แนวคิดนิรุตติ์ ศิริจรรยา(ฉบับแก้ไข)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

จาก blog เก่าเรื่องนิรุตติ์ ภาพอาจไม่ขึ้นเลยขอแก้ตัวใหม่ ตั้งblog ใหม่เพื่อไม่ให้ใช้เนื้อที่มากเกินไป ขอบคุณผู้ใหญ่โสที่ให้คำแนะนำ..

แล้วเราละ..ได้ค้นพบตัวเองของเราหรือยัง..

พ่อของแผ่นดินก็เคยชี้ทางสว่างให้แล้ว

ความเห็น

อ่านแล้วก็เพลิน    การทำตามคำบอก บางทีทำทั้งหมดไม่ได้    ความพอดี ขอเป็นฉบับของตัวเอง  ก็เป็นสุขแล้ว

ขอบคุณค่ะพี่ตั้ม ที่นำสิ่งดีมาแบ่งปัน..Laughing

there is a will , there is a way .

  แนวคิดการดำเนินชีวิตที่นำมาถ่ายทอดให้อ่านกันแล้วรู้สึกประทับใจมาก สุขแบบเพียงพอ และก็พอเพียงแล้วค่ะ  ขอบคุณพี่ตั้มที่มานำเสนอนะคะ

อ่านแล้ว เป็นข้อคิดที่ดีมากๆเลยหละ จันทร์เจ้าทำได้หลายข้อแล้ว

ยังมีอีกบางเรื่องที่ยังทำไม่ได้ แต่กำลังจะทำได้ทั้งหมด เพราะจันทร์เจ้ารู้จักพอแล้วค่ะ

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ มากๆๆๆค่ะ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

เคยทราบมาว่า  คุณนิรุตมาทำงานที่ กทม  แต่ไม่เคยมีคอนดดหรือที่พัก  เพราะไม่ว่าจะเลิกงาน ดึกแค่ไหนก็จะกลับบ้านสวนที่จันทบุรีตลอด

...วิถีชีวิตแห่งเกษตรกรรมที่สมบูรณ์ จะหล่อเลี้ยงบุคคลทั้งร่างกายและวิญญาณ เป็นหนทางไปสู่ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์...

อ่านแล้วได้แง่คิดหลายอย่าง ขอบคุณที่แบ่งปัน

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

คำ​ว่า "พอ"​ ​ของนิรุตติ์​ ​ศิริจรรยา

กับ​คำ​ว่า​“​พอ​” ​จุดเริ่มต้นของ​ความ​สุข
ผมคิดว่า​อยู่​ที่​ ​การ​ค้น​หาตัวเอง​ให้​พบ​ไม่​ใช่​เรื่องง่าย
บางคน​ใกล้​ตาย​ยัง​ไม่​รู้ว่าตัวเอง​ต้อง​การอะ​ไร
เพราะ​ติด​อยู่​กับ​ความ​หลง​ ​หรือ​ติด​อยู่​กับ​กระ​แส​ ​อะ​ไรก็ตาม
ผมก็​เช่น​กัน​เคยถูกชักจูง​จาก​สังคม
จาก​เพื่อน​ให้​ไปทำ​งานหลายๆ​ ​อย่าง​ ​แต่​ไม่​ว่าทำ​งานอะ​ไรก็ตาม
ต้อง​ทำ​ด้วย​ความ​ชอบ​ ​จึง​จะ​ประสบ​ความ​สำ​เร็จ
และ​ต้อง​รับผิดชอบต่องาน​ให้​ดีที่สุด​เท่า​ที่​จะ​ทำ​ได้

ขณะ​เดียว​กัน​ไม่​มีงานไหนราบรื่น
ไม่​มีหรอกที่ตัวเรา​จะ​ไม่​เครียด​ ​หรือ​ไม่​มี​ความ​ทุกข์​ ​หรือ​ไม่​หงุดหงิด
อยู่​ที่ว่า​แก้​ไข​ให้​ดีขึ้น​ได้​ไหม​ ​ถึง​จะ​ไม่​ได้​ทั้ง​หมด
แต่อย่า​เลวลงก็​เท่า​นั้น​เอง​ ​นั่นคือการดำ​รง​ ​ชีวิต​อยู่
จนเมื่อผม​เข้า​สู่วงการภาพยนตร์​ ​ได้​ไปถ่ายหนังตามสถานที่ต่างๆ
จึง​ค้น​พบว่าจริงๆ​ ​แล้ว​ตัวเองชอบทำ
งานอิสระ​และ​ไม่​จำ​เจ​ ​ไม่​มี​เวลาทำ​งานตายตัว​ ​และ​ไม่​เครียด
             

ทุกคน​ใน​กองถ่าย​เป็น​เพื่อน​กัน​หมด
ตั้งแต่​นั้น​ผมก็ติด​อยู่​กับงานแสดงมาตลอด
ซึ่ง​ไม่​ว่า​จะ​ทำ​งานอะ​ไรก็ตามเราต้องทำ​ตัว​ให้​อยู่​ได้​นานที่สุดเท่าที่​จะ​นาน​ได้
ไม่​ใช่​อยู่​ได้​ด้วย​การเอาตัวรอด
เพราะ​การ​ ​เอาตัวรอด​ไม่​ใช่​วิถีทางที่ถูกต้อง​กับ​ทุกอย่าง
แต่​ด้วย​การรักษา​ ​และ​เคารพมารยาท​ใน​การ​อยู่​ร่วมสังคมการทำ​งาน

กับ​เพื่อนร่วมงาน​ไม่​แบ่งชั้นวรรณะ
ทุกคนมี​ความ​สำ​คัญ​ใน​การทำ​งานเหมือนๆ​ ​กัน
เพียงแต่รับผิดชอบหน้าที่ของเรา​ให้​ดีที่สุด​เท่า​นั้น​เอง
รวม​ทั้ง​การจัดระ​เบียบวินัย​ให้​กับชีวิต​ ​ไม่​ใช่​ ​รับผิดชอบ​ใน​การทำ​งานดี
แต่​ไม่​ดู​แลตัวเอง​ ​ใน​เมื่อพ่อแม่​ให้
ร่างกายมา​ ​ครบ​32 ​ประการ​ ​ก็​เป็น​หน้าที่ที่​เรา​ต้อง​มีวินัย​ใน​ตัวเอง
ไม่​จำ​เป็น​ต้อง​สวย​ ​หล่อ​ ​หรือ​ต้อง​ใส่​แบรนด์​เนม
เพียงแค่ดู​แลร่างกาย​ให้​สะอาด​ ​อยู่​เสมอ
ต่อ​ให้​ใส่​อะ​ไรก็ดูดี​ทั้ง​นั้น
             
คนที่ทำ​งานหนัก​ต้อง​พักผ่อนบ้าง
ไม่​ใช่​ทำ​งานจนสลบคา​โต๊ะ​ ​คา​เก้าอี้
หรือ​รอ​ ​ให้​ป่วยก่อน​แล้ว​ค่อยไปหาหมอ
ขณะที่รถป้ายแดงกลับหมั่นเช็ดถูจนสี​ ​ถลอก
ทำ​ไม​จึง​ห่วงรถมากกว่าตัวเอง
เหมือน​กับ​ ​ชีวิต​ได้​มาฟรีก็​เลย​ไม่​ดู​แล
ขอ​ให้​คิดสักนิดว่าชีวิตคนยืนยาวกว่าของ​ใช้​ ​เยอะ

ณ​ ​วันนี้ผมมา​ถึง​จุดที่ตัวเองเพียงพอ​แล้ว
ได้​ทำ​งานที่ชอบ​และ​ได้​มีชีวิตอยู่​ใน​สิ่งแวดล้อมที่ตัวเองรัก
เสร็จงานกลับบ้านสวนที่จันทบุรี
อยู่​กับ​ความ​เรียบง่ายของธรรมชาติ​อยู่​กับ​การปลดปล่อย
ไม่​บังคับตัวเองว่า​จะ​ต้อง​กินอาหารเมื่อไร
นอน​หรือ​ตื่นเมื่อไร​ ​ผมกินอาหารวันละมื้อมา​ 8 ​ปี
จะ​กินก็ต่อเมื่อหิว​ ​และ​กินแค่พออิ่ม
ไม่​ดื่มแอลกอฮอล์​ ​การพักผ่อนที่ดีที่สุดคือ​ ​นอนหลับ
และ​จะ​ตื่นเมื่อร่างกาย​ต้อง​การ​ ​ไม่​ได้​บังคับว่า​ต้อง​ตื่นเพื่ออะ​ไร
เพราะ​อะ​ไรก็​ไม่​หนี​เรา​ไปไหน​ ​ต้นไม้​ยัง​รอ​ ​บ้านก็​ยัง​รอเรา​อยู่
              

ผม​ใช้​ชีวิตอย่างนี้มาสามสิบปี​ไม่​เคยรู้จัก​ ​ความ​เหงา​ ​พอคนงานกลับไปหมด
บ้าน​จะ​เงียบ​ ​ไม่​มีคน​อยู่​ใน​สายตา
ผมปิดไฟ​ ​มองเห็นดาวเต็มท้องฟ้า​ ​นอนฟังเสียง​ ​จักจั่น
แค่นี้สำ​หรับผมก็พอ​แล้ว
นิรุตติ์​ ​ศิริจรรยา

 

ผมเคยเอาลงไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/bansuanporpeang/130318

Kiss  ที่ให้เราได้บริโภคสิ่งที่ดี ๆๆๆ  นอกจากการปลูกผักไว้ทานเอง  เพื่อให้สุขภาพกายดี   การได้รับความรู้ดี ๆๆ  ก็ทำให้ได้บริโภคอาหารสมองที่ดี  (เป็นธรรมทานอย่างหนึ่งนะค่ะ)

forget me not

ขอบคุณน้องตั้มนะคะที่เอาเรื่องดีๆ มาให้ได้อ่าน

นี้คือสิ่งที่ดีที่สุดในยามท้อถอยคะอ่านแล้วรู้สึกถึงคำว่าพอถึงจะอ่านช้าไปแต่ดีใจที่ได้อ่านคะขอบคุณพี่ตั้มมากๆท่ยิบเอาสิ่งดีๆมาให้เสมอขอบคุณจริงๆคะ

Wink

หน้า