มาอร่อย กับ อาหารจานCaladium ! ... กันเหอะ .. ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     มา ... แว้วววว ... คราบบบบ .... เฒ่าทารก Comeback ครานี้ มาพร้อมกับอาหารจานคัน ครับอ่านไม่ผิดครับ ขอย้ำว่า “อาหารจานคัน” .... เนื่องจากวัตถุดิบที่นำมาปรุง ล้วนเป็นประเภท “บอน

     ตังนั้น เมนูต่อไปนี้ ท่านนักชิมทุก ๆ วัย โปรดใช้วิจารณญาณในการชิม และควรได้รับคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ในการชิมอย่างใกล้ชิด .....

     ตอนแรกตั้งใจจะทำเป็น บล็อกรวมสระพัดคันทั้งบอน - บุก แต่พอจะลงมือเขียนจริง ๆ เห็นว่าค่อนข้างยาวไป ทั้งเห็นหลานแจ้วเขียนเรื่อง บุกแล้ว  จึงเปลี่ยนความคิดกลางอากาศ มาเขียนเป็นตอน ๆ น่าจะเข้าท่ากว่า โดยจะเริ่มจากที่คันน้อยที่สุด ไปสู่ที่สุยอดแห่งความคัน เอาครับไม่รอช้า ....

     เมนูแรก  คือ “อ้อดิบ” (คูน) ภาษาถิ่นแถวสุราษฎร์ฯ เรียก “ทางโชน” ปรกติแล้ว เมนูนี้ ไม่ค่อยปรากฏอาการคันจากผู้บริโภค แต่อาจมีบ้างสำหรับผู้เป็นโรคภูมิแพ้ วิธีการใช้ / กลิ่น & รส คงเป็นที่รู้จักกันดี นะครับ ทานสด ทานสุก แก้ปากว่างได้ดีนักแล เมนูนี้ สมช. กล่าวขวัญ และเอารูปมาลงบ่อย ข้าพเจ้าจึงไม่ต้องนำรูปมาลงซ้ำ

     เมนูที่สอง  “บอนส้ม”

 

 

 เห็นภาพปุ๊บ นักเล่นว่าน บอกปั๊บ “เสน่ห์จันทร์แดง” ..... ไม่ใช่นะครับ แค่เขาอาจคล้ายๆกัน

ปรกติแล้ว เมนูนี้ ไม่ค่อยปรากฏอาการคันจากผู้บริโภค เช่นเดียวกับ อ้อดิบ

  ส่วนของบอนส้มที่นำมาเป็นเมนู คือก้านใบ ซึ่งหากเป็นต้นที่สมบูรณ์ อาจโตประมาณแท่งปากกาสี

     วิธีรับประทาน หักก้าน เด็ดใบทิ้ง แล้วลอกเปลือกหุ้มก้านออกให้หมด  เนื้อในหักจิ้มน้ำพริก

    รส เปรี้ยว จุดเด่นอยู่ที่กลิ่นครับ คือกลิ่นหอม

     เมนูที่สาม “เตียง” (ไม่ใช่เตียงนอน นะขอรับ) หรือบางถิ่น เรียก “บุกเตียง” 

ลักษณะของต้น คล้ายบุก แต่เตียงทั่ว ๆ ไป ต้นเล็กกว่าบุกมาก หากเป็นเตียงภูเขา ต้นค่อนจะโตหน่อย แต่ยังเล็กกว่าบุกอยู่ดี  อาจเป็นเตียงชนิดนี้ก็ได้ ที่หลานแจ้วเรียกว่าบุกงูเหลือม(ไม่ยืนยันนะครับ)

 

 

 

 

 

    นี่ครับ ต้นเตียง งอกเองตามธรรมชาติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ถอนวางไว้บนหญ้า มองคล้ายงูได้เหมือนกัน เนาะ .... ฮุ ๆ ๆ ๆ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     นำมากองรวมกันเยอะ ๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ถลกหนัง .... เฮัย! ... ม่าย ... ช่าย ย ย ย ...

