ปกิณกะ...กินอยู่อย่างไทย ประยุกต์ ประหยัด พอเพียง ในเมืองเล็กๆในสหรัฐอเมริกา ของลุงแอ้ด

วันนี้ได้รู้จักลุงแอ้ดมากขึ้นจริง ๆ ขอบคุณค่ะที่ถ่ายทอดประสบการณ์ต่างแดนให้ฟัง  กบในกะลาอย่างกุ้งเลยได้มองเห็นอะไรได้มากขึ้น....ชอบลุงแอ้ดที่เป็นคนรักครอบครัวจังเป็นกำลังใจให้ลุงแอ้ดนะคะ...อ้อ..อาหารทีุ่ลุงแอ้ดทำน่ากินมากค่ะ  เก่งจังด้วยงบประมาณที่จำกัดสามารถทำอาหารได้ขนาดนี้กุ้งคงต้องเอาไปใช้บ้างแล้วล่ะค่ะ....

ทำกับข้าวเก่งจังเลยค่ะ น่ากินทุกอย่างเลย การใช้ชีวิตแบบนี้ดีมากค่ะ  เรียบง่าย ไม่ต้องไปยึดติดกับพวกวัตถุนิยมอะไรให้มันปวดหัว

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ..และก็ยินดีด้วยที่จะได้กลับมาเมืองไทยสักที สู้ ๆๆๆ ค่ะ

อ่านแล้วแน่นในอกจริงๆ คิดถึงชีวิตตัวเองกว่าจะมายื่นจุดนี้ได้แทบเอาชีวิตไม่รอด...แต่ทุกวันนี้จากติดลบ ขึ้นมาอยู่ที่ 0 ก็ถือว่า OK ขอบคุณพ่อกับแม่ ขอบคุณความอดทน....ขอเป็นกำลังใจให้ลุงแอ๊ด มากๆๆๆๆ คุณพ่อคุณแม่ ต้องคิดถึงลุงแอ๊ดมากๆ แน่นอน....

ทำหน้าที่ได้อย่างน่านับถือครับ อย่างไรก็ตาม.... เรายังโชคดีกว่าอีกหลายๆชีวิตนะครับ ที่ขาดทั้งความรู้สำหรับโลกใหม่ ขาดโอกาส ขาดกัลยาณมิตร ญาติพี่น้อง

พี่หยอยชีวิตเผชิญทุกข์สุขเยอะมาก เพราะขาดพ่อตั้งแต่เรียนประถม ช่วยแม่ทำขนมขายมาตั้งแต่เล็ก ถึงวันนี้บอกตัวเองอย่างมั่นใจว่าโชคดีเหลือเกินที่เราได้ผ่านความยากลำบากมาตั้งแต่วัยเยาว์ 

ช่วงชีวิตของคนเราที่เหนื่อยที่สุดก็คงจะเป็นช่วงนี้แหละ ตั้งแต่มีลูกอ่อนจนถึงประมาณสิบขวบต้นๆ..เพราะเป็นช่วงวัยที่ต้องสร้างครอบครัว ภาระเยอะ ไหนจะลูก ไหนจะพ่อแม่ ไหนจะผ่อนบ้านผ่อนรถที่ต้องมีไว้สำหรับครอบครัว บางคนหากเป็นพี่คนโตก็ยังต้องส่งเสียน้องๆอีก รายได้ในช่วงวัยกลางคนก็ยังอีกไกลกว่าจะถึงจุด peak หากว่งแผนไม่ดีก็เป๋เหมือนกัน ผมผ่านจุดนั้นมาแล้วรู้ซึ้งดี แต่ขอเอาใจช่วยและมั่นใจว่าคุณแอ๊ดต้องมีระบบจัดการที่ดีอยู่แล้ว..โล้ด..ครับ

ขอเน้นเมณูอาหารก็แล้วกันค่ะ 

สุดยอดจิงจิง ทานหม่ำทุกรายการเลบ

และขอเป็นกำลังใจให้กับคุณพ่อ มีแรงสู้สู้ต่อไปนะจ้ะ 

ขอนุญาติเรียกลุงแอ้ด ตาม สมช. ท่านอื่นนะคะ  อยากจะบอกว่า อ่านแล้ว อยากจะร้องไห้คะ เพราะคิดถึงชีวิตตัวเองเลยคะว่าตัวเองจะก้าวผ่านจุดนี้ไปได้หรือเปล่า  ลูกยังเล็กภาระที่แบกก็หนักอึ้ง เพราะชีวิตครอบครัวเริ่มต้นด้วยตัวเองไม่เคยเข้าไปข้องเกี่ยวกับครอบครัวใหญ่ เพราะไม่ต้องการไปสร้างภาระให้พ่อแม่ หรือพี่น้อง...แต่ก็ไม่เคยท้อคะ คนเราก็ต้องสู้จนถึงที่สุดคะ บางครั้งสดุดล้มบ้างแต่ก็ต้องลุกให้ได้ ...