ป่าตองภาคค่ำ #2 @ภูเก็ตแฟนตาซี
ต่อจากภูเก็ต-ป่าตองภาคกลางวัน ที่จริงต้องบอกว่ายามเช้า ชมหาดสวยกันแล้ว ต่อด้วยสีสันระทึกใจยามคำ่คืน
มีให้เลือกหลากหลายตามใจปรารถนาจริงๆ สมเป็นแหล่งท่องเที่ยว ดูจากโปรชัวร์ที่มีให้เลือกดูจากโรงแรมก็มึนแล้ว ราคายิ่งหายห่วง แต่เราเลือกได้ค่ะ เพื่อนบางคนก็ไปนั่งริมหาด ชมดาวป่าตอง กินส้มตำราคาแพง แต่ไม่อร่อย เดินถนนชมสีสรรของชีวิตทั้งของไทยและต่างชาติ บางคนก็เข้าซอยมีถนนกระทากระเทย เห็นบอกว่าเต้นกันมันส์ หรือไปเดินชมหรือช้อปที่จางซีลอน เค้าบอกน่าเดินมาก
ตัวเองวันแรกมีเพื่อนพาไปทานข้าวในเมือง แต่บริเวณวงรอบนอก น้องคนขับรถพาชมเมืองผ่านกระทู้ ซึ่งเห็นต้นกล้วยริมทางมากกว่าป่าตอง เลียบไปริมตัวเมืองและมีร้านอาหารอร่อยอยู่ที่นั่น ไม่แพงอีกต่างหาก น้องเป็นคนนครฯ จบปริญญาตรีแต่มีความสุขในอาชีพปัจจุบันเนื่องจากรายได้ดีและอิสระ บอกเล่าเรื่องหาดบางหาดที่โดนนำ้เซาะจนหน้าหาดหายไป และค่าครองชีพที่นี่ แค่ผมสต๊าดรถก็ 200 บาทแล้ว วันกลับเพื่อนคนหนึ่งพลาดรถฟรีที่คณะฯจัดให้ เรียกแท๊กซี่ตามไปสนามบิน 700 บาท
คืนที่สองเลือกไปที่นี่ค่ะ ภูเก็ตแฟนตาซี มาเจอเพื่อนเก่าจากกรุงเทพและทำงานด้วยกันที่นี่ ชวนไปด้วยกัน เพื่อนชมครั้งแรกเมือหลายปีมาแล้วด้วย ราคาเข้าชมสำหรับคนพักโรงแรมและมาประชุม 1500 บาท รวมค่ารถไป-กลับ 350 บาทแล้ว ถ้าดูหน้าเว็บราคาประมาณ 2000 บาท
ด้านหน้า จุดถ่ายรูป ไม่ลืมเก็บภาพปลาคร๊าฟ
ข้างใน ภูเก็ตแฟนตาซี มีขบวนพาเหรด ร้านค้าต่างๆ จำลองบรรยากาศกลางคืน
เสือขาว ถือว่าเป็นไฮไลท์ของที่นี่ ลองจากการแสดงในเธียเตอร์
แถมอีกภาพ ชอบค่ะ สวย ระทึกใจดี เล่นกันสนุกเชียว แต่น่ากลัวนะ
ต่อด้วย เจ้านกสองตัว
บรรยากาศสนุกๆ เด็กๆก็ชอบ ผู้ใหญ่ก็มีความสุข
ร้านขายของน่ารักๆ ของพื้นบ้าน
ไฮไลท์เป็นการแสดงในโรงละครขนาดใหญ่ แต่ห้ามบันทึกภาพและมีการจดลิขสิทธิ์ เป็นเรื่องราวไทยๆแต่รวมการแสดงที่หลากหลายไว้ด้วยกัน เช่น การรำของทุกภาค มายากล กายกรรม ละครสัตว์ อลังการทั้งฉาก เสื้อผ้า จำนวนคนและสัตว์ เช่น ช้าง 10-20 เชือก นก แกะ อีกต่างหาก
สนุกค่ะ ทั้งการแสดง บรรยากาศ ...เสียดายว่าไม่ได้กินอาหารที่นี่ด้วย เพิ่มอีกประมาณหัวละ 700-800 บาท
เดินไปเยี่ยมๆมองร้านเพชร พลอยเหมือนกัน แต่มีข้ออ้างว่า กลางคืนดูไม่ชัด แต่ไปจดจ้องกันจัง
หากมีร้านมุก รับรองเราเสร็จเค้าแน่ 555