   ลอกเปลือก ตัดท่อนขนาดตามชอบ

 

 

 

 

 

 

    จากนั้น ... เข้าสู่กระบวนการเมนู ตามแต่รัดดวงใคร ก็รัดดวงมัน เช่น แกงส้ม (แกงเหลือง) แต่ที่นิยมมาก ๆ คือ แกงเลียงเคย(กะปิ) - เกลือ กับใบไม้สดรสเปรี้ยว เช่น ยอดมะขามอ่อน ยอดใบโร(หมักเม่าชนิดหนึ่ง) หรือใบส้มออบ หากหาใบไม้ดังว่าไม่ได้ จะใช้มะขามเปียกแทนก็ไม่ผิดกติกาแต่ประการใด

    วิธีใช้ .... จะทานเล่น ๆ  หรือ ทานเป็นกับก็แล้วแต่ชอบ หย่อย .... อย่าให้เซด ด ด ด .... โดยเฉพาะดอกส่วนที่เป็นรังไข่ รสมันปานเคี้ยวแห้ว เว่อไปเปล่าก็ไม่รู้ซี .... เหอ ๆ ๆ ๆ

    ว่าจะเขียนเรื่องบุกด้วย แล้วเชียว ยาวไป เอาเป็นวันหลังดีกว่า

   ครับ วันนี้พอก่อนนะครับ แค่นี้ก็ .... คันเย่อ แล้วละ เกาไม่ได้ซะด้วยซี คันในช่องปาก

     ..... ย้ำ .... คันปากนะครับ ...ม่าย  ช่ายยยยย ... ปากคัน

        เหอ ๆๆๆๆ......

ความเห็น

มีคนเขียนถึงบุกทำให้จุ๋มได้เห็นรูปบุกเป็นครั้งแรกแต่ก็เหมือนเคยเห็นดอกไม้ชนิดนี้ในป่าอัฟริกา  ที่มีกลิ่นเหม็น ดอกใหญ่มากด้วยอยู่ดีๆก็โผล่ขึ้นมาจากดิน    น่าสนใจมากค่ะ   ตรงที่เอามากกินได้  แต่ไม่รู้ว่าหัวเค้าจะอร่อยเหมือนเผือกหรือป่าวคะลุงพาโล  แต่ก้านดอกเหมือนสายบัวปอกเปลือกเลยค่ะ  น่ากินอ่ะ  แต่คันไม่เอานะคะ  เกาไม่ได้ด้วยซิ 

   บล็อกนี้ เป็นหลานบุกครับ ... เข้าใจว่าที่คุณดาวเรืองพูดถึง เป็นบุกยักษ์ ...

    ลุงก็ยังไม่เคยทานครับ ส่วนกลิ่นดอก คงเป็นอัตราส่วน ตามขนาด ครับ

ที่อยู่ในรูปสุดท้ายวันก่อนช่วยกันทำกับข้าวเป็นคนถลกหนังมือคันหมดเลยคันเจ็บๆเหมือนมีปลายเข็มตำพอแกงเสร็จเลยไม่กล้ากินกลัวคันกะเพาะ:crying2:

  สาเหตุ อาจมี สองประการ

    ประการแรก แพ้

      ประการที่สอง คงไปโดนน้ำ

วิธีแก้ ให้ทาด้วยปูนที่ทานกะหมาก ตรงบริเวณที่สัมผัส ทุเลาได้ครับ

บ้านผมขอนแก่นเรียกว่า ผักอีลอก

   เป็นความรู้ใหม่ .... ต้องขอบคุณจริง ๆ

ต้นเตียง บ้านผมเรียก "บุกเตียง" แกงส้ม อร่อย ....

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

  นึกอยู่แล้ว เชีบว ว่าต้องเจอคนเคยทาน

วันก่อนไปกำแพงเพชร ผักนี้นี่เองที่พี่น้อยคันมือ ............. :confused:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

   คงแพ้ น่ะหลานเล็ก หรือไม่ก็รักสะอาด ลอกไป ล้างไป ... ถึงได้คัน

หน้า