมือไหร่น้องต๊อกจะเปิดเผยในหน้าล่ะ รู้มั๊ยจ๊ะ

หน้า