ไปภูเก็ตครั้งนี้ได้อะไรเยอะเหมือนกัย เมืองที่ไม่หลับยามคำ่คืน เห็นรถตู้ที่นำคนออกจากภูเก็ตแฟนตาซีเป็นร้อยๆคัน ภาพผู้ชมนับพันทีี่มาออรับของฝาก น่าจะเป็นชาวต่างชาติสัก 80% เข้าใจถึงเมืองเศรษฐกิจและน้องคนขับรถ นึกถึงบ้านเรา..ป่านฉะนี้ ถนนมืดและหลับกันหมดแล้วนะ
หมายเหตุ: พบปัญหาในการใช้กล้องดิจิทัล SONY cyber-shot DSC TX1 (เพ่ิมเติมข้อมูล)บันทึกภาพกลางคืน ที่มีแสงระยิบระยับมาก แสงวิ่งชนกันในภาพ จนไม่อยากถ่ายภาพเลย กดกล้องไอโฟนให้เพื่อนพบว่าต่างกันจริง หรือเรายังใช้โหมดไม่เป็น น้องวิศิษฐ์แนะนำหน่อยค่ะ
นอกจากนั้นพบว่ามันยังไม่ compatible เนื่องจากลืมสายต่อเข้าโน๊ตบุ๊คไปด้วย มีปัญหา memory stick เต็มและอยากเก็บภาพไว้ ใช้สายกล้องยี่ห้ออื่นก็ไม่ได้ ลองใส่ใน handy ก็ไม่อ่าน สุดท้ายมีคนลองแบบเสี่ยงหน่อยๆ เอา memory stick เพียวๆใส่ไปในช่องของโน๊ตบุ๊ค ด้วย ก็ไ่ม่อ่านให้อยู่ดี ดีนะที่เขี่ยกลับคืนมาได้ เลยต้องลบภาพ สรุปว่าต้องใช้ผ่านสายของเค้าอย่างเดียวจริงๆ
- บล็อกของ boston
- อ่าน 6929 ครั้ง
ความเห็น
สมศักดิ์ชาประเสริฐ
20 กรกฎาคม, 2011 - 10:41
Permalink
เมืองท่องเที่ยว
ผมเคยไปเที่ยวภูเก็ตแฟนตาซีแต่ได้เข้าไปดูการแสดงเพราะเปิดใหม่ ญาติทำกิจการส่งน้ำแข็งอยู่ที่ป่าตอง ราคาสินค้าแพงเพราะเป็นเมืองท่องเที่ยวส้มตำรถเข็นจานละ 25 บาทไม่เป็นสับปะรด
boston
20 กรกฎาคม, 2011 - 20:30
Permalink
ส้มตำรถเข็น
ยังเห็นมีขายอยู่ยังอยากไปนั่งกิน แต่กินบรรยากาศ :shy: ตอนนี้ราคาคงสูงกว่าเดิมมากมาย
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
แดง อุบล
20 กรกฎาคม, 2011 - 11:46
Permalink
เคยไป
ทุกอย่างแพง แต่ว่าคุ้มค่ะ สุดยอดจริง ๆ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
boston
20 กรกฎาคม, 2011 - 20:26
Permalink
ใช่่คะ
กับโชว์ดีๆ การแสดงที่กรุงเทพก็ราคาประมาณนี้ แต่ต้องเว้นระยะบ้าง :sweating:
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
20 กรกฎาคม, 2011 - 20:11
Permalink
พี่บอส
ยังไม่เคยไปกะพี่บอสเลย วันหลังแพ็คหนู ลงกระเป๋าไปด้วยจิ
:admire2: :admire2:
boston
20 กรกฎาคม, 2011 - 20:22
Permalink
แก้วๆ
อย่างนี้ต้องเคยไปกับ sweetheart มาแล้วแน่ๆเลย :love: อิจฉาแล้วซิ ป่าตองนี่ บรรยากาศโรแมนติกค่ะ
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
หน้า