ของฝากจากเคร็ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันอาทิตย์ไปเยี่ยมญาติที่เคร็ง ไม่ได้ไปซะนาน ถนนยังเหมือนเดิมเลย 55555

 

 

 

น้องไพอยากได้เสื่อจูดไว้ปูทานข้าวที่ห้อง เลยได้จูดมามัดใหญ่ มาถึงแม่ลงมือทำเลย

 

น้องไพสังเกตุการอยู่พักใหญ่

 

 

ลองทำเองผิดมั่งถูกมั่ง (ได้ยินเสียงบ่น)

 

 

แม่คงทนดูไม่ได้  อ๋อไม่ใช่ครับ ต้องขึ้นรอบใหม่ 5555 โดนแอบถ่าย มีเคือง 6666


เม้นริม น้องไพ พยายามเอง ในที่สุดก็ได้สาดจูด หนึ่งผืนกว้างยาว เมตรกว่าๆไว้ปูรองทานข้าวที่ห้อง ไม่ต้องซื้ออีกแล้วครับท่าน

 



 

ความเห็น

ไปวันเดียวสานได้แล้ว  เคยหัด 10หนผิด10หน  เลิก

น้องเขาสานเป็นมาแล้วครับ  ถือเป็นการฟื้นความจำนิดหน่อยครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ที่บ้านต้นเตยเยอะมาก คิดว่าถ้าทำสาดเป็น  จะดีไม่น้อย  แต่ไม่มีใครได้สอนแล้ว

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ตอนเตรียมเส้นเตยเหนื่อยครับ ขั้นตอนเยอะมาก

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

มีที่รองกินข้าวแล้ว ทีนี้แหละจะรอดูรูปกับข้าว :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

แม่บอกว่าต้องหากับข้าวดีๆ ฉลอง สรุปว่ากับข้าวดีๆของคนบ้านสวน คือต้มส้มยอดลำเพ็ง 5555

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

เสือจูด...ปูนอนก็นิ่มดีนะ...เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นมีขายมีแต่เสือพลาสติกนอนแล้วร้อน..อิ..ตาย

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

เสื่อจูด ที่เลน้อยยังพอหาได้ครับ

แต่ที่เคร็งเขาทำเป็นกระเป๋ามากกว่า

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ภูมิปัญาท้องถิ่น ที่นับวันจะหายาก

ต้องร่วมกันสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

หน้า