ข้อคิดสะกิดใจ

ขอบคุณค่ะสำหรับข้อคิดสะกิดใจ เป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนจะละเลยเสียมิได้ เพราะการมีเพื่อนหลายคน หากเป็นเพื่อนกินก็คงไม่มีความหมาย สู้มีเพื่อนคนเดียว แต่เป็นเพื่อนแท้จะดีกว่า

 แหมมมม มีภาพประกอปด้วย อิอิ สระน้ำสวยค่ะ

ขอบคุณที่คัดลอกมาให้ได้อ่าน  จงทำต่อไปนะคะ  ดีมากค่ะ

โดนใจมากๆ

กำลังคิดว่าบางครั้ง น้อยใจเพื่อนฝูงที่เคยสนิทสนมกัน แต่เดี๋ยวนี้ แยกตัว ไปจับกลุ่มกัน ทำให้ขาดความสามัคคีในภาพรวม

มาอ่านข้อคิดนี้ แล้ว เข้าใจ และทำใจได้ดีขึ้นค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ คิดเสมอในประโยคเหล่านี้ วันนี้ได้อ่านซ้ำทำให้ได้ทวนความคิดตัวเองอีกรอบ แต่อีกอย่างหนึ่งที่คิดด้วยคือคิดถึงเพื่อนแล้ววางใจว่าเราเป็นเพื่อน เป็นมิตร เราก็ให้ความเป็นเพื่อน... เป็นผู้ให้ก็มีความสุขแล้วนะคะ ... 

ถูกต้องครับเพื่อนแท้หายากครับต้องใช้เวลาค้นหา

ตัวเราเองนี่แหละตัวดี..เรายังคบตัวเราเองไม่ได้ แล้วใครจะคบค้ากะเรา ใช่มะน้องๆทั้งหลาย (ไม่รู้จักตัวเองแล้วใครจะรู้จักเรา)...แล้วจะหาเพื่อนแท้ หุหุ

มีกัลยาณมิตรเพียงหนึ่ง ก็ชื่นใจ..

อ่านแล้วได้ข้อคิดสะกิดใจ ...ปัจจุบันเพื่อน ๆ ก็แยกย้าย บ้างก็ทำงาน มีครอบครัว

แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง แต่ความเป็นเพื่อน ก็ยังอยู่ในใจเสมอ... :bye:

เพื่อนกินนั้นหาง่าย เพื่อนตายนั้นหายาก

เมื่อมั่งมีมิตรมากมายมุ่งหมายมอง เมื่อไม่มีมิตรมันมองเหมือนหมูหมา หมดไม่มีมิตรเมินไม่มองมา ไม่มีมาแม้ "มาม่า" มันไม่มี :sweating: