หายข้องใจแล้ว (ต้นหัน,ลูกหัน) ค่ะ
คงจำไกันได้ว่าเคยนำ้ลูกไม้ปริศนา ต้นหนึ่งมาถาม..แต่ไม่ได้คำตอบ...เลยข้องใจมาตลอด..แจกเมล็ดไปแล้วด้วย..แถมขับรถกลับบ้านยังเจอ ผลแดงๆตำตาอยู่ข้างทางทุกวัน...เลยคิดว่าต้องหาคำตอบให้ได้ ...เมื่อ 10 นาทีกว่าเอง..ออน เฟสบุคเจออาจารย์ประจำคณะแพทย์แผนไทยของมอ.เคยไปเดินสำรวจป่าที่ทะเลบันด้วยกันเลยโพสต์ถามอ.เกศริน ใ้ห้ลองหาจาก ชื่อภาษาอังกฤษ knemaglobularia ชื่อนี้ค่ะ และก็ใบ้คร่าว ๆว่า คนใต้เรียกลูกหัน จะเอาน้ำมันในเมล็ดมาทำยาทาหิด เลยนำข้อมูลที่ได้มาไปถามลูงกู๋ต่อ...ได้คำตอบแล้วเลยนำมาบอกต่อ..เผื่อท่านใดเจอ..จะได้นำมาใช้ประโยชน์ได้ค่ะ
ชื่อท้องถิ่นใต้ ต้นหัน
วงศ์ MYRISTICACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ Knema globularia (Lamk.) Warb.
ชื่ออื่น กระเบาเลือด สมิงคำราม เหมือดคน (ภาคเหนือ) ตีนตัง มะเลือด (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) สีซวง (ภาคกลาง) ชิงชอง (ภาคตะวันออกเฉียงใต้) กระฮั้น กาฮั้น ลาหัน เลือดม้า หัน หันลัด (ภาคใต้)
เลือดแรดเป็นไม้ต้น สูงถึง 10–25 ม. เรือนยอดเป็นพุ่มทรงสูง ถึงค่อนข้างกลม เปลือกแตกเป็นสะเก็ด สีน้ำตาล หรือสีเทาเข้ม เปลือกชั้นในสีชมพู ยอดอ่อน ใบอ่อนและช่อดอกมีสะเก็ดเป็นขุยสีน้ำตาล ใบ เดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปใบหอก ถึงรูปใบหอกแกมรูปขอบขนาน กว้าง 2–5 ซม. ยาว 8–17 ซม. ปลายใบแหลม บางครั้งปลายเรียวยาว โคนใบแหลม ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างสีขาวนวล เส้นแขนงใบ 13–20 คู่ ค่อนข้างตรงและขนานกัน ก้านใบยาวประมาณ 1 ซม. ดอก เล็ก สีเหลืองนวล ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น ออกเป็นกระจุก หรือช่อสั้นๆ ตามกิ่งและตามง่ามใบ ผล ค่อนข้างกลม ถึงกลมรี กว้าง 1–1.5 ซม. ยาว 1.5–2 ซม. เมื่อแก่สีส้ม แตกออกเป็น 2 ซีก มี 1 เมล็ด เมล็ดมีเยื่อสีแดงหุ้ม
เลือดแรดมีการกระจายพันธุ์บริเวณลำธารในป่าดิบชื้น ที่ลุ่มน้ำขัง ป่าพรุ และป่าชายหาด ทั่วทุกภาคของประเทศ ในต่างประเทศพบที่จีน (ตอนใต้) มาเลเซีย ภูมิภาคอินโดจีน พม่าตอนใต้ สุมาตรา ออกดอกเดือนพฤศจิกายน–มกราคม ผลแก่เดือนมิถุนายน–สิงหาคม
น้ำมันจากเมล็ดใช้ปรุงเป็นยารักษาโรคผิวหนังและใช้ทำสบู่ยา เนื้อไม้ใช้ก่อสร้างภายในอาคารบ้านเรือน
ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.dnp.go.th
สมุนไพรชนิดนี้มีรสเบื่อเมา เลยหายสงสัยว่าทำไมนกและมดถึงไม่ยอมแตะ
เพราะฉะนั้นห้ามนำมาทานนะคะ...ถึงแม้สีสีนจะล่อตาล่อใจมากมาย
- บล็อกของ สาวน้อย
- อ่าน 15781 ครั้ง
ความเห็น
ลุงพี
19 มิถุนายน, 2011 - 09:10
Permalink
โห...หนูแก้ว สุดยอด
ดีครับ ขอสนับสนุนอีกคน ลองเอาเนื้อผลไม้ทำยาไล่แมลง เก็บเมล็ดไว้คั้นน้ำมันแก้โรคผิวหนัง ทำสบู่ยา ที่สำคัญเพาะพันธุ์ด้วยเน้อ ทราบมาว่ากำลังจะสูญพันธุ์ไปเหมือนกัน
พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง
สาวน้อย
19 มิถุนายน, 2011 - 09:55
Permalink
แก้วจ๋า
ใช้ใบได้ป่าวไม่รู้ เพราะผลมีไม่เยอะ ถ้าได้น่าจะลองเนอะ
ชีวืตที่เพียงพอ..
doephuket
19 มิถุนายน, 2011 - 09:25
Permalink
ข้างทาง
คราวนี้รู้จักแล้ว เห็นตามข้างทางอยู่บ้าง
ขอบคุณสาวน้อยมากครับ
ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ
สาวน้อย
19 มิถุนายน, 2011 - 09:56
Permalink
พี่โด้..เอาเมล็ดมั้ย
ที่นี้ ต้องไปเก็บแล้วสิ...เดี๊ยวไปดูโคนต้นกว่า..แต่ รกจังเสีย
ชีวืตที่เพียงพอ..
Tui
19 มิถุนายน, 2011 - 10:16
Permalink
ตามมาอ่านหาความรู้ครับพี่น้อย
ตามมาอ่านหาความรู้ครับพี่น้อย
ยุพิน เทลเก็น
19 มิถุนายน, 2011 - 11:30
Permalink
น้องสาวน้อย
เพิ่งจะรู้จักเป็นครั้งแรก ขอบคุณค่ะสำหรับข้อมูล
แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง
ทดสอบ
กุ้งบางบัวทอง
19 มิถุนายน, 2011 - 14:45
Permalink
น้องน้อย
แวะมาหาความรู้...ขอบคุณค่ะ
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
RUT2518
19 มิถุนายน, 2011 - 15:14
Permalink
คุณสาวน้อย
อยู่อิสานไม่เคยเห็นครับ
ประไพ ทองเชิญ
19 มิถุนายน, 2011 - 19:48
Permalink
สาวน้อย ทางกงหราเรียกลูกขัน ทำน้ำมันขัน
ย้ำอีกครั้ง ช่วยเก็บเม็ดที่หล่นตากสักแดดสองแดด ไว้บีบน้ำมัน
แล้วจะแนะวิธีให้สาวน้อยไปทดลองใช้จริงกับแผลกดทับคนแก่
หรือเด็กน้อยที่เป็นตุ่มคันแผลเปื่อย ก็ใช้ได้ผลมาแล้ว
สาวน้อย
26 มิถุนายน, 2011 - 09:39
Permalink
พี่หยอยคะ
ตอนนี้คงต้องรอให้สุกก่อนค่ะ เพราะรอบที่แล้วร่วงหมดแล้ว ใต้โคนรกมากเลยไม่กล้าเก็บ มองทุกวันค่ะ... ขอบคุณค่ะพี่สาว
ชีวืตที่เพียงพอ..
หน้า