กินดีมีสุข โซนป่า ควน เขา..( ตอน เราหลงเก่งจัง..)

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง....เสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่น... 

ข้าพเจ้า..งัวเงียเอามือป่ายหา...กดติ๊ด..นอนต่อ...ทำท่าจะเคลิ้มหลับ.

.มีเสียงกระซิบ..วันนี้มีต้องทำอะไรหรือปล่าว จึงลุกขึ้นแบบเบลอ ๆ นั่งขยี้ขี้ตาอยู่ขอบเตียง...นั่นสิ..วันนี้ต้องทำอะไรสักอย่าง..ทำไมนึกไม่ออก.. ว่าแล้วเอนตัวจะนอนต่อ..

จ้าก....มีนัดกับเปรี้ยวส้มนี่นา... เอ้า..ตายละวา..นัด 7 โมง ...นี่ก็ 7.00น.เป๊ะเลย...

ทำไงดี...รีบคว้าโทรศัพท์..โทรหาเปรี้ยวส้ม..หวัดดีค่ะน้าน้อย...

ปลาย ๆ ออกจากบ้านยัง..รีบถามทันที่ที่ปลายรับโทรศัพท์ .. กำลังอาบน้ำค่ะ...

เห้อ..โล่งอก...รีบกระโดดผลุงจากที่นอน..จัดการภาระกิจ..จนเสร็จ..

เอ้า...ของฝากยังไม่เตรียม... กิ่งรางจืด..ไพล..ยาดม ยาลมยาหม่องที่เตรียมไว้อยู่ไหนเนี่ย...

ปิ๊น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...แย่แล้ว...เปรี้ยวมาแล้ว...เอ้า...ป้าเกี้ยว..ก็มาด้วย...

"คอยแป้บนะ"รีบจัดการคว้าของใส่กล่อง..เผ่นขึ้นรถในทันใด

มาได้ครึ่งทาง...โทรหาผญ..สัญญานขาด..โทรพี่เล็ก ก็เกือบถึงแล้ว..

โทรหาพี่แจ้ว..ก็ถึงน้ำตกพอดี..

ถึงแม่ขรี...ปลายบอกว่าไม่ไหวแล้ว...หิวจนแสบท้องหมดแล้ว แวะกินข้าวมันไก่.

.เชื่อเลยว่าหิว..กินซะ 2 จานเลย

ในที่สุดก็มาถึง..หลังจากจากเลย..(ไม่ได้หลง...แค่ขับเลยทางเข้า..ไป 2 ครั้งเองค่ะ)..

เจอหน่อไม้ริมน้ำตก..น่าเอามาต้มกะทิ..)

ลูกจับปุลิ่ง..หรือลูกกำไหร..ที่นี่หวานอร่อย...ปกติเจอแบบเปรี้ยวอมหวาน

ฟักข้าวตะกร้านี้..คิดว่าเป็นของท่านประธาน..เพราะมีถั่วนั่งมาฝากด้วย..

(เปี้ยวถามว่า..เอาฝักแคมาต้มกินได้ด้วยหรอ..*-*)

เจอแล้ว..พี่หมวยเล็กกำลังควบคุม..เอ๋ย กำลังศึกษาวิธีตำน้ำพริก..ตำรับชาวป่า..

ชิมแล้วค่ะ..หรอยจังหู้

ลูกประ..1 ในนางเอก ของ กิจกรรมครั้งนี้..คงมีภาพตามหลังมาอีกนะคะ

ยอดตาหมัด..ที่เคยเห็นสมช.นำมาลงบล้อกอยู่บ้าง..ตอนทานข้าว..หาไม่เจอ...

เลยอดรู้รสชาติ..ไว้รอบหน้าจะหาทางชิมบ้างแล้วค่ะ

คนนี้ลุ้น...ลุ้นอะไรหนอ

ถึงเวลาทานข้าว..อดเก็บภาพ..เพราะ 2 มือสาะวนกับการจุ๊บหอยโหล่...

กินเพลิน..ไม่มีรูปประกอบ...ขอโทษนะคะ

กินแล้วล้างจานด้วยวิถีอนุรักษ์ธรรมชาติ..เทเศษอาหารให้ปลากิน..

และล้างจานด้วยที่ขัดธรรมชาติ...ทรายในลำธารค่ะ

เป้ใบนี้ท่านได้แต่ใดมา...

เก็บภาพก่อนขึ้นเขา..เราไม่ขึ้น..แต่ขอมีเอี่ยวด้วยคน...

มีใครบ้าง..ช่วยกันตรวจสอบนะคะ

พร้อมเดินทางกันแล้วค่ะ..นับจำนวนสมาชิกที่ขึ้นไปพักอีกรอบ..

ไม่ไปจริงเห้อ...พี่หยอยถามอีกรอบ...อยากไปนะคะ...แต่ไม่ได้เตรียมแผนล่วงหน้า...

เห้อ...อยากไป ๆ

ผญ.ยังทำหน้าที่..ดูแลลูกบ้านสม่ำเสมอ....

เปรี้ยวกับป้าเกี้ยว...คุยกันเรื่องงาน... น้อยกับปลาไม่มีอะไรทำ...ถ่ายรูปกันเองซะเลย.

.เหนื่อยก็หลับ...

สงสารเปรี้ยวส้ม..ต้องขับรถเหนื่อยเหมือนกัน..เรานั่ง+หลับสบาย...

ครั้งนี้..ถ้าเปรี้ยวไม่ไป..น้อยคงอดเช่นกัน..ขอบคุณนะหลานสาวที่..ทำให้ได้เห็นอีกวิถีชีวิตของชาวบ้านที่ใช้วิถีธรรมชาติในการดูแลสุขภาพตัวเอง..นี่คือคำตอบว่า..

ทำไมคนรุ่นเก่า ๆ ถึงสุขภาพดี..ไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียนอย่างนับไม่หวาดไม่ไหวเช่นปัจจุบัน

แม้ไม่ได้ขึ้นไปสัมผัสชีวิตบนเขาร่วมกับสมช.ครั้งนี้..

ด้วยภาระกิจและไม่ได้วางแผนล่วงหน้า..

การได้พบครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ยืนยันในความผูกพันของสมช.บ้านสวนเรา..

แม้เจอครั้งแรก..แต่ไม่แปลกและแตกต่าง..จริงมั้ยคะ

วันนี้ไปถึงกันก็ 11 โมงแล้ว... มัวขับรถเลยทาง..ขากลับก็เลยอีกเล็กน้อย..แถมกลับคนละทางอีก.. แต่เป็นรสชาติของชีวิตนะคะ

วันนี้ขอรายงานข่าวเป็นน้ำย่อยเพียงแค่นี้ก่อนค่ะ...รอแบบเต็มรูปแบบจาก พี่ ๆ อีกทีนะคะ...

ด้วยรัก...สาวน้อยบ้านสวนพอเพียง