ปกิณกะ...กินอยู่อย่างไทย ประยุกต์ ประหยัด พอเพียง ในเมืองเล็กๆในสหรัฐอเมริกา ของลุงแอ้ด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ๆมีแต่ความรักและความปรารถนาดีให้กัน

ความเห็น

ค่าครองชีพสูงมากๆนะครับ...ดีครับบางอย่างพอที่ประหยัดได้ก็ช่วยได้เยอะครับ..กับข้าวน่าทานมากๆเลยครับ...

 

ขอบคุณครับคุณวิศิษฐ์ ทำเท่าที่ทานได้ครับ กำลังคิดทำปลาส้มสูตรคุณวิศิษฐ์อยู่ครับ

อ่านแล้วสะกิดใจ มองย้อนดูตัวเองว่าทุกวันนี้ดำเนินชีวิตอย่างไร

ไม่เป็นไร ได้ข้อคิดแล้วจากลุงแอ๊ด เริ่มต้นใหม่ได้ ต้องคิด และวางแผนอย่างเป็นระบบ

ขอบคุณบทความของลุงแอ๊ดครับ ที่ทำให้ผมได้คิด

 

ปล. ลุงแอ๊ด เคยพูดถึงบิดาในบล็อกก่อนหน้า ว่าประมาณ เดือนกรกฎาคม จะกลับมาช่วยงานด้านสืบสานวัฒนธรรม ไม่ทราบว่าใช่ ศิลปินแห่งชาติ "ครูควน ทวนยก" หรือไม่ครับ ถ้าใช่ ต้องบอกว่าเป็นครอบครัวตัวอย่างเลยล่ะ ทำงานเพื่อส่วนรวมตั้งแต่รุ่นพ่อ จนรุ่นลูก


จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่าน และให้กำลังใจ

ใช่ครับ คุณพ่อผม ครูควน ทวนยก ศิลปินแห่งชาติชาวสงขลา

กินอยู่แบบพอเพียง น่ากินมากครับ


ขอบคุณครับคุณRUT อาหารแบบพอเพียงนี้ ทำให้ชีวิตอยู่รอดได้จริงๆครับ

  Laughing ขอร่วมให้กำลังใจกับคนไกลบ้านด้วยคนครับ อาหารก็น่าทานจริงๆ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขอบคุณครับพี่เสิน อาหารคนไกลบ้านเน้นความคล้ายครับ แต่รสชาติก็ทานได้ครับ อยู่คนเดียวเกี่ยงให้ใครทำให้ไม่ได้ครับ

เป็นกำลังใจให้ลุงแอ๊ดและครอบครัวที่โน้นค่ะ


ขยันทำงานเพื่อคนอื่น.. รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


 คนสงขลาบ้านดียวกันค่ะ^__^




บินหลาพลัดถิ่น

ขอบคุณมากๆครับสำหรับกำลังใจ ผมเกิดและโตที่สงขลา ออกจากบ้านมายี่สิบกว่าปีแล้วครับ ดีใจจะได้กลับไปอีกครั้งเร็วๆนี้ครับ

หน้า