ปกิณกะ...กินอยู่อย่างไทย ประยุกต์ ประหยัด พอเพียง ในเมืองเล็กๆในสหรัฐอเมริกา ของลุงแอ้ด

แดงกับอ้ายเวทย์เป็นกำลังใจให้ค่ะ :embarrassed:

ได้แนวคิดจากลุงแอ๊ดเยอะเลยครับ ใช้ชีวิตต้องวางแผนอีกเยอะ

ขอบคุณครับ ลุงแอ๊ด ที่แบ่งปันประสบการณ์ การใช้ชีวิต ต่างแดนให้ดูกัน ได้ข้อคิดจากลุงแอ๊ดเยอะครับ ..เป็นกำลังใจให้ครับ ....

ลุงแอ๊ด มีเมนูมาแต่ล่ะอย่าง น่าทึ่งมาก ร้านอาหารชิดซ้ายไปเลยได้อ่านบล๊อกของลุงแล้ว มีความรู้สึกขัดแย้งกับตัวเองมาก นู๋หวิ่งก็เป็นคนหนึ่งที่อยุ่ต่างแดน จะพยายามทำเหมือนลุงแอ๊ดบ้าง เผื่อจะได้มีเงินเก็บเยอะขึ้นหน่อย ขอขอบคุณข้อมูลที่มีประโยชน์ของลุงแอ๊ดมากค่ะ นู๋หวิ่งจะนำไปใช้ค่ะ

ชีวิตคนไทยในต่างแดนก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจ น้อยมากที่จะมีเวลาให้กับครอบครัว ยิ่งมาอยุ่อเมริกาด้วยแล้ว ยิ่งต่อสู้และทำงานหนักกว่าคนประเทศอื่นๆเป็นร้อยเท่า ถ้าเปรียบเทียบคนอเมริกันกับคนยุโรป หรือเอเชียแล้ว คนอเมริกันถือว่าเป้นประเทศที่ทำงานมากที่สุด วันนึงหลายชม. วันหยุดก็น้อย บางคนไม่มีวันหยุดเลย ทำงานตลลอด 7 วันต่อสัปดาห์ บางคนทำงานทั้งปีไม่มีวันหยุดเลย คนอเมกันส่วนใหญ่ จะทำงานแบบใช้สมอง ไม่ได้ใช้แรงกายเหมือนคนประเทสอื่นๆ

และถ้าอ๊อดเดาไม่ผิด ก็คิดว่า ลุงแอ๊ดก็คงจะทำงานแบบใช้สมองทั้งวันเหมือนกัน ความเครียดมีเป็นเดิมทุน กว่าจะได้พักผ่อนก็คงโน้นละมั้ง เกษียนพอดี นั่นล่ะคือช่วงพักผ่อนของคนมะกัน

อย่างอ๊อดถือว่าโชคดี ที่แต่งงานแล้วเป็นแม่บ้านอย่างเดียว ไม่มีลูก ไม่ต้องไปทำงานนอกบ้าน สบายหน่อย ไม่มีภาระเหมือนคนอื่นๆที่เพิ่งมา หรือบางคนมาอยู่อเมกา แล้วต้องรีบหางานทำทันที ไม่งั้นก็อดตาย เพราะรัฐบาลที่นี่ไม่มีเงินคนตกงานให้เหมือนประเทศทางยุโรป

เห็นการกินอยู่ของลุงแอ๊ดแล้ว รู้สึกว่ายังไม่ขัดสนซะทีเดียว แต่ก็ถือว่า ลุงแอ๊ดเป็นคนที่ประหยัดมากๆ รู้จักแบ่งรับการใช้จ่าย ยิ่งช่วงหน้าหนาวที่หิมะตกๆ ยิ่งน่าสงสาร ปลูกอะไรกินก็ไม่ได้

ยังไงสู้ต่อไปนะค่ะ อยากได้อะไรจากแอลเอก็บอกค่ะ จะซื้อส่งไปให้ ถ้าเกรงใจก็ส่งเช็คมา ฮ่าๆๆๆๆ รับไม่อั้น...